Ti sy’n rhoi glaswellt i’r gwartheg, planhigion i bobl eu tyfu iddyn nhw gael bwyd o’r tir – gwin i godi calon, olew i roi sglein ar eu hwynebau, a bara i’w cadw nhw’n fyw. Mae’r coed anferth yn cael digon i’w yfed – y cedrwydd blannodd yr ARGLWYDD yn Libanus lle mae’r adar yn nythu, a’r coed pinwydd ble mae’r storc yn cartrefu. Mae’r mynyddoedd uchel yn gynefin i’r geifr gwyllt, a’r clogwyni yn lloches i’r brochod. Ti wnaeth y lleuad i nodi’r tymhorau, a’r haul, sy’n gwybod pryd i fachlud. Ti sy’n dod â’r tywyllwch iddi nosi, pan mae anifeiliaid y goedwig yn dod allan. Mae’r llewod yn rhuo am ysglyfaeth ac yn gofyn i Dduw am eu bwyd. Wedyn, pan mae’r haul yn codi, maen nhw’n mynd i’w ffeuau i orffwys. A dyna pryd mae pobl yn deffro, a mynd allan i weithio nes iddi nosi. O ARGLWYDD, rwyt wedi creu cymaint o wahanol bethau! Rwyt wedi gwneud y cwbl mor ddoeth. Mae’r ddaear yn llawn o dy greaduriaid di! Draw acw mae’r môr mawr sy’n lledu i bob cyfeiriad, a phethau byw na ellid byth eu cyfri ynddo – creaduriaid bach a mawr. Mae’r llongau’n teithio arno, a’r morfil a greaist i chwarae ynddo. Maen nhw i gyd yn dibynnu arnat ti i roi bwyd iddyn nhw pan mae ei angen.
Darllen Salm 104
Rhanna
Cymharu Pob Fersiwn: Salm 104:14-27
Cadwa, darllena all-lein, gwylia glipiau dysgu, a mwy!
Gartref
Beibl
Cynlluniau
Fideos