Haggai 1:1-11

Ar ddiwrnod cynta’r chweched mis o ail flwyddyn teyrnasiad y Brenin Dareius, dyma’r proffwyd Haggai yn rhoi’r neges yma gan yr ARGLWYDD i Serwbabel fab Shealtiel, llywodraethwr Jwda, a hefyd i Jehoshwa fab Iehotsadac, yr archoffeiriad: “Dyma mae’r ARGLWYDD hollbwerus yn ei ddweud: Mae’r bobl yma’n dweud, ‘Mae’n rhy fuan i ni ailadeiladu teml yr ARGLWYDD.’” Ond yna dyma’r proffwyd Haggai yn rhoi’r neges yma gan yr ARGLWYDD: “Ydy hi’n iawn eich bod chi’n byw yn eich tai crand, tra mae’r deml yma yn adfail? Felly dyma mae yr ARGLWYDD hollbwerus yn ei ddweud: ‘Meddyliwch am funud beth dych chi’n wneud! Dych chi wedi hau digon, ond bach iawn ydy’r cynhaeaf; dych chi’n bwyta, ond byth yn cael eich llenwi; dych chi’n yfed, ond heb gael eich bodloni; dych chi’n gwisgo dillad, ond yn methu cadw’n gynnes; mae fel petai’r cyflog mae pobl yn ei ennill yn mynd i bwrs sydd â thwll ynddo! Ie, meddyliwch am funud beth dych chi’n wneud!’ –meddai’r ARGLWYDD hollbwerus. ‘Ewch i’r bryniau a dod â coed yn ôl i adeiladu’r deml; bydd hynny’n fy mhlesio, a bydd pobl yn fy mharchu,’ –meddai’r ARGLWYDD. ‘Roeddech chi’n disgwyl cnydau da, ond yn cael cnydau gwael. Roeddech chi’n ei gasglu, ond yna byddwn i’n ei chwythu i ffwrdd!’ –meddai’r ARGLWYDD hollbwerus. ‘Pam? – Am fod fy nhŷ i yn adfeilion, a chithau’n rhy brysur yn poeni amdanoch chi’ch hunain! Dyna pam mae’r awyr heb roi gwlith, a’r tir wedi peidio tyfu cnydau. Fi sydd wedi anfon sychder drwy’r wlad – ar y bryniau, ar yr ŷd a’r grawnwin a’r olewydd a phopeth arall sy’n tyfu o’r ddaear, ar bobl ac anifeiliaid, ac ar ffrwyth eich holl waith caled.’”