Eseia 30:1-18

“Gwae chi, blant ystyfnig,” meddai’r ARGLWYDD – “yn gwneud cynlluniau sy’n groes i be dw i eisiau, a ffurfio cynghreiriau wnes i ddim eu hysbrydoli! A’r canlyniad? – Pentyrru un pechod ar y llall! Rhuthro i lawr i’r Aifft heb ofyn i mi, a gofyn i’r Pharo eu hamddiffyn a’u cuddio dan gysgod yr Aifft. Ond bydd cael y Pharo i amddiffyn yn codi cywilydd, a bydd cuddio dan gysgod yr Aifft yn siom mawr, er bod ganddo swyddogion yn Soan a llysgenhadon mor bell â Chanes. Cânt eu cywilyddio’n llwyr, am fod yr Aifft yn dda i ddim iddyn nhw – dim help o gwbl! Fyddan nhw’n elwa dim, ond yn profi siom a chywilydd.” Neges am ‘Anifeiliaid y Negef’: Yn nhir trafferthion a chaledi, gwlad y llewes a’r llew cry, y neidr a’r wiber wibiog, maen nhw’n cario’u cyfoeth ar gefn asynnod, a’u trysorau ar gefn camelod, ar ran pobl sy’n dda i ddim. Mae’r Aifft yn ddiwerth! Dŷn nhw ddim help o gwbl! Felly, dw i’n ei galw hi’n “Yr un falch sy’n fud.” Tyrd nawr, ysgrifenna hyn ar lechen a’i gofnodi mewn sgrôl, i fod yn dystiolaeth barhaol i’r dyfodol. Achos maen nhw’n bobl anufudd ac yn blant sy’n twyllo – plant sy’n gwrthod gwrando ar beth mae’r ARGLWYDD yn ei ddysgu. Pobl sy’n dweud wrth y rhai sy’n cael gweledigaethau, “Peidiwch â cheisio gweledigaeth,” ac wrth y proffwydi, “Peidiwch proffwydo a dweud wrthon ni beth sy’n iawn. Dwedwch bethau neis – er eu bod yn gelwydd! Trowch o’r ffordd! Ewch oddi ar y llwybr iawn! Stopiwch ein hatgoffa ni am Un Sanctaidd Israel!” Felly, dyma mae Un Sanctaidd Israel yn ei ddweud: Am eich bod wedi gwrthod y neges yma, a dewis rhoi’ch ffydd mewn gormeswr twyllodrus – bydd y bai yma fel wal uchel yn bochio, ac yn sydyn, mewn chwinciad, mae’n syrthio. Bydd yn torri’n ddarnau, fel jwg pridd yn cael ei falu’n deilchion – bydd wedi darfod. Fydd dim un darn yn ddigon o faint i godi marwor o badell dân neu wagio dŵr o bwll. Dyma mae’r Meistr, yr ARGLWYDD, Un Sanctaidd Israel, yn ei ddweud: “Os trowch yn ôl a trystio cewch eich achub; wrth aros yn llonydd a chredu y cewch fuddugoliaeth.” Ond dych chi ddim yn fodlon gwneud hynny. “Na,” meddech chi. “Gadewch i ni ddianc ar gefn meirch!” – a dyna wnewch chi. “Gadewch i ni farchogaeth yn gyflym!” – ond bydd y rhai sydd ar eich ôl yn gyflymach! Bydd un gelyn yn bygwth a mil yn dianc; pump yn bygwth a phawb yn dianc. Bydd cyn lleied ar ôl, byddan nhw fel polyn fflag ar ben bryn, neu faner ar ben mynydd. Ond mae’r ARGLWYDD wir eisiau bod yn garedig atoch chi; bydd yn siŵr o godi i faddau i chi. Achos mae’r ARGLWYDD yn Dduw cyfiawn, ac mae’r rhai sy’n disgwyl amdano yn cael bendith fawr!