Deuteronomium 32:11-21

Fel eryr yn gwthio’i gywion o’r nyth, yna’n hofran a’u dal ar ei adenydd, dyma’r ARGLWYDD yn codi ei bobl ar ei adenydd e. Yr ARGLWYDD ei hun oedd yn eu harwain, nid rhyw dduw estron oedd gyda nhw. Gwnaeth iddyn nhw goncro’r wlad heb rwystr, a chawson nhw fwyta o gynnyrch y tir. Rhoddodd fêl iddyn nhw ei sugno o’r creigiau, olew olewydd o’r tir caregog, caws colfran o’r gwartheg, a llaeth o’r geifr, gyda braster ŵyn, hyrddod a geifr Bashan. Cefaist fwyta’r gwenith gorau ac yfed y gwin gorau. Ond dyma Israel onest yn pesgi, a dechrau strancio – magu bloneg a mynd yn dewach a thewach! Yna troi cefn ar y Duw a’i gwnaeth, a sarhau y Graig wnaeth ei hachub; ei wneud yn eiddigeddus o’r duwiau paganaidd, a’i bryfocio gyda’u heilunod ffiaidd. Aberthu i gythreuliaid, nid i Dduw – duwiau doedden nhw’n gwybod dim amdanyn nhw; y duwiau diweddaraf, duwiau doedd eich hynafiaid yn gwybod dim amdanyn nhw. Anwybyddu’r Graig wnaeth dy genhedlu, ac anghofio’r Duw roddodd enedigaeth i ti. Gwelodd yr ARGLWYDD hyn, a’u gwrthod, am fod ei feibion a’i ferched wedi’i wylltio. Meddai, “Dw i’n mynd i droi cefn arnyn nhw, a gweld beth fydd yn digwydd iddyn nhw. Maen nhw’n genhedlaeth anonest, yn blant sydd mor anffyddlon. Maen nhw wedi fy ngwneud i’n eiddigeddus gyda’u duwiau ffals, a’m digio gyda’u delwau diwerth. Bydda i’n gwneud i chi fod yn eiddigeddus o rai nad ydyn nhw’n genedl, a’ch gwneud yn ddig drwy fendithio pobl sy’n deall dim.