Actau 17:24-31

“Fe ydy’r Duw wnaeth greu’r byd a phopeth sydd ynddo. Mae’n Arglwydd ar y nefoedd a’r ddaear. Dydy e ddim yn byw mewn temlau sydd wedi’u hadeiladu gan bobl, a dydy pobl ddim yn gallu rhoi unrhyw beth iddo – does dim byd sydd arno’i angen! Y Duw yma sy’n rhoi bywyd ac anadl a phopeth arall i bawb. Fe ydy’r Duw wnaeth greu y dyn cyntaf, a gwneud ohono yr holl genhedloedd gwahanol sy’n byw drwy’r byd i gyd. Mae’n penderfynu am faint fydd y cenhedloedd yna’n bodoli, a lle’n union mae eu ffiniau daearyddol. Gwnaeth hyn i gyd er mwyn iddyn nhw geisio dod o hyd iddo, ac estyn allan a’i gael. A dydy e ddim yn bell oddi wrthon ni mewn gwirionedd. Fel dwedodd un o’ch beirdd chi, ‘Dŷn ni’n byw, yn symud ac yn bod ynddo fe.’ Ac mae un arall yn dweud, ‘Ni yw ei blant.’ “Felly, os ydyn ni’n blant Duw, ddylen ni ddim meddwl amdano fel rhyw ddelw o aur neu arian neu faen – sef dim byd ond cerflun wedi’i ddylunio a’i greu gan grefftwr! Ydy, mae Duw wedi diystyru’r fath ddwli yn y gorffennol, ond bellach mae’n galw ar bobl ym mhobman i droi ato. Mae e wedi dewis diwrnod pan fydd y byd i gyd yn cael ei farnu. Bydd y farn yna’n gwbl deg. Mae wedi dewis dyn i wneud y barnu, ac mae wedi dangos yn glir ei fod yn mynd i wneud hyn drwy ddod â’r dyn hwnnw yn ôl yn fyw ar ôl iddo farw.”