Gweithredoedd 19
19
1-20A dygwyddodd, tra bu Apòlos yn Nghorinth, wedi i Baul dramwy drwy y parthau uchaf, ddyfod o hono ef i Ephesus; a gwedi iddo gael yno ryw ddysgyblion, efe á ddywedodd wrthynt, A dderbyniasoch chwi yr Ysbryd Glan wedi i chwi gredu? A hwy á atebasant iddo, Naddo; ni ddarfu i ni gymaint a chlywed, bod yr Ysbryd Glan wedi ei dderbyn. Ac efe á ddywedodd wrthynt, I ba beth, gà n hyny, y trochwyd chwi? Hwythau á ddywedasant, I drochiad Ioan. A dywedodd Paul, Ioan yn ddiau á weinyddai drochiad diwygiad, gà n ddywedyd wrth y bobl am gredu yn yr Hwn oedd i ddyfod à r ei ol ef; sef, yn Iesu. A gwedi iddynt glywed hyn, hwy á drochwyd i enw yr Arglwydd Iesu. A gwedi i Baul ddodi ei ddwylaw arnynt, yr Ysbryd Glan á ddaeth arnynt; a hwy á draethasant â thafodau, ac á broffwydasant. A’r gwŷr oll oeddynt yn nghylch deg a dau. Ac efe á aeth i fewn i’r gynnullfa, ac á lefarodd gyda hyfdra, gà n ddadleu dros dri mis, a’u darbwyllo hwynt am y pethau à berthynent i deyrnas Duw. Ond gà n bod rhai gwedi caledu, a heb gredu, gà n ddywedyd yn waradwyddus am y ffordd hon gèr bron y lliaws, efe á ymadawodd oddwrthynt, ac á neillduodd y dysgyblion, gà n ddadleu beunydd yn ysgol un Tyrannus. A hyn á wnaed dros yspaid dwy flynedd, nes y bu i holl drigolion Asia, yn Iuddewon a Groegiaid, glywed gair yr Arglwydd. A gwyrthiau hynod á wnaeth Duw drwy ddwylaw Paul; hyd oni ddygid at y cleifion, oddwrth ei gorff ef, foledau, neu ffedogau, a’r clefydau á ymadawent â hwynt, a’r ysbrydion drwg á aent allan. A rhai o’r Iuddewon crwydraidd, y rhai oeddynt dyngadwyr, á gymerasant arnynt enwi enw yr Arglwydd Iesu, uwch ben y rhai oedd ag ysbrydion drwg ynynt, gà n ddywedyd, Yr ydym ni yn eich tyngedu chwi drwy yr Iesu, yr hwn y mae Paul yn ei bregethu. Ac yr oedd saith o feibion i un Scefa, archoffeiriad Iuddewig, y rhai oedd yn gwneuthur hyn. Ond yr ysbryd drwg gà n ateb, á ddywedodd, Iesu yr wyf yn ei adnabod, a Phaul á adwaen; ond pwy ydych chwi? A’r dyn yr hwn yr oedd yr ysbryd drwg ynddo, á ruthrodd arnynt, a gwedi eu meistroli, á orfuodd arnynt, nes y ffoisant hwy allan o’r tŷ, yn noethion ac yn archolledig, A hyn á fu hysbys gà n yr holl Iuddewon, a’r Groegiaid hefyd, y rhai oedd yn preswylio yn Ephesus; ac ofn á syrthiodd arnynt oll, ac enw yr Arglwydd Iesu á fawrygwyd. A llawer o’r rhai à gredasant, á ddaethant ac á gyffesasant, ac á fynegasant eu gweithredoedd. A nifer mawr o’r rhai à arferasent swyngelfyddydau, gwedi dwyn eu llyfrau yn nghyd, á’u llosgasant yn ngwydd pawb; a hwy á fwriasant eu gwerth hwy, ac á’i cawsant yn ddengmil a deugain o ddarnau arian: mòr gadarn y cynnyddodd gair yr Arglwydd, ac y cryfâodd.
21-41A phan gyflawnwyd y pethau hyn, arfaethodd Paul yn yr ysbryd, wedi iddo dramwy drwy Facedonia ac Achaia, fyned i Gaersalem, gà n ddywedyd, Wedi i mi fod yno, rhaid i mi weled Rhufain hefyd. A gwedi anfon i Facedonia ddau o’r rhai oedd yn gweini iddo, sef, Timothëus ac Erastus, efe ei hun á arosodd dros amser yn Asia. A bu, o gylch yr amser hwnw, derfysg nid bychan yn nghylch y ffordd hòno. Canys rhyw ddyn a’i enw Demetrius, gôf arian, wrth wneuthur temligau arian i Ddiana, oedd yn peri elw nid bychan i’r crefftwyr; y rhai á gasglodd efe yn nghyd, gyda ’r gweithwyr à roddid à r waith yn nghylch y gorchwyl, ac á ddywedodd, Gyfeillion, chwi á wyddoch mai oddwrth y gwaith hwn y mae ein cynnaliaeth ni; a chwi á welwch ac á glyẅwch, ddarfod i’r Paul yma ddarbwyllo nifer mawr o bobl, nid yn unig yn Ephesus, eithr agos dros Asia oll, a’u troi hwynt ymaith, gà n ddywedyd, nad ydynt dduwiau y rhai à wneir â dwylaw; nes y mae yn bergyl, nid yn unig i’r alwedigaeth hon o’r eiddom ddyfod i ddirmyg, eithr hefyd i deml y dduwies fawr Diana gael ei chyfrif yn ddiddym, a’i mawrydi hi ei ddystrywio; yr hon y mae Asia oll a’r byd yn eu haddoli. A phan glywsant hyn, hwy á lanwyd o ddigofaint; ac á lefasant, gà n ddywedyd, Mawr yw Diana yr Ephesiaid! A llanwyd yr holl ddinas o gythrwfl; a hwy á ruthrasant yn unfryd i’r #19:21 Theatre.gampfa, gà n lusgo yno Gaius ac Aristarchus, Macedoniaid, cydymdeithion Paul. A phan fỳnasai Paul fyned i fewn at y bobl, ni adawai y dysgyblion iddo. A rhai hefyd, prif swyddogion Asia, y rhai oeddynt gyfeillion iddo, á ỳrasant ato, ac á ddeisyfasant arno nad anturiai efe fyned i’r gampfa. Rhai gà n hyny á lefent un peth, ac ereill beth arall; oblegid yr oedd y gynnulleidfa yn gymysg, a’r rhan fwyaf ni wyddent o herwydd pa beth y daethent yn nghyd. A hwy á wthiasant Alecsander allan o’r dyrfa, a’r Iuddewon yn ei ỳru ef yn mlaen. Ac Alecsander, wedi amneidio â’i law, á fỳnasai ei amddiffyn ei hun wrth y bobl. Ond pan wybuant mai Iuddew oedd efe, cododd un lef oddwrthynt oll, gà n waeddi dros o gylch yspaid dwy awr, Mawr yw Diana yr Ephesiaid! Ond y canghellwr, wedi iddo lonyddu y bobl, á ddywedodd, Ephesiaid, pa ddyn sy nas gŵyr bod dinas yr Ephesiaid yn addoli Diana fawr, a’r ddelw à ddisgynodd oddwrth Iau? A chà n bod y pethau hyn yn anwrthddywedadwy, rhaid i chwi fod yn llonydd, a pheidio gwneuthur dim yn fyrbwyll; canys chwi á ddygasoch y gwŷr hyn, y rhai nid ydynt nac yn ysbeilwyr temlau, nac yn gablwyr eich duwies chwi. Od oes, gà n hyny, gà n Ddemetrius, a’r crefftwyr sy gydag ef, gwyn yn erbyn neb, cynnelir llysoedd, ac y mae rhaglawiaid, dyged y naill gyhuddawd yn erbyn y llall. Ond os ydych yn ymofyn dim yn nghylch pethau ereill, mewn cynnulleidfa gyfreithlawn y penderfynir hyny. Ac, yn wir, yr ydym mewn perygl rhag achwyn arnom am y terfysg heddyw, gà n nad oes yr un achos drwy yr hwn y gallwn roddi rheswm am yr ymgyrch hwn. A gwedi iddo ddywedyd y pethau hyn, efe á ollyngodd y gynnulleidfa ymaith.
Dewis Presennol:
Gweithredoedd 19: CJW
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
Yr Oraclau Bywiol gan John Williams 1842. Cafodd y testun ei ddigideiddio gan Gymdeithas y Beibl yn 2021.