Mathew 15:29-39

Pan adawodd Iesu’r ardal honno, teithiodd ar hyd glan Llyn Galilea. Yna aeth i ben mynydd ac eistedd i lawr. Daeth tyrfaoedd mawr o bobl ato, gyda phobl oedd yn gloff, yn ddall, yn anabl neu’n fud. Cawson nhw eu gosod o’i flaen, ac iachaodd nhw. Roedd y bobl wedi’u syfrdanu wrth weld y mud yn siarad, pobl anabl wedi cael eu hiacháu, y cloff yn cerdded a’r dall yn gweld. A dyma nhw’n dechrau moli Duw Israel. Dyma Iesu’n galw’i ddisgyblion ato a dweud, “Dw i’n teimlo dros y bobl yma i gyd; maen nhw wedi bod yma ers tri diwrnod heb gael dim i’w fwyta. Dw i ddim am iddyn nhw fynd i ffwrdd yn llwgu, rhag iddyn nhw lewygu ar y ffordd.” Meddai’r disgyblion, “Ble gawn ni ddigon o fara i fwydo’r fath dyrfa mewn lle mor anial!” “Sawl torth o fara sydd gynnoch chi?” meddai Iesu. “Saith,” medden nhw, “a rhyw ychydig o bysgod bach.” Yna dwedodd Iesu wrth y dyrfa am eistedd i lawr. Cymerodd y saith torth a’r pysgod, ac offrymu gweddi o ddiolch i Dduw, yna eu torri a’u rhoi i’r disgyblion, a dyma’r disgyblion yn eu rhannu i’r bobl. Cafodd pawb ddigon i’w fwyta, ac roedd saith llond cawell o dameidiau bwyd dros ben. Roedd pedair mil o ddynion wedi cael eu bwydo, heb sôn am wragedd a phlant! Ar ôl i Iesu anfon y dyrfa adre aeth i mewn i’r cwch a chroesi i ardal Magadan.