Job 38:1-21

Yna dyma’r ARGLWYDD yn ateb Job o’r storm ac yn dweud: “Pwy ydy hwn sy’n amau fy nghynllun i, ac yn siarad heb ddeall dim? Torcha dy lewys fel dyn! Fi fydd yn gofyn y cwestiynau, a gei di ateb. Ble roeddet ti pan osodais i sylfeini’r ddaear? Ateb fi os wyt ti’n gwybod y cwbl! Pwy benderfynodd beth fyddai ei maint? – ti’n siŵr o fod yn gwybod! Pwy wnaeth ddefnyddio llinyn i’w mesur? Ar beth y gosodwyd ei sylfeini? Pwy osododd ei chonglfaen? Ble roeddet ti pan oedd sêr y bore yn canu gyda’i gilydd a holl angylion Duw yn gweiddi’n llawen? Pwy gaeodd y drysau ar y môr wrth iddo arllwys allan o’r groth? Fi roddodd gymylau yn wisg amdano, a’i lapio mewn niwl trwchus. Fi osododd derfyn iddo, a’i gadw tu ôl i ddrysau wedi’u bolltio. Dwedais, ‘Cei di ddod hyd yma, ond dim pellach; dyma lle mae ymchwydd dy donnau yn stopio!’ Wyt ti erioed wedi gorchymyn i’r bore ddod, a dangos i’r wawr ble i dorri, a sut i ledu a gafael yn ymylon y ddaear, ac ysgwyd y rhai drwg oddi arni? Mae ei siâp yn dod i’r golwg fel clai dan sêl, a ffurfiau’r tir i’w gweld fel plygion dilledyn. Mae’r golau’n tarfu ar y rhai drwg, ac mae’r fraich sy’n treisio’n cael ei thorri. Wyt ti wedi bod at y ffynhonnau sy’n llenwi’r môr, neu gerdded mannau dirgel y dyfnder? Ydy giatiau marwolaeth wedi’u dangos i ti? Wyt ti wedi gweld y giatiau i’r tywyllwch dudew? Oes gen ti syniad mor fawr ydy’r ddaear? Os wyt ti’n gwybod hyn i gyd – dywed wrtho i! Pa ffordd mae mynd i ble mae’r golau’n byw? O ble mae’r tywyllwch yn dod? Wyt ti’n gallu dangos ble mae ffiniau’r ddau, a dangos iddyn nhw sut i fynd adre? Mae’n siŵr dy fod, gan dy fod wedi dy eni bryd hynny, ac wedi bod yn fyw ers cymaint o flynyddoedd!