Bantawa Rai

“चाप्‍चेत्‍नान्‍चिन्‍सा युङानिन, खानानिन म़नाचिओ अ़चुबुदा खाङ्‌मेत्‍माचि निम्‍पाङ साम्‌योक्‍मि काचि मान्‍मुदानिन। मोवात्‍नि त़च़न्‌नालो निनाम्‍मादु कायुङ आम्‍नुओ पापाएदाङ्‌का खानानिन्‌आ सिरिफा त़तोक्‍तिमिन।
खोन्‌ओसा खानानिन मान्‍तोक्‍कादा म़नाचि त़प़म्‍च़म्‌हिदा आम्‍नुओ बुदा थुथुरि मान्‍मुत्‌दानुम, मोवात्‍नि ना यावायोक्‍खिम्‌चिदा खोन्‍कि लाम्‌चिदा म़नाचिएदाङ्‌का चोन्‍लुमाओ निम्‍पाङ कोङ्‌क़त्‌वाचि म़च़। अ़नुछ्‍या, अ़ङ्‌का खानानिन लोनानिन, मोचिआ अ़चुसिरिफा अ़तोक्‍ताचिआयुङ्‌सा। मेन खानानिन मान्‍तोक्‍कादा म़नाचि त़प़म्‌योम्‍च़म्‌हिदा आम्‍नुओ चुप्‍ताङ्‌छुक दे च़याङ, मो आम्‍नुओ बेङ्‌वा छुक्‌आ अ़सिन्‍तुन्‍ने। आम्‍नुओ मोहा प़माय़ङ सामा सुकुलादा लिने, खोन्‍किना खानानिन दे त़च़न्‌येन्‌ओ मो सुकुलादा काखाङ निनाम्‍मादुओ आम्‍नुओ पापाआ खानानिन सिरिफा ऩप़न।


खानानिन यात़मारिन्‌येन्‌हिदा कोङ्‌क़त्‌वाचिवा यामान्‍मात्‌दानिन, देकिनालो मोचि यावायोक्‍खिम्‌चिदा खोन्‍कि लाम्‌चिदात्‍निओ खुचुरोङ्‌चिदा म़नाचिआ अ़खाङ्‌ने निकिना एप्‌याङ्‌सा यामात्‍मा अ़चुऩङानु। अ़नुछ्‍या, अ़ङ्‌का खानानिन लोनानिन, मोचिआ अ़चुसिरिफा अ़तोक्‍ताचिआयुङ्‌सा। मेन खानानिन यात़मारिन्‌येन्‌हिदा आम्‍नुओ खिम्‍हुत्‌दा वाङानिन, खोन्‍कि लाप्‍तिखोप खोप्‍तानुम्‌कि सुकुलादा कायुङ आम्‍नुओ पापाएदा यामारानिन, खोन्‍किना खानानिन दे त़च़न्‌येन्‌ओ मो सुकुलादा काखाङ निनाम्‍मादुओ आम्‍नुओ पापाआ खानानिन सिरिफा ऩप़न।
खोन्‍कि यात़मारिन्‌येन्‌हिदा निनाम्‍हाङ मान्‍सिन्‍कादाचिवात्‍नि अ़तुप्‍माय़ङ मात्‍द़ङ्‌ओ ब़द्‍धे य़ङ्‌चिदा यामान्‍मात्‌दानिन। देकिनालो ब़द्‍धे य़ङ्‌चि लाय़ङ्‌याङ्‌सा यामारिन्‌हिदा म़एन्‍प़नि मोचि म़मिन। खोन्‌ओसा मोचिवात्‍नि खानानिन मान्‍मुदानिन। देकिनालो खानानिन्‌आ खोक्‍को दोत्‍मा बुया खानानिन दि-दि दोत्‌याङ, मो आम्‍नुओ पापाआ अ़सिन्‌याङ। खानानिन ओवात्‍नि यामारानिन:
निनाम्‍मादु कायुङ आन्‍काओ पापा,
आम्‍नुओ ऩङ सेङ्‌लो लिने,
आम्‍नुओ हाङ्‌होन ताने,
आम्‍नुओ मित्‍मा निनाम्‍मादुवात्‍निङा
ओ हेन्‍खामादाछाङ तालाने।
आय़ आन्‍काओ लेन-लेन्‌ओ चामायु आन्‍कान्‍का खापुवानिन।
खोन्‍कि आन्‍काओ हेवाचि लेत्‍निप़नि,
देत्‍नि आन्‍कान्‍काछाङ आन्‍काओ देङ्‌सालाप्‍पादा हेवा कामुचि लेत्‍तुम्‍च़म्‍का।
खोन्‍कि आन्‍कान्‍का चिन्‍माखाङ्‌मादा छुक्‍मा मान्‍प़दानि,
मेन अ़अ़त्‍पादाङ्‌का लेन्‍नि।
(देकिनालो हाङ्‌होन, सावा खोन्‍कि तोक्‍पो ऩङ अ़धुन खानानिन्‌एदाङा युङ्‌याङ। ओवात्‍निङा लिने।)
खानानिन्‌आ म़नाचिओ अ़चुहेवाचि त़लेत्‍तुम्‍च़म्‌नालो निनाम्‍मादु कायुङ आम्‍नुओ पापाआछाङ आम्‍नुओ हेवाचि ऩलेत्‍तिन्‍प़न। मेन खानानिन्‌आ म़नाचिओ अ़चुहेवाचि त़लेत्‍तिन्‍चिमिन्‌नालो आम्‍नुओ पापाआ आम्‍नुओ हेवाचिछाङ ऩलेत्‍तिन्‍प़न्‍मिन।

खानानिन मान्‍चामाङ त़युङिन्‌हिदा कोङ्‌क़त्‌वाचिवात्‍नि आम्‍नुओ ङाइवा मान्‍सेत्‌दानुम। देकिनालो मोचिआ मान्‍चामाङ युङ्‌माय़ङ म़नाचि खाङ्‌मेत्‍माचि निम्‍पाङ मोचिओ अ़चुङाइवाचि म़सेरुचि। अ़नुछ्‍या अ़ङ्‌का खानानिन लोनानिन, मोचिआ अ़चुसिरिफा अ़तोक्‍ताचिआयुङ्‌सा। मेन खानानिन मान्‍चा त़युङिन्‌हिदा आम्‍नुओ ताङ्‌दा आक्‌वा पाक्‍तानुम, खोन्‍कि आम्‍नुओ ङाइवा तेवानुम। खोन्‍कि खानानिन मान्‍चा त़युङिन्‌येन्‌ओ म़नाचिआ ऩखान्‍ने, मेन सुकुलादा कायुङ आम्‍नुओ निनाम्‍हाङ पापाआ अ़खाङ्‌ने, खोन्‍किना खानानिन दे त़च़न्‌येन्‌ओ मो सुकुलादा काखाङ निनाम्‍मादुओ आम्‍नुओ पापाआ खानानिन सिरिफा ऩप़न।


आप्‍पिओ निम्‍पाङ हेन्‍खामादा चासुम्‍छेन्‍बि मान्‍कोप्‌दानुम, मोदा भेवा खोन्‍कि अ़ह़रेलोआ लुक्‍तु, खोन्‍कि काख़पाचिआ खिम अ़भुङ्‌कि मो अ़ख़खात। मेन आप्‍पिओ निम्‍पाङ निनाम्‍मादु चासुम्‍छेन्‍बि कोआनुम, मोदु ना भेवाआ ना अ़ह़रेलोआङा चा, खोन्‍कि काख़पाआछाङ खिम भुङ्‌सुकि अ़ख़सुन। खादा आम्‍चासुम्‍छेन्‍बि युङ्‌याङ, मोदाङा आम्‍मिन्‍माछाङ युङ।
आम्‍पोक्‌ओ अ़उप्‍खा आम्‍म़क ओ। खोन्‌ओसा आम्‍म़क नुयाङ्‌नालो झारा आम्‍पोक छेङ्‌छेङ्‌छेङ्‌वा मु। मेन आम्‍म़क अ़त्‌याङ्‌नालो झारा आम्‍पोक कुन्‍चियाधेक्‍धेक मु। खोन्‌ओसा खानाएदाओ साम कुन्‍चियाधेक्‍धेक मुनालो मो देम ब़द्‍धे चाअ़त्‍लो कुन्‍चियाधेक्‍धेक्‌ओ मु!
साङ्‌आछाङ ह़वाङ अ़हाङ्‌पाचि ब़त्‍मा अ़ऱन्‍चिन। देकिनालो मोसाआ अ़क्‍छा ऩङाछिरु, खोन्‍कि नि सोमातुक्‍तु, माङ्‌नालो मोसाआ अ़क्‍छा साया मेत्‍तु खोन्‍कि नि साया पेप्‍तु। खानानिन्‌आ निनाम्‍हाङ खोन्‍कि चासुम्‍छेन्‍बि ह्‍वातात्‍माङ ब़त्‍मा त़ऱन्‍मिन।


खोन्‌ओसा अ़ङ्‌का खानानिन लोनानिन, ह़ङ्‌म़ङ्‌ओ निम्‍पाङ दि चामा माङ्‌लो दि दुङ्‌मा खोन्‍कि पोक्‌ओ निकिना दि हुम्‍मा निम्‍पाङ मिन्‍राक मान्‍मुदानिन। ह़ङ्‌म़ङ चामायुदाङ्‌का खोन्‍कि पोक हुम्‍मायु तित्‌चिदाङ्‌का अ़च़वाङ माआङ? नाम्‍छ़ऱदु कापेन छोङ्‌वाचि खानुम्‍च़म। मोचि ना बिउ म़वेत ना चा म़हेक ना चासेप्‌दा चा अ़कोप्‌कि अ़युङ, मेन निनाम्‍मादुओ आम्‍नुओ पापाआ मोचि म़चान्‍तुचि। दि खानानिन मोचिदाङ्‌का च़लोक अ़च़वाङ त़मुन्‍मिन्‌येन? खानानिन्‌एदाङ्‌काओ साङ मिन्‍राक मुकि अ़ह़ङ्‌म़ङ्‌दा अ़क्‍चित ग़रि तेप्‍मा ऱ?
खोन्‍कि देकि खानानिन तित्‌चिओ निम्‍पाङ मिन्‍राक त़मुन्‌येन? वक्‌दाओ लिलि बुङ्‌वाचि खानुम्‍च़म, मोचि देत्‍नि म़पोन। मोचि ना काचि म़मु, ना मोचि पिरि म़सात। मेन अ़ङ्‌का खानानिन लोनानिन, हाङ सोलोमन झारा अ़साम्‌दा मो बुङ्‌वाचिदाओ अ़क्‌तात ओन्‍तेकाछाङ खान्‍नुलो मान्‍चोङ्‌दान्‍चिन। आय़ युङ्‌याङ्‌ओ खोन्‍कि अ़माङ्‌कोलेन मिदा वेन्‍दिओ वक्‌दाओ बुङ्‌वाचि निनाम्‍हाङ्‌आ ओवात्‍नि अ़चोङ्‌नालो खोक्‍कोसाआ खानानिन हान देम च़लोक ऩचोङ्‌सिन? देत्‍नि आम्‍नुओ साकोङ्‌छ़ङ उन्‍नि ओन्‍ङा?
खोन्‌ओसा ‘आन्‍कान दि चामा?’ ‘आन्‍कान दि दुङ्‌मा?’ ‘आन्‍कान दि हुम्‍मा?’निकिना मो य़ङ्‌चिओ अ़चुतुक्‌वादा मिन्‍राक मान्‍मुदानिन। निनाम्‍हाङ मान्‍सिन्‍कादाचिआ ओ झारा सामाचि म़लामुचि। मेन निनाम्‍मादुओ आम्‍नुओ पापाआ खानानिन ओवाको झारा सामाचि दोत्‌याङ निकिना अ़सिन्‌याङ। खोन्‌ओसा बुया निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुहाङ्‌होन खोन्‍कि खोक्‍कोसोओ अ़चुसाम्‌योक्‍मि लामानुम, खोन्‍नालो ओ झारा सामाचि निनाम्‍हाङ्‌आ खानानिन ऩतेप्‍तिन्‍प़न। खोन्‌ओसा माङ्‌कोलेन्‌ओ निम्‍पाङ मिन्‍राक मान्‍मुदानिन, देकिनालो माङ्‌कोलेन्‌ओ मिन्‍राक माङ्‌कोलेन्‌आङा मुने। आय़ओ दुखा आय़ओ निम्‍पाङ थात्‍तुलो युङ्‌याङ।”

گوێگرتن لە मत्‍ति 6