ئینجا ئیشۆع له گلیلاوه بۆ یوردنه‌ن هات بۆ لای یوخه‌ننه‌ن، تا له‌سه‌ر ده‌ستی عه‌ماد بكرێت. به‌ڵام یوخه‌ننه‌ن نه‌یهێشت و فه‌رمووی: “من پێویستیمه له‌سه‌ر ده‌ستی تۆ عه‌ماد بكرێم، كه‌چی تۆ دێیت بۆ لای من؟” ئیشۆعیش وه‌ڵامی دایه‌وه و پێی فه‌رموو: “ئێستا ڕێگا بده، چونكه ئاوا له ئێمه ده‌وه‌شێته‌وه هه‌موو خوداناسییه‌ک ته‌واو بكه‌ین”. ئینجا ڕێی پێ دا. كاتێ ئیشۆع عه‌ماد كرا، یه‌كسه‌ر له نێو ئاوه‌كه هه‌ستایه‌وه. ئاسمانانی بۆ كرایه‌وه و بینی ڕووحی خودا وه‌ک كۆترێک هاته خواره‌وه و هاته سه‌ری. ده‌نگێكیش له ئاسمانانه‌وه فه‌رمووی: “ئه‌مه‌یه ڕۆڵه‌ی خۆشه‌ویستم، كه پێی دڵشادم”.
مه‌تته‌ی 3 بخوێنەوە
گوێگرتن لە مه‌تته‌ی 3
هاوبەشی بکە
هەموو وەشانەکان بەراورد بکە: مه‌تته‌ی 13:3-17
ئایەتەکان پاشەکەوت بکە، ئۆفلاین بخوێنەرەوە، سەیری کلیپی فێرکاری بکە و زۆر شتی تر!
ماڵەوە
کتێبی پیرۆز
پلانەکان
ڤیدیۆکان
ئاپی کتێبی پیرۆز
ئاپی کتێبی پیرۆزی تایبەت بە منداڵان
