لۆگۆی یوڤێرژن
ئایکۆنی گەڕان

مَرقُس 2

2
عیسی شفایه دِدَتَ مِرُوَگه فلج
1پاشه چَند رُژا، وقته عیسی هاتَ کَفَرناحومه، خلق بِهَسیان گو اَو هاتیَ مال. 2گَلَک مِرُو خِر بون، وِسا گو حتا پِشیا دَری چه جی چِنَبو، و اَوی کلاما خدا بُ وان وَعظ دِگِر. 3وه ناوه دا، جَماعَتَگ ژه ره گَهَشتِن و مِرُوَگه فلج گو چار مِرُوا اَو خُدان دِگِرِن، اینانَ بَر وی. 4بله وقته اَوان بَر خاطره زِدَ بونا جَماعَـته نَگارین اَوی بیننَ لاره عیسی، چُنَ سَر بانه ماله و دَستبه راگِرِنا بانه هِندایی سَره عیسی گِرِن. پاشه وَگِرِنا بانی، جیه گو مِرُوه فلج سَر وه رازا بو، رِگِرِنَ خاره. 5وقته عیسی ایمانا وان دیت، گُتَ وه مِرُوه فلج: «اَی زَلام، گُنَهه تَ هاتنَ بَخشین.» 6هِندَگ ژه ماموستایِت تَوراته گو وِدَره رونِشته بون، دله خودا دِگُتن: 7«بُچی اَو مِرُوَ وِسا قِسَ دِگَت؟ اَو کُفریا دِگَت! که خِنجی خدا دِگاریت گُنَها بِبَخشیت؟» 8عیسی هَ وه دَمه ناو رِحا خودا زانی گو گَل خودا چه فِکِر دِگَن و گُتَ وان: «اون بُچی ناو دله خودا وِسا فِکِر دِگَن؟ 9گُتِنا کیشگه بُ وی مِرُوه فلج هِسانتِرَ، ”گُنَه تَ هاتنَ بَخشین“ آن گُتِنا ”رابَ جیه خو راگَ و ره هَرَ“؟ 10بله بُ هِنده گو اون بِزانِن گوره انسان سَر عَردی اقتدارا بَخشینا گُنَها هَیَ» - گُتَ مِرُوه فلج: 11«اَز دِبِژِمَ تَ، رابَ، جیه خو راگَ و هَرَ مال!» 12اَو مِرُو رابو و جیدا جیه خو راگِر و پِشیا چاوه همویا ژه وِدَره چو دَروَ. همو صِفَت گِرتی بون و خدا سِتایِش گِرِن و گُتن: «مَ چه جارا دِشدَگه وِسا نَدیته بو.»
لاوی کَتَ دوو عیسی دا
13عیسی جارَگه دی چو بَ لِوا گُله. خلق همو خِر دِبونَ لاره وی و اَوی دَرس دِدا وان. 14وقته گو قَدَم له دِدان، لاوی گوره حَلْفای دیت گو ناو باجَخانه دا رونِشته بو. گُتَ وی: «دوو مِدا وَرَ.» لاوی رابو و دوو ویدا چو.
15وقته عیسی مالا لاوی دا سَر سِرفِگه رونِشته بو، گَلَک باجگِر و گُنَهکار گَل عیسی و شاگِردِت وی سَر سِرفِگه بون، چون گو اَونه دوو ویدا دِچُن گَلَک بون. 16وقته ماموستایِت تَوراته گو فَریسی بون، دیتِن گو عیسی گَل گُنَهکارا و باجگِرا رِسقی دِخُت، گُتنَ شاگِردِت وی: «بُچی اَو گَل باجگِرا و گُنَهکارا رِسقی دِخُت؟» 17وقته عیسی اَوَ بیهیست، گُتَ وان: «نَساخِن گو محتاجی حکیمینَ، نه مِرُوِت ساخ. اَز نَهاتِمَ گازی مِرُوه صالِح بِگَم، بَلگو هاتِمَ گازی گُنَهکارا بِگَم.»
پیسیار راستا رُژی گِرتِنه
18وقته گو شاگِردِت یحیا و فَریسی رُژی بون، جَماعَت هاتنَ لاره عیسی و گُتن: «بُچی شاگِردِت یحیا و شاگِردِت فَریسیا رُژیا دِگِرِن، بله شاگِردِت تَ رُژیا ناگِرِن؟» 19عیسی جیواب دا: «ما دِبیت مِوانه داوَته حَتا وقته گو زاوا گَل وان دایَ، رُژیا بِگِرِن؟ حَتا وقته زاوا گَل وان دایَ نِگارِن رُژیا بِگِرِن. 20بله اَو رُژ دیه بِن گو زاوا له وان دیه بِتَ اِستاندِن. هِنگه وه رُژه دا دیه رُژیا بِگِرِن.
21«چه کَس گَرَگه پَرچه گو هِشتا نَهاتیَ شُستِن سَر گِراسَگه گَون پینَ ناگَت. هَگو وه شُله بِگَت، پینَ ژه وه دیه لِوَ بیت و تازَ ژه گَون دیه جُدا بیت و جیه دِریایی خِرابتِر دِبیت. 22هَمژی چه کَس شَرابا تازَ بَرنادَتَ ناو مَشکِت گَون دا. چون هَگو وِسا بِگَت، شَراب دیه مَشکا بِدِرینیت و وِسا شَراب و مَشک هر دوگ دیه بَین بِچِن. شَرابا تازَ دِبی بَردَنَ ناو مَشکِت تازَدا.
خُدانه رُژا شَنبیا مُقدس
23رُژَگَ شَنبیه گو رُژا مُقدسا یهودیانَ، عیسی ناو زَویِت گَنِمی دَرباز دِبو و شاگِردِت وی ناوَگا ره دا، دَستبه لِوَگِرِنا قُلِت گَنِمی گِرِن. 24عالِمِـت فِرقا فَریسیا گُتنَ وی: «بُچی شاگِرده تَ شُلَگه دِگَن گو رُژا شَنبیا مُقدس نابی بِتَ گِرِن؟» 25عیسی گُتَ وان: «ما وَ چه جارا ناو کِتِبِت مُقدس دا نَخاندیَ گو داوود پاشا چه گِر وقته گو بوخو و مِرُوِت وی بِرسی بون؟ 26اَو له دَورانه اَبیّاتاردا گو کاهینه مَزِن بو، گو چاون چو ناو مالا خدا و نانه مُقدس راگِر و خار و دا مِرُوِت خو ژی گو بُخُن، اَو نانه گو گورَیَگی شِریعَته تِنه کاهینا حَقه خارِنا وی هَبون؟» 27ایجا گُتَ وان: «رُژا شَنبیا مُقدس بُ انسان چه بویَ، نه انسان بُ رُژا شَنبیا مُقدس. 28بَجا، گوره انسان حتا خُدانه رُژا شَنبیا مُقدسَ.»

دیاریکراوەکانی ئێستا:

مَرقُس 2: SKB

بەرچاوکردن

هاوبەشی بکە

لەبەرگرتنەوە

None

دەتەوێت هایلایتەکانت بپارێزرێت لەناو ئامێرەکانتدا> ? داخڵ ببە