Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Marc 2

Rhanna

A'r Iesu, pan glybu, a ddywed wrthynt, Y rhai sydd iach nid rhaid iddynt wrth feddyg, ond y rhai sydd gleifion: ni ddaethum i alw rhai cyfiawn, ond pechaduriaid.

A'r Iesu, yn gweled eu ffydd hwy, a ddywed wrth y claf o'r parlys, O Fab! maddeuir dy bechodau.

Ac efe a ddywedodd wrthynt, Y Sabbath a wnaethpwyd er mwyn dyn, ac nid dyn er mwyn y Sabbath.

A chan na allent neshâu ato ef o herwydd y dyrfa, didoi y tô a wnaethant lle yr oedd efe: ac wedi iddynt dori trwodd, hwy a ollyngasant i waered y gwely ar yr hwn y gorweddai y claf o'r parlys.

Eithr fel y gwypoch fod awdurdod gan Fab y Dyn ar y ddaear i faddeu pechodau, efe a ddywed wrth y claf o'r parlys, Wrthyt ti yr wyf yn dywedyd, Cyfod, cymmer i fyny dy wely, a dos i'th dŷ.

Pa un hawddach, dywedyd wrth y claf o'r parlys, Maddeuir dy bechodau, ai dywedyd, Cyfod, a chymmer i fyny dy wely, a rhodia?

Ac efe a gyfododd, ac yn ebrwydd y cymmerodd i fyny ei wely, ac a aeth allan yn eu gwydd hwynt oll; hyd oni synodd pawb, a gogoneddu Duw, gan ddywedyd, Ni welsom ni erioed fel hyn.