Genesis 50:15-21

Gan fod eu tad wedi marw, roedd brodyr Joseff yn dechrau ofni, “Beth os ydy Joseff yn dal yn ddig hefo ni? Beth os ydy e am dalu’r pwyth yn ôl am yr holl ddrwg wnaethon ni iddo?” Felly dyma nhw’n anfon neges at Joseff: “Roedd dad wedi dweud wrthon ni cyn iddo farw, ‘Dwedwch wrth Joseff: Plîs maddau i dy frodyr am y drwg wnaethon nhw, yn dy drin di mor wael.’ Felly dyma ni, gweision y Duw roedd dy dad yn ei addoli. O, plîs wnei di faddau i ni am beth wnaethon ni?” Pan glywodd Joseff hyn dyma fe’n dechrau crio. Yna daeth ei frodyr a syrthio o’i flaen, a dweud, “Byddwn ni’n gaethweision i ti.” Ond dyma Joseff yn ateb, “Peidiwch bod ag ofn. Ai Duw ydw i? Roeddech chi am wneud drwg i mi, ond dyma Duw yn troi y drwg yn beth da. Roedd arno eisiau achub bywydau llawer o bobl, a dyna dych chi’n weld heddiw. Felly peidiwch bod ag ofn. Gwna i ofalu amdanoch chi a’ch plant.” Felly rhoddodd Joseff dawelwch meddwl iddyn nhw drwy siarad yn garedig gyda nhw.