Jonàs 2:1-7
Jonàs 2:1-7 Bíblia Evangèlica Catalana (BEC)
Déu va disposar que un gran peix s’engolís Jonàs. I Jonàs es va estar dintre del ventre del peix durant tres dies i tres nits. Aleshores va pregar el Senyor, el seu Déu, des de les entranyes del peix, i digué: “En la meva angoixa he pregat el Senyor, i m’ha respost. Des de les entranyes de la mort he demanat auxili, i tu has escoltat la meva veu. M’has llençat al més profund, al centre dels oceans, i els corrents m’envolten. La teva maror i les teves onades han passat damunt meu. Jo he dit: Sóc foragitat de davant la teva presència; no obstant, tornaré a mirar vers el teu sant temple. Les aigües m’estrenyen fins a l’ànima; els abismes m’envolten, les algues se m’enreden al cap. Vaig davallant fins als fonaments de les muntanyes; la terra, amb els seus forrellats, em fa presoner per sempre. Però tu fas que la meva vida s’alci de la fossa, Senyor, Déu meu!
Jonàs 2:1-7 Bíblia Catalana, Traducción Interconfesional (BCI)
El Senyor havia disposat que un gran peix engolís Jonàs. I Jonàs va estar dins el ventre del peix tres dies i tres nits. D’allí estant va pregar al Senyor, el seu Déu: – Enmig del perill he clamat al Senyor, i ell m’ha respost. Des de l’entranya de la mort he cridat auxili, i tu, Senyor, has escoltat el meu clam. »M’havies llançat als mars profunds, m’engolien les aigües abismals, els teus rompents i les teves onades em passaven pel damunt. I em deia: Senyor, m’has apartat de la teva presència. Oh, si pogués tornar a veure el teu sant temple! »M’arribava l’aigua al coll, m’engolia el gran oceà, les algues se m’enredaven al cap. Davallava als fonaments de les muntanyes, rere meu es tancaven per sempre les portes del país dels morts. »Però tu, Senyor, Déu meu, m’has tret viu de la fossa.