Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Luc 15

Rhanna

Ac efe a gododd, ac a aeth at ei dâd ei hun. A phan oedd efe eto yn mhell oddi wrtho, ei dâd a'i gwelodd ef, ac a dosturiodd, ac a redodd, ac a syrthiodd ar ei wddf, ac a'i cusanodd yn wresog.

canys fy mab hwn oedd farw, ac a aeth yn fyw drachefn: yr oedd efe wedi ei golli, ac a gafwyd; a hwy a ddechreuasant fod yn llawen.

Yr wyf yn dywedyd i chwi, Felly y bydd llawenydd yn y Nef dros un pechadur yn edifarhâu, mwy na thros naw‐deg a naw o rai cyfiawn, y cyfryw nid oes eisieu edifeirwch arnynt.

Mi a godaf, ac a âf at fy nhâd, ac a ddywedaf wrtho, Fy Nhâd, pechais yn erbyn y Nef, ac o'th flaen dithau

A'r mab a ddywedodd wrtho, Fy Nhâd, pechais yn erbyn y Nef, ac o'th flaen dithau: mwyach nid ydwyf deilwng i'm galw yn fab i ti.

Pa ddyn o honoch, a chanddo gant o ddefaid, ac wedi colli un o honynt, nid yw yn gadael yn gyfangwbl y naw‐deg a naw yn yr anialwch, ac yn myned ar ol yr hon oedd wedi ei cholli, hyd oni chaffo efe hi?