زەبوورەکان 1:22-19
زەبوورەکان 1:22-19 پەیمانی نوێ و زەبوورەکان بە سۆرانی (PNTZS)
خودایه، خودایه، بۆ به‌جێت هێشتم، بۆ وا دووری له ڕزگاركردنم، له قسه‌كانی ئاهم؟ خودایه، به ڕۆژ ده‌پاڕێمه‌وه، وه‌ڵامم ناده‌یته‌وه، به شه‌ویش ده‌پاڕێمه‌وه و ئۆقره‌م ناگرێت. تۆش پارسایت، له‌نێوان ستایشی ئیسڕائیل دانیشتوویت. باوباپیرانمان پشتیان به تۆ به‌ست. پشتیان به تۆ به‌ست و تۆش ده‌ربازت كردن. هاواریان بۆ تۆ كرد و ده‌رباز بوون. پشتیان به تۆ به‌ست و شه‌رمه‌زار نه‌بوون. به‌ڵام من كرمێكم نه‌ک مرۆڤ. مایه‌ی ڕیسوای ئاده‌میزادان و سووكایه‌تی خه‌ڵک. هه‌موو ئه‌وانه‌ی ده‌مبینن گاڵته‌م پێده‌كه‌ن. توانجم لێده‌گرن و سه‌ر باده‌ده‌ن و ده‌ڵێن: “پشتی به په‌روه‌ردگار به‌ست، ده‌با ده‌ربازی بكات. با ئازادی بكات، ئه‌گه‌ر دڵخۆشه پێی؟” چونكه تۆ له‌نێو سكی دایكم ده‌رت هێنام. كاتێ له‌به‌ر مه‌مكی دایكم بووم، دڵنیات كردم. له كاتی له‌دایكبوونمه‌وه به تۆ سپێردراوم، له سكی دایكمه‌وه تۆ خوداوه‌ندی منی. لێم دوورمه‌كه‌وه، چونكه ته‌نگانه نزیک بووه‌ته‌وه و یارمه‌تیده‌ر نییه. گای زۆر ده‌وریان داوم. به‌هێزه‌كانی باشان ئابڵوقه‌یان داوم. وه‌ک شێری دڕنده‌ی نه‌ڕه‌نه‌ركه‌ڕ، دانیان لێ تیژكردووم. وه‌ک ئاو ڕژام. هه‌موو ئێسقانه‌كانم لێک جیابوونه‌ته‌وه. دڵم بووه به مۆم، له ناوه‌ڕاستی ڕێخۆڵه‌مدا توواوه‌ته‌وه. هێزم وه‌ک پارچه گۆزه وشک بووه، زمانم به مه‌ڵاشوومه‌وه لكاوه، شۆڕت كردمه‌وه نێو زه‌ویی مه‌رگ. چونكه سه‌گ ده‌وریان داوم. كۆمه‌ڵی به‌دكارێک ئابڵوقه‌یان داوم. ده‌ست و پێیان كون كردم. هه‌موو ئێسقانه‌كانم ژمێردرا، ئه‌وانیش ته‌ماشام ده‌كه‌ن تێمده‌ڕوانن. جلوبه‌رگه‌كه‌م له‌نێو خۆیان دابه‌ش ده‌كه‌ن، تیروپشک له‌سه‌ر كراسه‌كه‌م ده‌كه‌ن. به‌ڵام تۆ ئه‌ی په‌روه‌ردگار، دوور مه‌كه‌وه. ئه‌ی هێزی من، زوو بگه فریام.
زەبوورەکان 1:22-19 كوردی سۆرانی ستانده‌رد (KSS)
خودای من، خودای من، بۆ وازت لێ هێنام؟ بۆ وا دووری لە ڕزگارکردنم، لە بیستنی ناڵەم؟ ئەی خودای من، بە ڕۆژ لێت دەپاڕێمەوە، وەڵامم نادەیتەوە، بە شەویش ئارامیم نییە. لەگەڵ ئەوەشدا، تۆ خودای پیرۆزیت، لەنێو ستایشی ئیسرائیل دانیشتوویت. باوباپیرانمان پشتیان بە تۆ بەست، پشتیان بە تۆ بەست و تۆش ڕزگارت کردن. هاواریان بۆ تۆ هێنا و تۆش دەربازت کردن، پشتیان بە تۆ بەست و شەرمەزار نەبوون. بەڵام من سەگم نەک مرۆڤ، مایەی ڕیسوایی ئادەمیزاد و سووکایەتی خەڵک. هەموو ئەوانەی دەمبینن گاڵتەم پێ دەکەن، توانجم لێ دەگرن و بە بزەوە سەر بادەدەن و دەڵێن: «پشتی بە یەزدان بەست، با یەزدان ڕزگاری بکات. با فریای بکەوێت، ئەگەر یەزدان پێی دڵخۆشە.» بەڵام تۆ لەناو سکی دایکم دەرتهێنام، کاتێک لەبەر مەمکی دایکم بووم، دڵنیات کردم. من لە کاتی لەدایکبوونمەوە بە تۆ سپێردراوم، لە سکی دایکمەوە تۆ خودای منی. لێم دوور مەبە، چونکە تەنگانە نزیک بووەتەوە و کەس نییە یارمەتیم بدات. گای زۆر دەوریان داوم، گایە بەهێزەکانی باشان ئابڵوقەیان داوم. وەک شێری دڕندەی بە نەڕەنەڕ، ددانیان لێ تیژکردوومەتەوە. وەک ئاو ڕژام، هەموو ئێسقانەکانم لێک جیا بوونەتەوە. دڵم بووە بە مۆم، لە ناخمدا تواوەتەوە. هێزم وەک پارچە گۆزە وشک بووە، زمانم بە مەڵاشوومەوە نووساوە، منت خستە ناو خاکی مەرگ. سەگ دەوریان داوم، تاقمێک بەدکار ئابڵوقەیان داوم، دەست و پێیان کون کردووم. هەموو ئێسقانەکانم دەژمێرم، ئەمانە تەماشام دەکەن و سەرنجیان لەسەرمە. جلوبەرگەکەم لەنێو خۆیان بەش دەکەن، تیروپشک لەسەر کراسەکەم دەکەن. بەڵام تۆ ئەی یەزدان، لێم دوور مەبە، ئەی هێزی من، زوو بگە فریام.