Lioka 7

Ny nahasitranan’i Jesosy ny mpanompon’ilay kapiteny.

Mat. 8.5-13.

1ARY rehefa vitan’i Jesosy teo anatrehan’ny olona izany toriteniny rehetra izany, dia nankany Kapernaomy Izy.

2Ary ny mpanompon’ny kapiteny anankiray, izay malalany, dia narary efa ho faty. 3Koa raha nahare ny amin’i Jesosy ilay kapiteny, dia naniraka loholon’ny Jiosy hankeo aminy hangataka Azy mba ho avy ka hahasitrana ny mpanompony. 4Ary rehefa tonga teo amin’i Jesosy ireo, dia nangataka mafy taminy ka nanao hoe: Mendrika ny hanaovanao izany izy, 5satria tia ny firenentsika izy, sady izy no efa nanao ny synagoga ho antsika. 6Ary Jesosy nandeha niaraka taminy.

Ary rehefa efa mby teo akaikin’ny trano Izy, ilay kapiteny dia naniraka sakaiza hitsena Azy ka nanao taminy hoe: Tompoko, aza manahirana ny tenanao Hianao; fa tsy mendrika hidiranao ao ambanin’ny tafon-tranoko aho. 7Koa na dia ny tenako aza dia nataoko fa tsy mendrika hankeo aminao; fa mitenena ihany, dia ho sitrana ny ankizilahiko. 8Fa izaho koa mba lehilahy manan-dehibe ihany, ka manana miaramila izay feheziko; koa hoy izaho amin’ny anankiray: Mandehana, dia mandeha izy, ary amin’ny anankiray koa: Avia, dia avy izy, ary amin’ny mpanompoko: Ataovy izao, dia manao izy.

9Ary nony nahare izany Jesosy, dia gaga taminy; ary dia nitodika Izy ka nanao tamin’ny vahoaka izay nanaraka Azy hoe: Lazaiko aminareo fa tsy mbola nahita finoana lehibe toy izany Aho, na dia tamin’ny Isiraely aza. 10Ary nony tafaverina tao an-trano ireo iraka ireo, dia hitany fa sitrana ilay mpanompo.

Ny nananganan’i Jesosy ny zanakalahin’ilay mpitondratena tao Naina.

11ARY taoriana kelin’izany#7.11 Na: [nony ampitson’iny]. Jesosy dia nankany an-tanàna atao hoe Naina; ary nanaraka Azy ny mpianany sy ny vahoaka betsaka. 12Ary rehefa mby teo akaikin’ny vavahadin’ny tànana Izy, dia, indro, nisy fatin’ny lehilahy anankiray nentina nivoaka, izay zanakalahy tokan’ny reniny, sady mpitondratena ravehivavy; ary nisy vahoaka betsaka avy tao an-tanàna nanaraka azy. 13Ary nony nahita an-dravehivavy ny Tompo, dia onena azy ka nanao taminy hoe: Aza mitomany. 14Ary nanatona Izy ka nanendry ny tranovorona, dia nijanona izay nilanja. Ary hoy Jesosy: Ry zatovo, hoy Izaho aminao: Miarena. 15Dia niarina ny maty sady niteny, ary dia natolony tamin-dreniny.

16Ary raiki-tahotra ny olona rehetra ka nankalaza an’Andriamanitra hoe: Mpaminany lehibe no efa mitsangana eto amintsika; ary Andriamanitra efa nitsinjo ny olony. 17Dia niely teny Jodia rehetra sy teny amin’ny tany manodidina rehetra ny lazan’i Jesosy ny amin’izany zavatra izany.

Ny nanirahan’i Jaona Mpanao-batisa tany amin’i Jesosy, sy ny teny nataon’i Jesosy tamin’izany.

Mat. 11.2-19.

18ARY ny mpianatr’i Jaona nanambara izany rehetra izany taminy. 19Ary Jaona niantso ny mpianany roa lahy hankao aminy, dia naniraka azy hankany amin’ny Tompo hanao hoe: Hianao va Ilay ho avy, sa mbola hafa no andrasantsika? 20Ary nony tonga tany aminy ireo lehilahy ireo, dia nanao hoe: Jaona Mpanao-batisa naniraka anay hankatỳ aminao hanao hoe: Hianao va Ilay ho avy, sa mbola hafa no andrasantsika?

21Ary tamin’izany ora izany Jesosy dia nahasitrana olona maro tamin’ny rofy sy ny aretina sy ny fanahy ratsy sady nampahiratra ny jamba maro. 22Dia namaly Izy ka nanao taminy hoe: Mandehana hianareo, ambarao amin’i Jaona izao hitanareo sy renareo izao; mahiratra ny jamba, afaka ny mandringa, diovina ny boka, malady ny marenina, atsangana ny maty, ary ny malahelo dia itoriana ny filazantsara. 23Ary sambatra izay tsy ho tafintohina noho ny amiko.

24Ary rehefa lasa ny irak’i Jaona, dia nilaza an’i Jaona tamin’ny vahoaka Jesosy ka nanao hoe: Hizaha inona no nalehanareo tany an-efitra? Volotara nohozongozonin’ny rivotra va? 25Sa hizaha inona no nalehanareo? Olona mitafy lamba soa#7.25 Gr. malemy. va? Indro, ny mitafy lamba soa sy mihinana zava-py dia ao an-tranon’ny mpanjaka. 26Sa hizaha inona no nalehanareo tany? Mpaminany va? Eny, hoy Izaho aminareo, sady mihoatra lavitra noho ny mpaminany izy. 27Fa izy ilay voasoratra hoe:

„Indro, Izaho maniraka ny irako hialoha Anao,

Izay hamboatra ny làlanao eo alohanao” (Mal. 3.1)

28Lazaiko aminareo: Amin’izay nateraky ny vehivavy tsy misy lehibe noho Jaona; nefa ny kely indrindra amin’ny fanjakan’Andriamanitra dia lehibe noho izy. 29Ary ny vahoaka rehetra sy ny mpamory hetra raha nandre, dia nanamarina an’Andriamanitra, satria natao batisa tamin’ny batisan’i Jaona izy. 30Fa ny Fariseo sy ny mpahay lalàna kosa nanda ny fikasan’Andriamanitra, satria tsy mba nanatona hataon’i Jaona batisa izy.

31Tahaka ny inona ary no hanoharako ny olona amin’ity taranaka ity? 32tahaka ny inona moa izy? Tahaka ny ankizy madinika mipetraka eny an-tsena izy, izay mifampiantso hoe: Efa nitsoka sodina taminareo izahay, nefa tsy nandihy hianareo; efa nanao feo fisaonana izahay, nefa tsy nitomany hianareo. 33Fa tonga Jaona Mpanao-batisa tsy nihinan-kanina na nisotro divay, ka hoy hianareo: Manana demonia izy. 34Tonga ny Zanak’olona mihinana sy misotro kosa, ka hoy hianareo: Indro, olona fatra-pitia hanina sy mpisotro divay, sakaizan’ny mpamory hetra sy ny mpanota. 35Fa ny fahendrena dia hamarinin’ny zanany rehetra.

Ny nanatonan’ilay vehivavy mpanota an’i Jesosy tao an-tranon’i Simona Fariseo.

36ARY ny Fariseo anankiray nanasa an’i Jesosy hiara-mihinana aminy; ary dia niditra tao an-tranon’ilay Fariseo Izy ka nipetraka nihinana. 37Ary, indro, nisy vehivavy mpanota tao an-tanàna, ka rehefa fantany fa Jesosy nipetraka nihinana tao an-tranon’ilay Fariseo, dia nitondra tavoara alabastara feno menaka manitra izy; 38ary nijanona teo ivohony tanilan’ny tongony izy ka nitomany, dia nahakotsa ny tongony tamin’ny ranomasony sy namaoka azy tamin’ny volon-dohany, dia nanoroka fatratra ny tongony ka nanosotra azy tamin’ny menaka manitra.

39Ary nony nahita izany ilay Fariseo nanasa Azy, dia nanao anakampo hoe: Raha mpaminany Ity, dia ho nahalala io vehivavy manendry Azy io sy ny toeny; fa mpanota io.

40Ary Jesosy namaly ka nanao taminy hoe: Ry Simona, manan-kolazaina aminao Aho. Dia hoy izy: Lazao ary, Mpampianatra ô.

41Nisy roa lahy nananan’ny mpampanàna vola anankiray trosa: ny iray nananany denaria diman-jato, ary ny iray kosa dimam-polo. 42Ary raha tsy nanan-kaloa izy roa lahy, dia samy navelany. Koa iza moa amin’ireo no ho tia azy indrindra? 43Simona namaly ka nanao hoe: Ataoko fa ilay namoizany be. Dia hoy Izy taminy: Marina ny hevitrao.

44Ary Jesosy nitodika nijery an-dravehivavy ka nanao tamin’i Simona hoe: Hitanao va io vehivavy io? Niditra teto an-tranonao Aho; nefa tsy mba nanome Ahy rano hanasana ny tongotro hianao; fa izy kosa nahakotsa ny tongotro tamin’ny ranomasony, dia namaoka azy tamin’ny volon-dohany. 45Tsy mba nanoroka Ahy akory hianao; fa izy, hatr’izay nidirako, dia tsy mbola nitsahatra nanoroka fatratra ny tongotro. 46Ny lohako tsy mba nohosoranao diloilo akory; fa izy kosa nanoso-menaka manitra ny tongotro. 47Ary amin’izany dia lazaiko aminao: Voavela ny helony be, fa be fitiavana izy; fa izay voavela tamin’ny kely dia kely fitiavana. 48Dia hoy Izy tamin-dravehivavy: Voavela ny helokao.

49Ary izay niara-nipetraka nihinana teo aminy dia niresaka hoe: Iza moa Ity no mba mamela heloka? 50Ary hoy Izy tamin-dravehivavy: Ny finoanao efa namonjy anao; mandehana soa aman-tsara.

Currently Selected:

Lioka 7: MBP

Highlight

Copy