Y Salmau 147:1-20

Molwch yr ARGLWYDD. Da yw canu mawl i'n Duw ni, oherwydd hyfryd a gweddus yw mawl. Y mae'r ARGLWYDD yn adeiladu Jerwsalem, y mae'n casglu rhai gwasgaredig Israel. Y mae'n iacháu'r rhai drylliedig o galon, ac yn rhwymo eu doluriau. Y mae'n pennu nifer y sêr, ac yn rhoi enwau arnynt i gyd. Mawr yw ein Harglwydd ni, a chryf o nerth; y mae ei ddoethineb yn ddifesur. Y mae'r ARGLWYDD yn codi'r rhai gostyngedig, ond yn bwrw'r drygionus i'r llawr. Canwch i'r ARGLWYDD mewn diolch, canwch fawl i'n Duw â'r delyn. Y mae ef yn gorchuddio'r nefoedd â chymylau, ac yn darparu glaw i'r ddaear; y mae'n gwisgo'r mynyddoedd â glaswellt, a phlanhigion at wasanaeth pobl. Y mae'n rhoi eu porthiant i'r anifeiliaid, a'r hyn a ofynnant i gywion y gigfran. Nid yw'n ymhyfrydu yn nerth march, nac yn cael pleser yng nghyhyrau gŵr; ond pleser yr ARGLWYDD yw'r rhai sy'n ei ofni, y rhai sy'n gobeithio yn ei gariad. Molianna yr ARGLWYDD, O Jerwsalem; mola dy Dduw, O Seion, oherwydd cryfhaodd farrau dy byrth, a bendithiodd dy blant o'th fewn. Y mae'n rhoi heddwch i'th derfynau, ac yn dy ddigoni â'r ŷd gorau. Y mae'n anfon ei orchymyn i'r ddaear, ac y mae ei air yn rhedeg yn gyflym. Y mae'n rhoi eira fel gwlân, yn taenu barrug fel lludw, ac yn gwasgaru ei rew fel briwsion; pwy a all ddal ei oerni ef? Y mae'n anfon ei air, ac yn eu toddi; gwna i'w wynt chwythu, ac fe lifa'r dyfroedd. Y mae'n mynegi ei air i Jacob, ei ddeddfau a'i farnau i Israel; ni wnaeth fel hyn ag unrhyw genedl, na dysgu iddynt ei farnau. Molwch yr ARGLWYDD.