Matthaw 9
9
PENNOD IX.
Christ yn iachau un claf o’r parlys, y difer-lif gwaed, ac yn rhoddi eu golwg i ddau ddyn dall.
1AC efe a aeth i’r llong, ac a aeth trosodd, ac a ddaeth i’w ddinas ei hun. 2Ac wele hwy a ddygasant atto wr claf o’r parlys yn gorwedd ar wely; a’r Iesu yn gweled eu ffydd hwy, a ddywedodd wrth y claf o’r parlys, Cymmer gyssur fab, dy bechodau a faddeuir i ti. 3Ac wele, rhai o’r ysgrifenyddion a ddywedasant ynddynt eu hunain, Y mae hwn yn cablu. 4A phan welodd yr Iesu eu meddyliau, efe a ddywedodd, Paham y meddyliwch ddrwg yn eich calonnau? 5Canys pa un hawsaf ai dywedyd, Dy bechodau a faddeuir i ti, ai dywedyd, Cyfod a rhodia. 6Eithr fel y gwypoch fod awdurdod gan Fab y dyn ar y ddaear i faddeu pechodau, (yna y dywedodd efe wrth y claf o’r parlys) Cyfod, cymmer dy wely i fynu, a dos i’th dŷ. 7Ac efe a gyfododd, ac a aeth ymaith i’w dŷ ei hun. 8A’r torfeydd pan welsant a rhyfeddasant, a gogoneddu Duw a wnaethant yr hwn a roesei y fath fraint i ddynion. 9Ac fel yr oedd yr Iesu yn myned oddi yno, efe a ganfu wr a elwid Matthai yn eistedd wrth y dollfa, ac a ddywedodd wrtho, Canlyn fi; ac efe a gyfododd ac a’i canlynodd ef.
10¶ A bu, ac efe yn eistedd i fwytta yn y tŷ, wele publicanod lawer a phechaduriaid a ddaethant, ac a eisteddasant gyd â’r Iesu a’i ddisgyblion. 11A phan welodd y Pharisai, hwy a ddywedasant wrth ei ddisgyblion ef, Paham y bwytty eich Athraw chwi gyd â’r publicanod a’r pechaduriaid? 12A phan glybu yr Iesu, efe a ddywedodd wrthynt, Nid oes rhaid i’r rhai iach wrth feddyg, ond i’r rhai cleifion. 13Ond ewch, a dysgwch pa beth yw hyn, Trugaredd ydwyf yn ei ewyllysio, ac nid aberth: canys ni ddaethum i alw rhai cyfiawn, ond pechaduriaid i edifeirwch.
14¶ Yna y daeth disgyblion Ioan atto, gan ddywedyd, Paham yr ydym ni a’r Pharisai yn unprydio yn fynych, ond dy ddisgyblion di nid ydynt yn unprydio? 15A’r Iesu a ddywedodd wrthynt, A all plant yr ystafell briodas alaru tra fo’r priod-fab gyd â hwynt? Ond y dyddiau a ddaw, pan ddyger y priodfab oddi arnynt, ac yna yr unprydiant. 16Ni ddyd neb lain o frethyn newydd at hen ddilledyn: canys y cyflawniad a dyn oddi wrth y dilledyn, a’r rhwyg a wneir yn waeth. 17Ac ni ddodant win newydd mewn hên grwyn, os amgen y crwyn a rhwygant, a’r gwin a red allan, a’r crwyn a anafyr; eithr gwin newydd a ddodant mewn crwyn newyddion, ac felly y ddau a gedwir.
18¶ Tra’r oedd efe yn dywedyd hyn wrthynt, wele, daeth rhyw bennaeth, ac a’i cyfarchodd ef, gan ddywedyd, Bu farw fy merch yr awr hon: eithr dyred a gosod dy law arni, a hi fydd byw. 19A’r Iesu a gyfododd, ac a’i canlynodd ef, a’i ddisgyblion aethant hefyd.
20¶ (Ac wele, gwraig y buasai gwaedlif arni ddeuddeng mlynedd, a ddaeth o’r tu cefn iddo, ac a gyffyrddodd ag ymyl ei wisg ef. 21Canys hi a ddywedasai ynddi ei hun; os caf onid cyffwrdd a’i wisg ef, y fe’m iacheir. 22Yna’r Iesu a drodd; a phan ei gwelodd hi, efe a ddywedodd, Ferch, bydd gysurus, dy ffydd a’th iachaodd. A’r wraig a iachawyd o’r awr honno.) 23A phan ddaeth yr Iesu i dŷ’r pennaeth, a gweled y cerddorion a’r dyrfa yn terfysgu, 24Efe a ddywedodd wrthynt, Ciliwch: canys ni bu farw’r llangces, ond cysgu y mae hi. A hwy a’i gwatwarasant ef. 25Ac wedi bwrw y dyrfa allan, efe a aeth i mewn, ac a ymaflodd yn ei llaw hi; a’r llangces a gyfododd. 26A’r gair o hyn a aeth dros yr holl wlad honno.
27¶ A phan oedd yr Iesu yn myned oddi yno, dau ddeillion a’i canlynasant ef, gan lefain a dywedyd, Mab Dafydd, trugarhâ wrthym. 28Ac wedi iddo ddyfod i’r tŷ, y deillion a ddaethant atto: a’r Iesu a ddywedodd wrthynt, A ydych chwi yn credu y gallaf fi wneuthur hyn? Hwy a ddywedasant wrtho, Ydym, Arglwydd. 29Yna y cyffyrddodd efe â’u llygaid hwy, gan ddywedyd, Yn ol eich ffydd bydded i chwi. 30A’u llygaid a agorwyd: A’r Iesu a orchymynodd iddynt, gan ddywedyd, Gwelwch na’s gwypo neb. 31Ond wedi iddynt ymado, hwy a’i clodforasant ef trwy’r holl wlad honno.
32¶ Ac a hwy yn myned allan, wele, dygasant atto ddyn mud cythreulig. 33Ac wedi bwrw y cythraul allan, llefarodd y mudan: ar torfeydd a ryfeddasant, gan ddywedyd, Ni welwyd y cyffelyb erioed yn yr Israel. 34Ond y Pharisai a ddywedasant, Trwy bennaeth y cythreuliaid y mae efe yn bwrw allan gythreuliaid. 35A’r Iesu a aeth o amgylch yr holl ddinasoedd a’r trefydd, gan ddysgu yn eu synagogau, a chan bregethu efengyl y lywodraeth, a iachâu pob clefyd, a phob afiechyd ym mhlith y bobl. 36A phan welodd efe y torfeydd, efe a dosturiodd wrthynt, am eu bod wedi blino, a’u gwasgaru fel defaid heb ganddynt fugail. 37Yna y dywedodd efe wrth ei ddisgyblion, Y cynhauaf yn ddiau sydd fawr, ond y gweithŵyr ydynt yn anaml. 38Am hynny attolygwch i Arglwydd y cynhauaf, fel yr anfon gweithwŷr i’w gynhauaf.
Dewis Presennol:
Matthaw 9: JJCN
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
Y Cyfammod Newydd gan John Jones. Argraffwyd gan John Williams, Llundain 1808. Cafodd y testun ei ddigideiddio gan Gymdeithas y Beibl yn 2021.