جا ئه‌وه‌ی پێشتر نابینا بوو هێنایانه لای په‌ڕیشییه‌كان. ئه‌و ڕۆژه‌ی ئیشۆع قوڕه‌كه‌ی گرته‌وه و چاوی كرده‌وه شه‌ممه بوو. په‌ڕیشییه‌كانیش لێیان پرسی چۆن بینیت. پێی وتن: “قوڕی خسته سه‌ر چاوم، منیش شوشتم و وا ده‌بینم”. هه‌ندێک له په‌ڕیشییه‌كان وتیان: “ئه‌م پیاوه له خوداوه نییه، چونكه شه‌ممه ناپارێزێت”. هه‌ندێكی دیكه وتیان: “چۆن پیاوێكی گوناهبار ده‌توانێت په‌رجوی ئاوا بكات؟” ئیتر دووبه‌ره‌كییان تێدابوو. دیسان به نابیناكه‌یان وت: “تۆ ده‌رباره‌ی ئه‌و چی ده‌ڵێی، كه چاوی تۆی كرده‌وه؟” وتی: “پێغه‌مبه‌ره!”. جووه‌كان بڕوایان نه‌كرد كه ئه‌مه نابینا بووه و وا ده‌بینێت، تاكو دایبابی ئه‌وه‌یان بانگكرد كه ده‌بینێت. لێیان پرسین و وتیان: “ئایا ئه‌مه كوڕتانه كه ده‌ڵێن به زگماک نابینا بووه؟ ئه‌ی ئێستا چۆن ده‌بینێت؟” دایبابی وه‌ڵامیان دایه‌وه: “ده‌زانین ئه‌مه كوڕمانه و به زگماک نابینا بوو. به‌ڵام نازانین ئێستا چۆن ده‌بینێت، یان نازانین كێ چاوی كردووه‌ته‌وه. خۆی به‌ته‌مه‌نه، پرسی لێ بكه‌ن، با باسی خۆی بكات”. دایبابی له ترسی جووه‌كان ئه‌مه‌یان وت، چونكه جوو ته‌گبیریان كردبوو هه‌ر كه‌سێک دان بنێت كه ئیشۆع مه‌سیحه‌كه‌یه، له كه‌نیشت ده‌ریده‌كه‌ن. بۆیه دایبابی وتیان: “خۆی به‌ته‌مه‌نه، پرسی لێ بكه‌ن”. دیسان ئه‌و پیاوه‌ی پێشتر نابینا بوو بانگكرد و پێیان وت: “خودا شكۆدار بكه! ئێمه ده‌زانین ئه‌م پیاوه گوناهباره”. كابرا وه‌ڵامی دایه‌وه و وتی: “ئه‌گه‌ر گوناهباره، نازانم، به‌ڵام یه‌ک شت ده‌زانم، نابینا بووم و ئێستا ده‌بینم”.
یوخه‌ننه‌ن 9 بخوێنەوە
گوێگرتن لە یوخه‌ننه‌ن 9
هاوبەشی بکە
هەموو وەشانەکان بەراورد بکە: یوخه‌ننه‌ن 13:9-25
ئایەتەکان پاشەکەوت بکە، ئۆفلاین بخوێنەرەوە، سەیری کلیپی فێرکاری بکە و زۆر شتی تر!
ماڵەوە
کتێبی پیرۆز
پلانەکان
ڤیدیۆکان
ئاپی کتێبی پیرۆز
ئاپی کتێبی پیرۆزی تایبەت بە منداڵان
