Y Salmau 30:1-12

Dyrchafaf di, O ARGLWYDD, am iti fy ngwaredu, a pheidio â gadael i'm gelynion orfoleddu o'm hachos. O ARGLWYDD fy Nuw, gwaeddais arnat, a bu iti fy iacháu. O ARGLWYDD, dygaist fi i fyny o Sheol, a'm hadfywio o blith y rhai sy'n disgyn i'r pwll. Canwch fawl i'r ARGLWYDD, ei ffyddloniaid, a rhowch ddiolch i'w enw sanctaidd. Am ennyd y mae ei ddig, ond ei ffafr am oes; os erys dagrau gyda'r hwyr, daw llawenydd yn y bore. Yn fy hawddfyd fe ddywedwn, “Ni'm symudir byth.” Yn dy ffafr, ARGLWYDD, gosodaist fi ar fynydd cadarn, ond pan guddiaist dy wyneb, brawychwyd fi. Gelwais arnat ti, ARGLWYDD, ac ymbiliais ar fy Arglwydd am drugaredd: “Pa les a geir o'm marw os disgynnaf i'r pwll? A fydd y llwch yn dy foli ac yn cyhoeddi dy wirionedd? Gwrando, ARGLWYDD, a bydd drugarog wrthyf; ARGLWYDD, bydd yn gynorthwywr i mi.” Yr wyt wedi troi fy ngalar yn ddawns, wedi datod fy sachliain a'm gwisgo â llawenydd, er mwyn imi dy foliannu'n ddi-baid. O ARGLWYDD fy Nuw, diolchaf i ti hyd byth!