خۆر ئاوابوو، هه‌موو نه‌خۆشه‌كانیان هێنایه لای ئیشۆع، به نه‌خۆشی جۆراوجۆره‌وه، ئه‌ویش ده‌ستی له‌سه‌ر هه‌ریه‌كه‌یان دانا و چاكیكردنه‌وه. شه‌یتانه‌كانیش له زۆر كه‌س ده‌رده‌چوون و هاواریان ده‌كرد: “تۆ مه‌سیحیت ڕۆڵه‌ی خودای!” ئه‌ویش لێیانی ڕاده‌خوڕی و نه‌یده‌هێشت بدوێن، چونكه زانییان مه‌سیحه‌كه‌یه. كاتێ خۆر هه‌ڵات، هه‌ستا و چووه جێگایه‌كی چۆڵ، كۆمه‌ڵه‌كه‌ش به دوایدا ده‌گه‌ڕان و هاتنه لای، ڕایانگرت تاكو له‌لایان نه‌ڕوات. پێی فه‌رموون: “له‌سه‌رمه موژده‌ی پاشایه‌تی خودا بده‌مه شاره‌كانی دیكه‌ش، چونكه بۆ ئه‌مه نێردراوم”.
لۆقا 4 بخوێنەوە
گوێگرتن لە لۆقا 4
هاوبەشی بکە
هەموو وەشانەکان بەراورد بکە: لۆقا 40:4-43
ئایەتەکان پاشەکەوت بکە، ئۆفلاین بخوێنەرەوە، سەیری کلیپی فێرکاری بکە و زۆر شتی تر!
ماڵەوە
کتێبی پیرۆز
پلانەکان
ڤیدیۆکان
ئاپی کتێبی پیرۆز
ئاپی کتێبی پیرۆزی تایبەت بە منداڵان
