Ioan 12:37-43

Er bod Iesu wedi gwneud cymaint o arwyddion gwyrthiol o’u blaenau nhw, roedden nhw’n dal i wrthod credu ynddo. Dyma’n union ddwedodd y proffwyd Eseia fyddai’n digwydd: “Arglwydd, oes rhywun wedi credu ein neges? Oes rhywun wedi gweld mor rymus ydy’r Arglwydd?” Ac mae Eseia’n dweud mewn man arall pam oedd hi’n amhosib iddyn nhw gredu: “Mae’r Arglwydd wedi dallu eu llygaid a chaledu eu calonnau; Fel arall, bydden nhw’n gweld a’u llygaid, yn deall go iawn, ac yn troi, a byddwn i’n eu hiacháu nhw.” (Dwedodd Eseia y pethau yma am ei fod wedi gweld ysblander dwyfol Iesu. Am Iesu roedd e’n siarad.) Ac eto roedd nifer o arweinwyr crefyddol, hyd yn oed, wedi dod i gredu ynddo. Ond doedden nhw ddim yn barod i gyfaddef hynny’n agored am eu bod yn ofni’r Phariseaid, a ddim am gael eu diarddel o’r synagog. Roedd yn well ganddyn nhw gael eu canmol gan bobl na chan Dduw.