Diarhebion 19:1-11

Mae’n well bod yn dlawd ac yn onest nag yn ffŵl sy’n dweud celwydd. Dydy sêl heb ddeall ddim yn beth da; mae’r rhai sydd ar ormod o frys yn colli’r ffordd. Ffolineb pobl sy’n difetha’u bywydau, ond maen nhw’n dal dig yn erbyn yr ARGLWYDD. Mae cyfoeth yn denu llawer o ffrindiau, ond mae ffrind person tlawd yn troi cefn arno. Bydd tyst celwyddog yn cael ei gosbi; fydd rhywun sy’n palu celwyddau ddim yn dianc. Mae llawer yn crafu i ennill ffafr pobl bwysig, ac mae pawb eisiau bod yn ffrindiau gyda rhywun hael. Mae perthnasau rhywun tlawd eisiau cael gwared ag e; does dim syndod fod ei ffrindiau’n ei osgoi! Mae’n gofyn am help, ond does dim ymateb. Mae’r person doeth yn caru ei fywyd, a’r un sy’n gwneud yn siŵr ei fod yn deall yn hapus. Bydd tyst celwyddog yn cael ei gosbi; mae wedi darfod ar rywun sy’n palu celwyddau. Dydy byw’n foethus ddim yn gweddu i ffŵl; llai fyth, caethwas yn rheoli ei feistr. Mae rhywun call yn rheoli ei dymer; mae i’w ganmol am faddau i rywun sy’n pechu yn ei erbyn.