Jona 1:7-16

Dyma griw’r llong yn dod at ei gilydd, a dweud, “Gadewch i ni ofyn i’r duwiau ddangos i ni pwy sydd ar fai am y storm ofnadwy yma.” Felly dyma nhw’n taflu coelbren, a darganfod mai Jona oedd e. A dyma nhw’n gofyn i Jona, “Dywed, pam mae’r drychineb yma wedi digwydd? Beth ydy dy waith di? O ble wyt ti’n dod? O ba wlad? Pa genedl wyt ti’n perthyn iddi?” A dyma Jona’n ateb, “Hebrëwr ydw i. Dw i’n addoli’r ARGLWYDD, Duw’r nefoedd. Fe ydy’r Duw sydd wedi creu y môr a’r tir.” Pan glywon nhw hyn roedd y dynion wedi dychryn fwy fyth. “Beth wyt ti wedi’i wneud o’i le?” medden nhw. (Roedden nhw’n gwybod ei fod e’n ceisio dianc oddi wrth yr ARGLWYDD, am ei fod e wedi dweud hynny wrthyn nhw’n gynharach.) Roedd y storm yn mynd o ddrwg i waeth. A dyma’r morwyr yn gofyn i Jona, “Beth wnawn ni hefo ti? Oes rhywbeth allwn ni wneud i dawelu’r storm yma?” Dyma fe’n ateb, “Taflwch fi i’r môr a bydd y storm yn tawelu. Arna i mae’r bai eich bod chi yn y storm ofnadwy yma.” Yn lle gwneud hynny dyma’r morwyr yn ceisio rhwyfo’n galed i gyrraedd y tir. Ond methu wnaethon nhw; roedd y storm yn dal i fynd o ddrwg i waeth. Felly dyma nhw’n gweddïo ar yr ARGLWYDD, “O, plîs ARGLWYDD, paid gadael i ni foddi o achos y dyn yma. Paid cosbi ni am wneud hyn iddo os ydy e’n ddieuog. Ti sydd wedi achosi hyn i gyd i ddigwydd.” Yna dyma nhw’n gafael yn Jona a’i daflu i’r môr, a dyma’r storm yn tawelu. Roedd hyn wedi gwneud i’r morwyr ofni’r ARGLWYDD go iawn, a dyma nhw’n addo ar lw y bydden nhw’n offrymu aberthau iddo.