Deuteronomium 32:34-43

“Onid ydw i’n cofio’r cwbl?” meddai’r ARGLWYDD, “Onid ydw i wedi’i gadw dan glo yn fy stordai? Fi sy’n dial, ac yn talu nôl. Byddan nhw’n llithro – mae trychineb ar fin digwydd iddyn nhw, a’r farn sydd i ddod yn rhuthro draw!” Bydd yr ARGLWYDD yn rhyddhau ei bobl, ac yn tosturio wrth ei weision, wrth weld eu bod nhw heb nerth, a bod neb ar ôl, yn gaeth nac yn rhydd. Bydd e’n gofyn, “Ble mae eu duwiau nhw nawr? Ble mae’r graig lle roedden nhw’n ceisio cysgodi – y duwiau wnaeth fwyta eu haberthau gorau, ac yfed gwin yr offrymau o ddiod? Gadewch iddyn nhw godi i’ch helpu chi; gadewch iddyn nhw edrych ar eich ôl chi! Dw i eisiau i chi ddeall mai fi, ie fi ydy e! Does dim duw arall ar wahân i mi. Mae gen i awdurdod i ladd ac i roi bywyd, awdurdod i anafu ac i iacháu, a does neb yn gallu fy stopio! Dw i’n addo ar fy llw, ‘Mor sicr â’m bod i yn byw am byth, dw i’n mynd i hogi fy nghleddyf disglair, a gafael ynddo i gosbi; Dw i’n mynd i ddial ar y gelynion, a thalu’n ôl i’r rhai sy’n fy nghasáu! Bydd fy saethau wedi meddwi ar waed, a’m cleddyf yn darnio cnawd – gwaed y rhai wedi’u lladd a’r caethion, prif arweinwyr y gelyn!’” Llawenhewch, genhedloedd, gyda’i bobl; bydd yn dial am ladd ei weision. Mae’n mynd i ddial ar y gelynion, a gwneud iawn am beth a wnaethon i’w dir ac i’w bobl.