Galarnad 4
4
Jerwsalem ar ôl ei Chwymp
1O fel y pylodd yr aur,
ac y newidiodd yr aur coeth!
Gwasgarwyd meini'r cysegr
ym mhen pob stryd.
2Plant gwerthfawr Seion,
a oedd yn werth eu pwysau mewn aur,
yn awr yn cael eu hystyried fel llestri pridd,
gwaith dwylo crochenydd!
3Y mae hyd yn oed siacaliaid yn dinoethi'r fron
i roi sugn i'w hepil,
ond y mae merch fy mhobl wedi mynd yn greulon,
fel estrys yn yr anialwch.
4Y mae tafod y plentyn sugno
yn glynu wrth ei daflod o syched;
y mae'r plant yn cardota bara,
heb neb yn ei roi iddynt.
5Y mae'r rhai a arferai fwyta danteithion
yn ddiymgeledd yn y strydoedd,
a'r rhai a fagwyd mewn ysgarlad
yn ymgreinio ar domennydd ysbwriel.
6Y mae trosedd merch fy mhobl
yn fwy na phechod Sodom,
a ddymchwelwyd yn ddisymwth
heb i neb godi llaw yn ei herbyn.
7Yr oedd ei thywysogion yn lanach nag eira,
yn wynnach na llaeth;
yr oedd eu cyrff yn gochach na chwrel,
a'u pryd fel saffir.
8Ond aeth eu hwynepryd yn dduach na pharddu,
ac nid oes neb yn eu hadnabod yn y strydoedd;
crebachodd eu croen am eu hesgyrn,
a sychodd fel pren.
9Yr oedd y rhai a laddwyd â'r cleddyf yn fwy ffodus
na'r rhai oedd yn marw o newyn,
oherwydd yr oeddent hwy yn dihoeni,
wedi eu hamddifadu o gynnyrch y meysydd.
10Yr oedd gwragedd tynergalon â'u dwylo eu hunain
yn berwi eu plant,
i'w gwneud yn fwyd iddynt eu hunain,
pan ddinistriwyd merch fy mhobl.
11Bwriodd yr ARGLWYDD ei holl lid,
a thywalltodd angerdd ei ddig;
cyneuodd dân yn Seion,
ac fe ysodd ei sylfeini.
12Ni chredai brenhinoedd y ddaear,
na'r un o drigolion y byd,
y gallai ymosodwr neu elyn
fynd i mewn trwy byrth Jerwsalem.
13Ond fe ddigwyddodd hyn oherwydd pechodau ei phroffwydi
a chamweddau ei hoffeiriaid,
a dywalltodd waed y cyfiawn yn ei chanol hi.
14Yr oeddent yn crwydro fel deillion yn y strydoedd,
wedi eu halogi â gwaed,
fel na feiddiai neb gyffwrdd â'u dillad.
15“Cadwch draw, maent yn aflan,”—dyna a waeddai pobl—
“cadwch draw, cadwch draw, peidiwch â'u cyffwrdd!”
Yn wir fe ffoesant a mynd ar grwydr,
a dywedwyd ymysg y cenhedloedd,
“Ni chânt aros yn ein plith mwyach.”
16Yr ARGLWYDD ei hun a'u gwasgarodd,
heb edrych arnynt mwyach;
ni roddwyd anrhydedd i'r offeiriaid,
na ffafr i'r henuriaid.
17Yr oedd ein llygaid yn pallu
wrth edrych yn ofer am gymorth;
buom yn disgwyl a disgwyl
wrth genedl na allai achub.
18Yr oeddent yn gwylio pob cam a gymerem,
fel na allem fynd allan i'n strydoedd.
Yr oedd ein diwedd yn agos, a'n dyddiau'n dod i ben;
yn wir fe ddaeth ein diwedd.
19Yr oedd ein herlidwyr yn gyflymach
nag eryrod yr awyr;
yr oeddent yn ein herlid ar y mynyddoedd,
ac yn gwylio amdanom yn y diffeithwch.
20Anadl ein bywyd, eneiniog yr ARGLWYDD,
a ddaliwyd yn eu maglau,
a ninnau wedi meddwl mai yn ei gysgod ef
y byddem yn byw'n ddiogel ymysg y cenhedloedd.
21Gorfoledda a bydd lawen, ferch Edom,
sy'n preswylio yng ngwlad Us!
Ond fe ddaw'r cwpan i tithau hefyd;
byddi'n feddw ac yn dy ddinoethi dy hun.
22Daeth terfyn ar dy gosb, ferch Seion;
ni chei dy gaethgludo eto.
Ond fe ddaw dy gosb arnat ti, ferch Edom;
fe ddatgelir dy bechod.
Dewis Presennol:
Galarnad 4: BCND
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
© Cymdeithas y Beibl 2004
© British and Foreign Bible Society 2004