ကမၻာ​ဦး 2

2
1ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္​စ​ၾက​ဝ​ဠာ​တစ္​ခု​လုံး ကို ဤ​သို႔​ဖန္​ဆင္း​၍​ၿပီး​ဆုံး​၏။- 2ဆ​႒​မ​ေန႔​၌​ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ မိ​မိ​ဖန္​ဆင္း ျခင္း​အ​မွု​အ​လုံး​စုံ​ၿပီး​စီး​၍ သတၱ​မ​ေန႔​၌ ရပ္​နား​ေတာ္​မူ​၏။-#ေဟျဗဲ၊ ၄:၄၊၁၀။ 3ထို​သို႔​သတၱ​မ​ေန႔​၌​ဖန္​ဆင္း​ျခင္း​အ​မွု​ၿပီး သ​ျဖင့္​ရပ္​နား​ေသာ​ေၾကာင့္ ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ ထို​ေန႔​ရက္​ကို​ေကာင္း​ခ်ီး​ေပး​၍ အ​ထူး​ေန႔ အ​ျဖစ္​သတ္​မွတ္​ေတာ္​မူ​၏။-#ထြ၊ ၂၀:၁၁။ 4ဤ​နည္း​အား​ျဖင့္​စ​ၾက​ဝ​ဠာ​ကို​ဖန္​ဆင္း ေတာ္​မူ​၏။
ဧ​ဒင္​ဥ​ယ်ာဥ္
ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္#2:4 ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္။ ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္ (ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား) ေဟ​ျဗဲ `ရာ​ေဝ' ကို​ဘာ​သာ​ျပန္​သည္။ အ​စဥ္​အ​လာ​အ​ရ အ​သံ​ထြက္​ရ​ေဟာ​ဝါ​ဟု​ဘာ​သာ​ျပန္​သည္။ ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္​စ​ၾက​ဝ​ဠာ​ကို ဖန္​ဆင္း ေတာ္​မူ​ေသာ​အ​ခါ၊- 5ေျမ​ေပၚ​သို႔​မိုး​ကို​ရြာ​ေစ​ေတာ္​မ​မူ​ေသး​သ ျဖင့္​အ​ပင္​မ​ေပါက္၊ အ​ေညႇာက္​လည္း​မ​ထြက္ ေသး။ ေျမ​ကို​ထြန္​ယက္​မည့္​သူ​လည္း​မ​ရွိ​ေသး။- 6သို႔​ရာ​တြင္​ေျမ​ေအာက္​မွ​ေရ​ထြက္​သ​ျဖင့္​ေျမ ကို​စို​ေစ​၏။
7ထို​ေနာက္​ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ ေျမ​ျဖင့္​လူ​ကို​ဖန္​ဆင္း​ၿပီး​လၽွင္ လူ​၏​ႏွာ​ေခါင္း ထဲ​သို႔​ဇီ​ဝ​အ​သက္​ကို​မွုတ္​သြင္း​ေတာ္​မူ​ရာ လူ​သည္ အ​သက္​ရွင္​ေသာ​သတၱ​ဝါ​ျဖစ္​လာ ၏။#၁ေကာ၊ ၁၅:၄၅။
8ထို႔​ေနာက္​ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ အ​ေရွ႕​ဘက္​ရွိ​ဧ​ဒင္​အ​ရပ္​၌​ဥ​ယ်ာဥ္​ကို​တည္ ၿပီး​လၽွင္ ဖန္​ဆင္း​ေတာ္​မူ​ေသာ​လူ​ကို​ထို​ဥ​ယ်ာဥ္ တြင္​ေန​ေစ​ေတာ္​မူ​၏။- 9ထို​ဥ​ယ်ာဥ္​တြင္​ရွု​ခ်င္​ဖြယ္​ေကာင္း​၍ စား​ဖြယ္ ေကာင္း​ေသာ​အ​သီး​ပင္​အ​မ်ိဳး​မ်ိဳး​ကို​ေပါက္ ေစ​ေတာ္​မူ​၏။ ဥ​ယ်ာဥ္​အ​လယ္​တြင္​အ​သက္ ရွင္​ေစ​ေသာ​အ​ပင္​ရွိ​၏။ အ​ေကာင္း​ႏွင့္​အ​ဆိုး ကို​ပိုင္း​ျခား​သိ​ျမင္​ေစ​ေသာ​အ​ပင္​လည္း​ရွိ ၏။#ဗ်ာ၊ ၂:၇၊ ၂၂:၂၊ ၁၄။
10ျမစ္​တစ္​ျမစ္​သည္​ဧ​ဒင္​အ​ရပ္​တြင္​စီး​ထြက္ လ်က္ ဥ​ယ်ာဥ္​ကို​ေရ​ေပး​၏။ ဧ​ဒင္​ဥ​ယ်ာဥ္​ကို ေက်ာ္​လြန္​ေသာ​အ​ခါ​ျမစ္​ေလး​သြယ္​ခြဲ​၍ ျဖာ​ဆင္း​၏။- 11ပ​ထ​မ​ျမစ္​သည္​ကား​ဖိ​ရွုန္​ျမစ္​ျဖစ္​၍ ဟာ​ဝိ​လ​ျပည္​ကို​ပတ္​၍​စီး​ဆင္း​၏။- 12(ဤ​အ​ရပ္​တြင္​ေရႊ​စင္​ထြက္​၏။ အ​ဖိုး​ထိုက္​တန္ ေသာ​နံ့​သာ​ႏွင့္​ေက်ာက္​မ်က္​ရ​တ​နာ​လည္း ထြက္​၏။-) 13ဒု​တိ​ယ​ျမစ္​သည္​ကား​ဂိ​ဟုန္​ျမစ္​ျဖစ္​၍​ကု​ရွ ျပည္​ကို​ပတ္​၍​စီး​ဆင္း​၏။- 14တ​တိ​ယ​ျမစ္​သည္​ကား​တိ​ဂ​ရစ္​ျမစ္​ျဖစ္​၍ အာ​ရွု​ရိ​ျပည္​အ​ေရွ႕​ဘက္​မွ​စီး​ဆင္း​၏။ စတုတၳ ျမစ္​သည္​ကား​ဥ​ဖ​ရတ္​ျမစ္​ျဖစ္​၏။
15ထို႔​ေနာက္​ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ ဧ​ဒင္​ဥ​ယ်ာဥ္​ကို ထြန္​ယက္​စိုက္​ပ်ိဳး​ရန္​ႏွင့္​ေစာင့္ ေရွာက္​ထိန္း​သိမ္း​ရန္ လူ​ကို​ထို​ဥ​ယ်ာဥ္​တြင္​ေန ေစ​ေတာ္​မူ​၏။- 16-17ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​က``သင္​သည္ အ​ေကာင္း​ႏွင့္​အ​ဆိုး​ကို ပိုင္း​ျခား​သိ​ျမင္​နိုင္​ေစ ေသာ​အ​ပင္​၏​အ​သီး​မွ​တစ္​ပါး ဥ​ယ်ာဥ္​ထဲ​၌ ရွိ​သ​မၽွ​ေသာ​အ​ပင္​၏​အ​သီး​ကို​စား​နိုင္​၏။ ထို​အ​ပင္​၏​အ​သီး​ကို​ကား​မ​စား​ရ။ စား ေသာ​ေန႔​၌​ေသ​ရ​မည္'' ဟု​လူ​အား​ပညတ္ ေတာ္​မူ​၏။
18ထို​ေနာက္​ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​က ``လူ သည္​တစ္​ေယာက္​တည္း​ေန​ထိုင္​ရန္​မ​သင့္။ သူ႔ အား​ကူ​ညီ​ရန္ သင့္​ေတာ္​ေသာ​အ​ေဖာ္​ကို​ငါ ဖန္​ဆင္း​ေပး​မည္'' ဟု​မိန႔္​ေတာ္​မူ​၏။- 19ထို​ေၾကာင့္​ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ ေျမ​ကို​ယူ​၍ တိ​ရစၧာန္​ႏွင့္​ငွက္​အ​ေပါင္း​တို႔​ကို ဖန္​ဆင္း​ၿပီး​လၽွင္ အ​သီး​သီး​တို႔​အား​နာ​မည္ မွည့္​ေခၚ​ရန္ လူ​၏​ထံ​သို႔​ယူ​ေဆာင္​ေတာ္​မူ​ခဲ့​၏။ လူ​က​မွည့္​ေခၚ​သည့္​အ​တိုင္း​နာ​မည္​တြင္​ၾက​၏။- 20လူ​သည္​တိရစၧာန္​ႏွင့္​ငွက္​အား​လုံး​တို႔​အား​နာ မည္​မွည့္​ေခၚ​ေသာ္​လည္း ၎​တို႔​အ​နက္​မွ​လူ ကို​ကူ​ညီ​ရန္​သင့္​ေတာ္​ေသာ​အ​ေဖာ္​မ​ေပၚ မ​ရွိ။
21ထို႔​ေၾကာင့္​ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ လူ​ကို​ႏွစ္​ၿခိဳက္​စြာ​အိပ္​ေမာ​က်​ေစ​ေတာ္​မူ​၏။ အိပ္​ေန​စဥ္​နံ​ရိုး​တစ္​ေခ်ာင္း​ကို​ထုတ္​ယူ​ၿပီး လၽွင္ အ​သား​ကို​ျပန္​၍​ပိတ္​ေတာ္​မူ​၏။- 22ထို​ေနာက္​ထို​နံ​ရိုး​ျဖင့္​မိန္း​မ​ကို​ဖန္​ဆင္း​၍ လူ​၏​ထံ​သို႔​ေခၚ​ေဆာင္​ခဲ့​ေတာ္​မူ​၏။- 23လူ​က​လည္း၊
``ဤ​သူ​သည္​ငါ့​အ​ရိုး​မွ​အ​ရိုး၊ငါ့​အ​သား​မွ အ​သား​ျဖစ္​၏။
သူ႔​အား​လူ​ေယာက်ာ္း​မွ​ထုတ္​ယူ​ရ​သ​ျဖင့္ `လူ​မိန္း​မ' ဟု​မွည့္​ေခၚ​ရ​မည္'' ဟု​ဆို​၏။
24ထို​အ​ေၾကာင္း​ေၾကာင့္​ေယာက်ာ္း​သည္​မိ​ဘ​ကို စြန႔္​၍​ဇ​နီး​ႏွင့္​စုံ​ဖက္​သ​ျဖင့္ သူ​တို႔​ႏွစ္​ဦး သည္​တစ္​ေသြး​တစ္​သား​တည္း​ျဖစ္​လာ ၾက​၏။#မ၊ ၁၉:၅။ မာ၊ ၁၀:၇-၈။ ၁ ေကာ၊ ၆:၁၆။ ဧ၊ ၅:၃၁။
25ထို​သူ​ႏွစ္​ဦး​စ​လုံး​တြင္​အ​ဝတ္​အ​ခ်ည္း​စည္း ျဖစ္​ေန​ေသာ္​လည္း​ရွက္​ေၾကာက္​ျခင္း​မ​ရွိ။

دیاریکراوەکانی ئێستا:

ကမၻာ​ဦး 2: MCLZV

بەرچاوکردن

هاوبەشی بکە

لەبەرگرتنەوە

None

دەتەوێت هایلایتەکانت بپارێزرێت لەناو ئامێرەکانتدا> ? داخڵ ببە