Rhufeiniaid 15:1-13

Dylen ni sy’n credu’n gryf ein bod ni’n gwybod beth sy’n iawn feddwl bob amser am y rhai sy’n ansicr. Yn lle bwrw ymlaen i blesio’n hunain, gadewch i ni ystyried pobl eraill, a cheisio eu helpu nhw a’u gwneud nhw’n gryf. Dim ei blesio ei hun wnaeth y Meseia – fel mae’r ysgrifau sanctaidd yn dweud: “Dw i hefyd wedi cael fy sarhau yn y ffordd gest ti dy sarhau.” Cafodd pethau fel yma eu hysgrifennu yn y gorffennol i’n dysgu ni, er mwyn i’r ysgrifau sanctaidd ein hannog ni i fod yn amyneddgar wrth edrych ymlaen i’r dyfodol. Dw i’n gweddïo y bydd Duw, sy’n rhoi’r amynedd a’r anogaeth yma, yn eich galluogi chi i fyw mewn heddwch gyda’ch gilydd wrth i chi ddilyn y Meseia Iesu. Drwy wneud hynny byddwch gyda’ch gilydd yn rhoi clod i Dduw, sef Tad ein Harglwydd Iesu Grist. Rhowch glod i Dduw drwy dderbyn eich gilydd, yn union fel gwnaeth y Meseia eich derbyn chi. Daeth y Meseia at yr Iddewon fel gwas, i ddangos fod Duw wedi cadw’r addewidion a wnaeth i Abraham, Isaac a Jacob. Felly mae pobl o bob cenedl yn clodfori Duw am ei drugaredd. Fel mae’r ysgrifau sanctaidd yn dweud: “Bydda i’n dy foli di ymhlith y cenhedloedd, ac yn canu mawl i’th enw.” Maen nhw’n dweud hefyd, “Llawenhewch, Genhedloedd, gyda’i bobl,” a, “Molwch yr Arglwydd, chi’r cenhedloedd i gyd; Canwch fawl iddo, holl bobl y byd!” Yna mae’r proffwyd Eseia’n dweud hyn: “Bydd y blaguryn o deulu Jesse yn tyfu, sef yr un sy’n codi i deyrnasu ar y cenhedloedd. Bydd yr holl genhedloedd yn gobeithio ynddo.” Felly dw i’n gweddïo y bydd Duw, ffynhonnell gobaith, yn llenwi’ch bywydau gyda’r llawenydd a’r heddwch dwfn sy’n dod o gredu ynddo; ac y bydd yr Ysbryd Glân yn gwneud i obaith orlifo yn eich bywydau chi!