Galarnad 3:40-57

Bydded inni chwilio a phrofi ein ffyrdd, a dychwelyd at yr ARGLWYDD, a dyrchafu'n calonnau a'n dwylo at Dduw yn y nefoedd. Yr ydym ni wedi troseddu a gwrthryfela, ac nid wyt ti wedi maddau. Yr wyt yn llawn dig ac yn ein herlid, yn lladd yn ddiarbed. Ymguddiaist mewn cwmwl rhag i'n gweddi ddod atat. Gwnaethost ni'n ysbwriel ac yn garthion ymysg y bobloedd. Y mae'n holl elynion yn gweiddi'n groch yn ein herbyn. Fe'n cawsom ein hunain mewn dychryn a magl, hefyd mewn difrod a dinistr. Y mae fy llygad yn ffrydiau o ddŵr o achos dinistr merch fy mhobl; y mae'n diferu'n ddi-baid, heb gael gorffwys, hyd onid edrycha'r ARGLWYDD a gweld o'r nefoedd. Y mae fy llygad yn flinder imi o achos dinistr holl ferched fy ninas. Y mae'r rhai sy'n elynion imi heb achos yn fy erlid yn wastad fel aderyn. Y maent yn fy mwrw'n fyw i'r pydew, ac yn taflu cerrig arnaf. Llifodd y dyfroedd trosof, a dywedais, “Y mae ar ben arnaf.” Gelwais ar d'enw, O ARGLWYDD, o waelod y pydew. Clywaist fy llef: “Paid â throi'n glustfyddar i'm cri am gymorth.” Daethost yn agos ataf y dydd y gelwais arnat; dywedaist, “Paid ag ofni.”