Salm 32:1-11

Mae’r un sydd wedi cael maddeuant am ei wrthryfel wedi’i fendithio’n fawr, mae ei bechodau wedi’u symud o’r golwg am byth. Mae’r un dydy’r ARGLWYDD ddim yn dal ati i gyfri ei fai yn ei erbyn wedi’i fendithio’n fawr – yr un fyddai byth yn twyllo neb. Pan oeddwn i’n cadw’n ddistaw am y peth, roedd fy esgyrn yn troi’n frau ac roeddwn i’n tuchan mewn poen drwy’r dydd. Roeddet ti’n fy mhoenydio i nos a dydd; doedd gen i ddim egni, fel pan mae’r gwres yn llethol yn yr haf. Saib Ond wedyn dyma fi’n cyfaddef fy mhechod. Wnes i guddio dim byd. “Dw i’n mynd i gyffesu’r cwbl i’r ARGLWYDD,” meddwn i, ac er fy mod i’n euog dyma ti’n maddau’r cwbl. Saib Felly, pan mae rhywun sy’n dy ddilyn di’n ffyddlon yn darganfod ei fod wedi pechu, dylai weddïo arnat ti rhag i’r dyfroedd peryglus ei ysgubo i ffwrdd. Ti ydy’r lle saff i mi guddio! Ti’n fy amddiffyn i rhag trafferthion. Mae pobl o’m cwmpas yn dathlu’n llawen am dy fod ti wedi fy achub i. Saib “Gadewch i mi ddangos y ffordd i chi, a’ch helpu chi i wybod sut i fyw. Gadewch i mi roi cyngor i chi, wyneb yn wyneb.” Peidiwch bod yn ystyfnig fel mul sy’n gwrthod bod yn ufudd, neu geffyl sydd angen ffrwyn i gadw rheolaeth arno. Mae pobl ddrwg yn mynd i ddioddef yn fawr, ond mae’r ARGLWYDD yn hollol ffyddlon i’r rhai sy’n ei drystio fe. Felly, chi sy’n gwneud beth sy’n iawn, dathlwch beth mae’r ARGLWYDD wedi’i wneud. Gorfoleddwch! Bloeddiwch yn llawen, bawb sy’n byw’n gywir!