له‌لای ڕاستی دانیشتووی سه‌ر ته‌خته‌كه‌وه سیپاره‌یه‌كه‌م بینی له به‌ر و له پشته‌وه نووسرا بوو، به حه‌وت مۆریش مۆر كرابوو. فریشته‌یه‌كی به‌هێزم بینی به ده‌نگێكی مه‌زن هاواری ده‌كرد: “كێ شایسته‌ی ئه‌وه‌یه سیپاره‌كه بكاته‌وه و مۆره‌كانی بشكێنێت؟” كه‌س نه‌بوو، نه له ئاسمان و نه له‌سه‌ر زه‌وی و نه له ژێر زه‌وی بتوانێت سیپاره‌كه بكاته‌وه یاخود ته‌ماشای بكات. ده‌ستم به گریانێكی زۆر كرد، چونكه كه‌س شایسته‌ی ئه‌وه نه‌بوو سیپاره‌كه بكاته‌وه یان ته‌ماشای بكات. یه‌كێک له پیره‌كان پێی وتم: “مه‌گری، ئه‌وه‌تا ئه‌و شێره‌ی له هۆزی ئيهوودایه و له ڕه‌گی داویده سه‌ركه‌وتنی به‌ده‌ستهێنا، سیپاره‌كه ده‌كاته‌وه و حه‌وت مۆره‌كه‌ی ده‌شكێنێت”.
بینین 5 بخوێنەوە
گوێگرتن لە بینین 5
هاوبەشی بکە
هەموو وەشانەکان بەراورد بکە: بینین 1:5-5
ئایەتەکان پاشەکەوت بکە، ئۆفلاین بخوێنەرەوە، سەیری کلیپی فێرکاری بکە و زۆر شتی تر!
ماڵەوە
کتێبی پیرۆز
پلانەکان
ڤیدیۆکان
ئاپی کتێبی پیرۆز
ئاپی کتێبی پیرۆزی تایبەت بە منداڵان
