Nehemia 4

1Ary rehefa ren’i Sanbala sy Tobia sy ny Arabo sy ny Amonita ary ny Asdodita fa voatsangana ny màndan’i Jerosalema, ka efa ho voavoatra izay rava, dia nirehitra mafy ny fahatezerany. 2Ary niray tetika izy rehetra handeha hamely an’i Jerosalema ka hanimba ny asa.

3Dia nivavaka tamin’Andriamanitray izahay ka nametraka mpiambina hiandry azy andro aman-alina noho ny fahatahoranay azy. 4Ary hoy ny Joda: Mihena ny herin’ny mpitondra entana, ary be ny korontam-bato sy ny tany; ka dia tsy maharafitra ny mànda izahay.

5Ary hoy kosa ny fahavalonay: Tsy hahalala izy, na hahita, raha tsy tonga eo afovoany isika ka mahafaty azy ary mampitsahatra ny asa.

6Ary rehefa tonga ny Jiosy izay nonina teo akaikin’ireo ka nanao taminay impolo hoe: Na avy aiza na avy aiza hianareo, dia miverena atỳ aminay, 7dia nasiako olona teo amin’ny fitoerana ambany, teo ivelan’ny mànda sy teo an-karihary; eny, nalahatro ny olona araka ny fokony avy, samy nitana sabatra sy lefona ary tsipìka. 8Dia nijery aho sady nitsangana ka nilaza tamin’ny manan-kaja sy ny mpanapaka mbamin’ny vahoaka sisa hoe: Aza matahotra azy hianareo; ny Tompo lehibe sy mahatahotra no tsarovy, ka miadia hiaro ny rahalahinareo sy ny zanakareo-lahy sy ny zanakareo-vavy sy ny vadinareo ary ny tranonareo.

9Ary nony ren’ny fahavalontsika fa efa fantatray izany, sady efa nofoanan’Andriamanitra ny heviny, dia niverina ho amin’ny mànda izahay rehetra, samy ho amin’ny asany avy indray. 10Ary hatramin’izay andro izay ny antsasaky ny zatovoko dia nanao ny asa, ary ny antsasany kosa nitana lefona aman-ampinga sy tsipìka ary akanjo fiarovan-tratra; ary ny mpanapaka dia teo ivohon’ny fianakaviana rehetra amin’ny Joda. 11Ary izay nandrafitra ny mànda sy ny mpitondra entana izay nanangona ny korontam-bato sy ny tany dia samy niasa tamin’ny tànany anankiray, ary nitan-defona kosa ny tànany anankiray. 12Ary ny mpandrafitra rehetra dia samy nanana ny sabany voafehy tamin’ny valahany avy, ka dia nandrafitra. Ary ny mpitsoka ny anjomara dia teo anilako.

13Ary hoy izaho tamin’ny manan-kaja sy ny mpanapaka ary ny vahoaka sisa: Be sady malalaka ny asa, ka dia misaratsaraka eny ambonin’ny mànda isika ka mifanalavitra. 14Koa eo amin’izay fitoerana andrenesanareo ny feon’ny anjomara dia mivoria ho any aminay hianareo; fa Andriamanitsika no hiady ho antsika.

15Dia nanao ny asa izahay, ary ny antsasany kosa nitan-defona hatramin’ny mazava-ratsy ka mandra-piposaky ny kintana. 16Ary tamin’izany andro izany dia hoy koa aho tamin’ny olona: Samia mitoetra ato Jerosalema hianareo mbamin’ny zatovonareo, mba hiambina antsika raha alina ireo ary hiasa raha antoandro. 17Fa izaho sy ny rahalahiko mbamin’ny zatovoko sy ny mpiambina, izay nanaraka ahy, dia samy tsy niala akanjo, sady tsy nisy nandro akory.

Currently Selected:

Nehemia 4: MBP

Highlight

Copy