Lúcás 24

1Ach ar an gcéad lá den tseachtain, le scaradh oíche agus lae le chéile, chuaigh siad faoi dhéin an tuama, agus iad ag iompar leo na spíosraí a bhí ullmhaithe acu. 2Chonaic siad gur tógadh an chloch ó thaobh an tuama, 3ach nuair a chuaigh siad isteach ann, ní raibh an corp#‘corp an Tiarna Íosa’ atá mar aguisín ag seanúdaráis eile. le fail. 4Nuair a bhí siad in amhras faoi sin, bʼshiúd beirt fhear ina seasamh rompu in éadaí solasta; 5agus nuair a tháinig eagla orthu agus a chrom siad a gcinn go talamh, dúirt na fir leo, “Cad chuige daoibh bheith ag iarraidh an bheo i measc na marbh.#‘Níl sé anseo, ach éiríthe ó mhairbh atú sé’ atá mar aguisín ag seanúdaráis eile. 6Cuimhnígí ar a ndúirt sé libh agus é go fóill i nGalailí, 7go gcaithfí Mac an duine a thabhairt i lámha peacach, agus bheith á chéasadh, agus éirí ar an tríú lá ó mhairbh.” 8Agus chuimhnigh siad ar na briathra sin aige, 9agus nuair a dʼfhill siad ón tuama dʼinis siad an méid sin uile don aon duine dhéag agus don chuid eile. 10Anois ba iad Muire Mhagdaléanach agus Ióánna agus Muire máthair Shéamais agus na mná eile a bhí leo a dʼinis sin do na haspail; 11ach shíl siad nach raibh sna briathra úd ach caint gan éifeacht, agus níor chreid siad a scéal.#Cuireann seanúdaráis eile v. 12 isteach, Ach dʼéirigh Peadar agus rith sé chuig an tuama; agus é ag cromadh agus ag féachaint isteach chonaic sé na linéadaí leo féin; agus chuaigh sé abhaile agus iontas air faoinar tharla.

13An lá céanna bhí beirt acu ar aistear go baile beag dá ngairtear Emmáus, atá tuairim ar sheacht míle amach as Iárúsailéim, 14agus iad ag comhrá le chéile faoina raibh i ndiaidh titim amach. 15Chomh fada agus a bhí siadsan ag comhrá agus ag cíoradh an scéil, tháinig Íosa é féin i ndeas dóibh agus chuaigh sé leo. 16Ach bhí rud éigin ar a súile nár lig dóibh a aithint. 17Agus ar seisean leo, “Cad é ábhar bhur gcainte sa siúl daoibh?” Agus sheas siad ansin, agus an brón ar a ndreach. 18Ba ansin a thug duine acu, a raibh Cléópas mar ainm air, freagra air, “An tú amháin atá ar thuras in Iarúsailéim atá in ainbhios ar a bhfuil tar éis titim amach ann sna laethanta seo?” 19Agus ar seisean, “Cad é sin?” Agus dúirt siad leis, “An méid a bhain le hÍosa Nasara, a bhí ina fháidh mór i mbriathar agus i ngníomh os comhair Dé agus os comhair na ndaoine uile, 20agus an dóigh ar thug ár n‑ardsagairt agus ár rialtóirí uathu é á theilgean chun báis, agus an dóigh ar chéas siad é. 21Ach ba é an dóchas a bhí againn, go mba é a bhí le hIosrael a fhuascailt. Agus mar bharr air sin uile, is é seo an tríú lá ó tharla sin uile. 22Ach chuir cuid de na mná a bhí inár gcuideachta iontas orainn. Bhí siadsan ag an tuama ar mhoch maidine 23agus ní bhfuair siad a chorp ann; ach tháinig siad agus dúirt siad go bhfaca siad aingil i bhfís, agus go ndúirt siadsan go raibh sé beo. 24Chuaigh cuid den dream is againne go dtí an tuama, agus chonaic siad go raibh an tuama mar a bhí ráite ag na mná, ach ní bhfuair siad aon amharc air féin.” 25Agus ar seisean leo, “A dhaoine amaideacha, atá ró-mhallintinneach leis an rud sin a chreidiúint atá ráite ag na fáithe uile! 26Nach raibh sé riachtanach go bhfulaingeodh an Críost na nithe seo agus go rachadh sé isteach ina ghlóir?” 27Agus ag tosnú le Maois agus leis na fáithe uile, mhínigh sé dóibh an méid a bhí sna scrioptúir go léir ag baint leis féin.

28Dhruid siad mar sin leis an mbaile beag a raibh a dtriall air. Chuir sé cuma air féin mar a rachadh sé níos faide, 29ach ní ghlacfaidís diúltú uaidh, á rá, “Fan againn, mar tá tráthnóna beag ann agus tá an lá beagnach caite.” Mar sin chuaigh sé isteach le fanacht acu. 30Nuair a shuigh sé ag aon bhord leo, ba é a ghlac an t‑arán agus a bheannaigh agus a bhris é gur thug dóibh é. 31Osclaíodh ansin a súile gur aithin siad é; agus chuaigh sé ó radharc uathu. 32Ar siadsan le chéile, “Nach raibh an croí ar lasadh inár gcléibh le linn a chomhrá ar an mbóthar, nuair a bhí sé ag míniú na scrioptúr dúinn?” 33Agus dʼéirígh siad ar an nóiméad gur fhill siad ar Iarúsailéim; gur tháinig ar an aon duine dhéag agus a raibh leo agus iad cruinnithe le chéile, 34agus iad á rá, “Tá an Tiarna i ndiaidh éiríthe i ndáiríre agus é tar éis é féin a thaispeáint do Shíomón!” 35Dʼinis siad ansin ar tharla dóibh ar an mbóthar agus conas a dʼaithin siad é ar bhriseadh an aráin.

36Ní raibh an focal as a mbéal go raibh Íosa é féin ina sheasamh ina measc.#Cuireann seanúdaráis eile leis mar aguisín, Agus dúirt sé leo “go raibh síocháin oraibh.” 37Ach is é rud, bhí sceoin agus scanradh orthu, agus iad ag meas gur thaibhse a bhí acu. 38Agus ar seisean leo, “Cad é ábhar bhur mbuartha agus cad chuige a bhfuil an t‑amhras ag fás in bhur gcroíthe? 39Féachaigí ar na lámha agus ar na cosa seo, go bhfeice sibh gur mé féin atá ann; mothaígí le bhur méara mé, go bhfeice sibh go bhfuil feoil agus cnámha agam rud nach mbíonn ag taibhse.”#Cuireann seanúdaráis eile v. 40 leis mar aguisín, Agus nuair a bhí sin ráite aige, thaispeáin sé dóibh a lámha agus a chosa. 41Agus nuair nár fhéad siad a chreidiúint go fóill trí mhéid a lúcháire agus a n‑iontais, ar seisean leo, “An bhfuil bia ar bith agaibh anseo?” 42Agus thug siad giota dʼiasc gríosctha dó, 43agus ghlac sé agus dʼith sé é os a gcomhair.

44Ar seisean leo ina dhiaidh sin, “Sin é an méid a dúirt mé libh nuair a bhí mé agaibh go fóill, go gcaithfeadh gach uile ní atá scríofa fúmsa i ndlí Mhaois agus ag na fáithe agus sna sailm a bheith á chomhlionadh.” 45Ba ansin a dʼoscail sé a n‑intinn le tuiscint a fháil ar na scrioptúir, 46agus dúirt sé leo, “Is mar sin atá scríofa, go bhfulaingeodh an Críost a pháis agus go n‑éireodh sé an tríú lá ó mhairbh, 47agus go mbeadh an aithrí agus maithiúnas na bpeacaí á bhfógairt ina ainmsean do na náisiúin#Nó ʼdo na náisiúin. Ag tosú ó Iarúsailéim is finnéithe sibh uile, ag tosú ag Iarúsailéim. 48Tá sibhse in bhur bhfinnéithe ar na nithe sin. 49Agus féachaigí, táim ag cur an ní a gheall Dia daoibh chugaibh; ach fanaigí sibhse sa chathair, go dtí go gcuirtear an chumhacht neamhaí mar éadach oraibh.”

50Chuaigh sé rompu ansin amach as an gcathair chomh fada le Bétáin, agus thóg sé a lámha in airde lena bheannacht a fhágáil orthu. 51Nuair a bhí sé á mbeannú scar sé leo.#Cuireann seanúdaráis eile mar aguisín ‘agus iompraíodh in airde go neamh é.’ 52Agus#Cuireann seanúdaráis eile mar aguisín ‘dʼumhlaigh siad roimhe.’ dʼfhill siad ar Iarúsailéim agus iad lán de lúcháir, 53agus bhídís ag moladh Dé sa teampall i rith an ama.

Currently Selected:

Lúcás 24: OC1970

Highlight

Copy