Y Salmau 35:15-28

Ond ymlawenhasant hwy yn fy adfyd i, ac ymgasglasant; ie, ymgasglodd efryddion yn fy erbyn, ac nis gwyddwn; rhwygasant fi, ac ni pheidient. Ymysg y gwatwarwyr rhagrithiol mewn gwleddoedd, ysgyrnygasant eu dannedd arnaf. Arglwydd, pa hyd yr edrychi di ar hyn? gwared fy enaid rhag eu distryw hwynt, fy unig enaid rhag y llewod. Mi a’th glodforaf yn y gynulleidfa fawr: moliannaf di ymhlith pobl lawer. Na lawenychant o’m herwydd y rhai sydd elynion i mi heb achos: y sawl a’m casânt yn ddiachos, nac amneidiant â llygad. Gan nad ymddiddanant yn dangnefeddus; eithr dychmygant eiriau dichellgar yn erbyn y rhai llonydd yn y tir. Lledasant eu safn arnaf, gan ddywedyd, Ha, ha, gwelodd ein llygad. Gwelaist hyn, ARGLWYDD: na thaw dithau; nac ymbellha oddi wrthyf, O ARGLWYDD. Cyfod, a deffro i’m barn, sef i’m dadl, fy NUW a’m Harglwydd. Barn fi, ARGLWYDD fy NUW, yn ôl dy gyfiawnder; ac na lawenhânt o’m plegid. Na ddywedant yn eu calon, O ein gwynfyd: na ddywedant, Llyncasom ef. Cywilyddier a gwaradwydder hwy i gyd, y rhai sydd lawen am fy nrygfyd: gwisger â gwarth ac â chywilydd y rhai a ymfawrygant i’m herbyn. Caned a llawenyched y rhai a hoffant fy nghyfiawnder: dywedant hefyd yn wastad, Mawryger yr ARGLWYDD, yr hwn a gâr lwyddiant ei was. Fy nhafod innau a lefara am dy gyfiawnder a’th foliant ar hyd y dydd.