“ତୁମାର୍ ବିତ୍ରେ କେ ଜାଗୁଆଳି ଗଃର୍ ବାନ୍ଦ୍ତା ଗିନେ ଇଚା କଃରି, ସେରି ବାନ୍ଦି ସଃରାଉଁକ୍, ତାର୍ ହାକ୍ ଡାବୁ ଆଚେ କି ନାୟ୍, ଇରି ଆଗ୍ତୁ ବଃସିକଃରି କଃତେକ୍ ସଃରେଦ୍, ସେରି କାୟ୍ ଇସାବ୍ ନଃକେରେ ? ଜଦି ସେ କୁନାଦି କଃଣି ଗଃର୍ବାନ୍ଦି ସଃରାଉଁକ୍ ନାହାର୍ଲା, ତଃବେ ଜଃତେକ୍ ଲକ୍ ସେରି ଦଃକ୍ତି, ସଃବୁଲକ୍ ତାକ୍ ଲାଜ୍ କଃରାୟ୍ କଃଉତି । ଦଃକା ଇ ମାନାୟ୍ ଗଃର୍ ବାନ୍ଦୁକେ ଆରୁମ୍ କଃଲା, ମଃତର୍ ସଃରାଉଁକ୍ ନଃହାର୍ଲା ।”