Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o San Mateo 17

Rhanna

Y Jesusis ñøjayaju: ―Porque ji'n mi va'ṉjajmotyam vøjø. Porque viyuṉse mi ñøjandya'mbøjtzi: O'ca mi nø'ijtam va'ṉjajmocuy que møja'ajpa como mostaza tømbu møja'ajpase, y mi nøjandyamba yøṉ cotzøc: “Tzu'ṉ yø'qui y maṉ emøc”; y cotzøc maṉba maṉ emøc. Y ja it ni tiyø ji'n musipø mi ndzøcø. Muspa mi ndzøc mumu tiyø.

Mientras jetse nømna'ṉ cham Pedro'is, min sø'ṉbapø o'na y o'nacøtøjcømø tzø'yaju. Jicsye'c myañaj ote nø vyejput o'na'omo, nømu: ―Yøṉ øjtzø ⁿUne lo que sunbapø øjtzi, je'is tzi'pa gusto. Cøma'nøtyam a ver ti nø chamu.

Entonces Jesusis ñøjayu: ―¡Mi mbyønda'm ji'n mi vya'ṉjajmondyamepø'is y yatzi mi ṉgui'psocutya'm! Aburritzøcpa øjtzi va'cø it mitzji'ṉ, ṉgo'i'nbati mijtzi va'cø mi nømaṉjandyam pasencia. Nømindam yø'c je nga'e. Entonces Jesusis 'yojnay yatzi'ajcuy y yac put ṉga'e'is choco'yomo, y misma hora tzojcu.