Rhufeiniaid 1
1
1-7Paul, gwas i Iesu Grist, Apostol galwedig, wedi ei neillduo i Efengyl Duw, (yr hon á fynegasai efe o’r blaen drwy ei broffwydi, yn yr Ysgrifeniadau Cysegrlan,) am ei Fab, Iesu Grist ein Harglwydd ni; yr hwn á hanodd o Ddafydd, o ràn ei gnawd, ac á arbenodwyd yn Fab Duw mewn gallu, o ràn ei natur ysbrydol santaidd, àr ol ei adgyfodiad oddwrth y meirw: drwy yr hwn y derbyniasom rad, sef yr apostoliaeth, èr ufydd‐dod ffydd yn mhlith yr holl genedloedd, er mwyn ei enw ef; yn mysg y rhai yr ydych chwithau, hefyd, yn alwedigion Iesu Grist: At bawb à sydd yn Rhufain, yn anwyl gàn Dduw, yn saint galwedig; rhad fo i chwi, a thangnefedd oddwrth Dduw ein Tad, a’r Arglwydd Iesu Grist.
8-12Yn gyntaf, yr wyf yn diolch i’m Duw, drwy yr Arglwydd Iesu Grist, drosoch chwi oll, oblegid bod eich ffydd chwi yn gyhoeddus yn yr holl fyd. Canys tyst i mi yw Duw, yr hwn yr ydwyf yn ddiffuant yn ei wasanaethu yn efengyl ei Fab ef, fy mod yn ddibaid yn gwneuthur coffa o honoch, gàn ddeisyf bob amser yn fy ngweddiau, a gawn, ryw fodd, weithian bellach, rwyddhynt, (gydag ewyllys Duw,) i ddyfod atoch chwi. Canys yr wyf yn chwennychu yn fawr eich gweled, fel y gallwyf gyfranu i chwi ryw ddawn ysbrydol, èr eich cadarnâu; a fel y caffwyf fy nghydgysuro gyda chwi, drwy ffydd ein gilydd, yr eiddoch chwi a’r eiddof finnau.
13-17Eithr ni fỳnwn i chwi fod heb wybod, frodyr, i mi yn fynych arfaethu dyfod atoch, èr i mi gael fy lluddio hyd yn hyn; fel y cawn ryw ffrwyth yn eich plith chwithau, fel yn mhlith y Cenedloedd ereill. Dyledwr ydwyf i’r Groegiaid, ac i’r barbariaid hefyd; i’r doethion, ac i’r annoethion hefyd. Am hyny, parod ydwyf, hyd y mae ynof, i gyhoeddi y newydd da i chwithau hefyd, y rhai ydych yn Rhufain. Canys nid oes arnaf gywilydd o’r efengyl; oblegid gallu Duw yw hi èr iechydwriaeth, i bob un à sydd yn credu; i’r Iuddew yn gyntaf, a hefyd i’r Groegwr. Oblegid ynddi hi y dadguddir cyfiawnâad Duw drwy ffydd, èr ffydd; megys y mae yn ysgrifenedig, “Y cyfiawn á fydd byw drwy ffydd.”
18-25Heblaw hyny, digofaint Duw á ddadguddir o’r nef, yn erbyn pob annuwioldeb ac annghyfiawnder dynion, y rhai sydd yn attal y gwirionedd drwy annghyfiawnder. Oblegid yr hyn à ellir ei wybod am Dduw sydd eglur yn eu mysg hwynt, canys Duw á’i heglurodd iddynt: (oblegid ei anweledig briodoliaethau ef, sef ei dragywyddol allu a’i dduwdod, èr crëad y byd, ydynt dra amlwg; yn cael eu hadnabod drwy ei weithredoedd:) hyd onid ydynt yn ddiesgus. Oblegid, èr eu bod yn adnabod Duw, nis gogoneddasant ef megys Duw, a ni buont ddiolchgar iddo; ond ynfyd yr aethant drwy eu rhesymiadau eu hunain, a’u calon anystyriol hwynt á dywyllwyd. Gan broffesu bod yn ddoethion, hwy á aethant yn ffyliaid: canys hwy á newidiasant ogoniant yr anfarwol Dduw, i gyffelybiaeth delw dyn marwol, ehediaid, anifeiliaid pedwarcarnol, ac ymlusgiaid. O ba erwydd, Duw hefyd, drwy drachwantau eu calonau eu hunain, á’u rhoddes hwynt i fyny i aflendid, i anmherchi eu cyrff eu hun yn eu plith eu hunain. Y rhai á newidiasant y gwirionedd am Dduw yn gelwydd, ac á addolasant ac á wasanaethasant y creadur yn fwy na’r Creawdwr, yr hwn sy fendigedig yn dragywydd. Amen.
26-32Oblegid hyn y rhoddes Duw hwynt i fyny i wyniau gwarthus; canys hyd y nod eu benywod á newidiasant yr arfer naturiol i’r hon sydd yn erbyn natur. Yn gyffelyb, y gwrywod hefyd, gàn adael yr arfer naturiol o’r fenyw, á ymlosgent yn eu hawydd iddeu gilydd, gwrywod gyda gwrywod, yn gwneuthur brynti, ac yn derbyn ynynt eu hunain y cyfryw dâl am eu cyfeiliorni ag ydoedd ddyledus. A megys nad oedd gymeradwy ganddynt gydnabod Duw, Duw á’u rhoddes hwynt i fyny i feddwl diddirnadol, i wneuthur y pethau nid ydynt weddaidd; wedi eu llenwi â phob annghyfiawnder, godineb, anwiredd, cybydd‐dod, dryganiaeth; yn llawn cenfigen, llofruddiaeth, cynhen, twyll, drygarferion; yn hustingwyr, yn athrodwyr, yn gas ganddynt Dduw, yn drahaus, yn feilchion, yn ffrostwyr, yn ddyfeiswyr drygau, yn anufyddion i rieni, yn ddigywilydd, yn dòrwyr ammod, yn ddiserch, yn annghymmodlawn, yn annhrugarogion. Yn rai, èr eu bod yn deall yn eglur ddeddf Duw, (bod y sawl à wnant y cyfryw bethau yn haeddu marwolaeth,) y sy nid yn unig yn gwneuthur y pethau hyn, ond hefyd yn canmol y rhai sydd yn eu gwneuthur hwynt.
Dewis Presennol:
Rhufeiniaid 1: CJW
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
Yr Oraclau Bywiol gan John Williams 1842. Cafodd y testun ei ddigideiddio gan Gymdeithas y Beibl yn 2021.