Habacuc 1:12-17

“Ond ARGLWYDD, ti ydy’r Duw oedd ar waith yn yr hen ddyddiau! Ti ydy’r Duw Sanctaidd, fyddi di byth yn marw! ARGLWYDD, ti’n eu defnyddio nhw i farnu! Ein Craig, rwyt ti wedi’u penodi nhw i gosbi! Mae dy lygaid yn rhy lân i edrych ar ddrygioni! Sut alli di esgusodi annhegwch? Sut wyt ti’n gallu dioddef pobl mor dwyllodrus? Sut alli di eistedd yn dawel tra mae pobl ddrwg yn llyncu pobl sy’n well na nhw? Rwyt ti’n gwneud pobl fel pysgod, neu greaduriaid y môr heb neb i’w harwain. Mae’r gelyn yn eu dal nhw gyda bachyn; mae’n eu llusgo nhw yn y rhwyd a daflodd. Wrth eu casglu gyda’i rwyd bysgota mae’n dathlu’n llawen ar ôl gwneud mor dda. Wedyn mae’n cyflwyno aberthau ac yn llosgi arogldarth i’w rwydau. Nhw sy’n rhoi bywyd bras iddo, a digonedd i’w fwyta. Ydy e’n mynd i gael dal ati i wagio ei rwydi, a dinistrio gwledydd yn ddidrugaredd?

Cynlluniau Darllen am ddim a Defosiynau yn ymwneud â Habacuc 1:12-17