Job 42:1-7

Dywedodd Job wrth yr ARGLWYDD: “Gwn dy fod yn gallu gwneud popeth, ac nad oes dim yn amhosibl i ti. Meddi, ‘Pwy yw hwn sy'n cuddio deall â geiriau diwybod?’ Yn wir, rwyf wedi mynegi pethau nad oeddwn yn eu deall, pethau rhyfeddol, tu hwnt i'm dirnad. Yn awr gwrando, a gad i mi lefaru; fe holaf fi di, a chei dithau f'ateb. Trwy glywed yn unig y gwyddwn amdanat, ond yn awr rwyf wedi dy weld â'm llygaid fy hun. Am hynny rwyf yn fy ffieiddio fy hunan, ac yn edifarhau mewn llwch a lludw.” Ar ôl i'r ARGLWYDD lefaru'r geiriau hyn wrth Job, dywedodd yr ARGLWYDD wrth Eliffas y Temaniad, “Yr wyf yn ddig iawn wrthyt ti a'th ddau gyfaill am nad ydych wedi dweud yr hyn sy'n iawn amdanaf, fel y gwnaeth fy ngwas Job.