Luc 12:13-33

Yna dyma rywun o ganol y dyrfa yn galw arno, “Athro, mae fy mrawd yn gwrthod rhannu’r eiddo mae dad wedi’i adael i ni. Dwed wrtho am ei rannu.” Atebodd Iesu, “Ffrind, pwy wnaeth fi yn farnwr neu’n ganolwr i sortio rhyw broblem felly rhyngoch chi’ch dau?” Yna dwedodd, “Gwyliwch eich hunain! Mae’r awydd i gael mwy a mwy o bethau yn beryglus. Dim faint o bethau sydd gynnoch chi sy’n rhoi bywyd go iawn i chi.” A dwedodd stori wrthyn nhw: “Roedd rhyw ddyn cyfoethog yn berchen tir, a chafodd gnwd arbennig o dda un cynhaeaf. ‘Does gen i ddim digon o le i storio’r cwbl,’ meddai. ‘Beth wna i?’ “‘Dw i’n gwybod! Tynnu’r hen ysguboriau i lawr, ac adeiladau rhai mwy yn eu lle! Bydd gen i ddigon o le i storio popeth wedyn. Yna bydda i’n gallu eistedd yn ôl a dweud wrtho i’n hun, “Mae gen i ddigon i bara am flynyddoedd lawer. Dw i’n mynd i ymlacio a mwynhau fy hun yn bwyta ac yn yfed.”’ “Ond dyma Duw yn dweud wrtho, ‘Y ffŵl dwl! Heno ydy’r noson rwyt ti’n mynd i farw. Pwy fydd yn cael y cwbl rwyt ti wedi’i gasglu i ti dy hun?’ “Ie, fel yna bydd hi ar bobl sy’n casglu cyfoeth iddyn nhw’u hunain ond sy’n dlawd mewn gwirionedd, am eu bod heb Dduw.” Yna dyma Iesu’n dweud wrth ei ddisgyblion: “Felly, dyma dw i’n ddweud – peidiwch poeni beth i’w fwyta a beth i’w wisgo. Mae mwy i fywyd na bwyd a dillad. Meddyliwch am gigfrain: Dŷn nhw ddim yn hau nac yn medi, a does ganddyn nhw ddim ystordy nac ysgubor – ac eto mae Duw’n eu bwydo nhw. Dych chi’n llawer mwy gwerthfawr yn ei olwg nag adar! Allwch chi ddim hyd yn oed gwneud eich bywyd eiliad yn hirach drwy boeni! Os allwch chi ddim gwneud peth bach fel yna, beth ydy’r pwynt o boeni am bopeth arall? “Meddyliwch sut mae blodau’n tyfu. Dydyn nhw ddim yn gweithio nac yn nyddu. Ac eto, doedd hyd yn oed y Brenin Solomon yn ei ddillad crand ddim yn edrych mor hardd ag un ohonyn nhw. Os ydy Duw yn gofalu fel yna am flodau gwyllt (sy’n tyfu heddiw, ond yn cael eu llosgi fel tanwydd fory), mae’n siŵr o ofalu amdanoch chi! Ble mae’ch ffydd chi? Felly peidiwch treulio’ch bywyd yn poeni am fwyd a diod! Pobl sydd ddim yn credu sy’n poeni am bethau felly. Mae’ch Tad yn gwybod beth sydd ei angen arnoch chi. Gwnewch yn siŵr mai’r flaenoriaeth i chi ydy ymostwng i deyrnasiad Duw, ac wedyn cewch y pethau eraill yma i gyd. “Fy mhraidd bach i, peidiwch bod ofn. Mae Duw yn benderfynol o rannu ei deyrnas â chi. Gwerthwch eich eiddo a rhoi’r arian i’r tlodion. Gofalwch fod gynnoch chi bwrs sy’n mynd i bara am byth, trysor sydd ddim yn colli ei werth. Dydy lleidr ddim yn gallu dwyn y trysor nefol, na gwyfyn yn gallu ei ddifetha.

Cynlluniau Darllen am ddim a Defosiynau yn ymwneud â Luc 12:13-33