1Korintiana 15

Ny amin’ny fitsanganan’ny maty.

1ARY ampahafantariko anareo, ry rahalahy, ny filazantsara izay notoriko taminareo sy noraisinareo sady iorenanareo, 2izay amonjena anareo koa, raha tananareo tsara araka izay teny notoriko taminareo, raha tsy nino foana hianareo.

3Fa natolotro anareo ho isan’ny zavatra voalohany indrindra ilay noraisiko, dia izao: Kristy maty noho ny fahotantsika araka ny Soratra Masina, 4dia nalevina, ary natsangana tamin’ny andro fahatelo araka ny Soratra Masina; 5ary niseho tamin’i Kefasy Izy, dia vao tamin’ny roa ambin’ny folo lahy koa. 6Rehefa afaka izany, dia niseho tamin’ny rahalahy tsy omby dimam-jato Izy, ny ankamaroan’ireny dia mbola velona mandraka ankehitriny, fa ny sasany efa nodi-mandry. 7Rehefa afaka izany, dia niseho tamin’i Jakoba Izy, dia tamin’ny Apostoly rehetra. 8Ary faran’izy rehetra, izaho, izay toy ny tsy tonga volana aza, dia mba nisehoany koa. 9Fa izaho dia ambany indrindra amin’ny Apostoly ka tsy mendrika hatao hoe Apostoly, satria efa nanenjika ny fiangonan’#15.9 Gr. eklesia. Andriamanitra aho. 10Fa ny fahasoavan’Andriamanitra no nahatoy izao ahy; ary tsy foana ny fahasoavany ato amiko; fa efa niasa fatratra mihoatra noho izy rehetra aho, nefa tsy izaho, fa ny fahasoavan’Andriamanitra no niara-niasa tamiko. 11Koa na izaho na ry zareo, dia araka izany no fitorinay, ary araka izany koa no ninoanareo.

12Ary raha Kristy no torina fa natsangana tamin’ny maty, ahoana no ilazan’ny sasany eo aminareo fa tsy misy fitsanganan’ny maty? 13Fa raha tsy misy fitsanganan’ny maty, na dia Kristy aza dia tsy natsangana; 14ary raha tsy natsangana Kristy, dia foana ny tori-teninay, ary foana koa ny finoanareo. 15Ary dia hita ho vavolombelona mandainga ny amin’Andriamanitra izahay, satria efa nilaza fa Andriamanitra no nanangana an’i Kristy; nefa raha tsy hatsangana ny maty, dia tsy mba natsangany Izy. 16Fa raha tsy hatsangana ny maty, na dia Kristy koa aza dia tsy natsangana; 17ary raha tsy natsangana Kristy, dia foana ny finoanareo; ary mbola ao amin’ny fahotanareo ihany hianareo; 18dia very koa izay efa nodimandry ao amin’i Kristy. 19Raha amin’izao fiainana izao ihany no anantenantsika an’i Kristy, dia mahantra indrindra noho ny olona rehetra isika.

20Nefa tsy izany, fa efa natsangana tamin’ny maty tokoa Kristy ho santatr’izay efa nodi-mandry. 21Ary satria ny olona iray no nisehoan’ny fahafatesana, dia ny Olona iray kosa no nisehoan’ny fitsanganan’ny maty. 22Fa tahaka ny ahafatesan’ny olona rehetra ao amin’i Adama no ahaveloman’ny olona rehetra kosa ao amin’i Kristy. 23Nefa samy amin’ny filaharany avy: Kristy no santatra; rehefa afaka izany, dia izay an’i Kristy amin’ny fihaviany.

24Ary rehefa afaka izany, dia avy ny farany, ka amin’izay dia hatolony ho an’Andriamanitra Ray ny fanjakana, rehefa nofoanany ny fanapahana rehetra sy ny fahefana rehetra ary ny hery rehetra. 25Fa tsy maintsy manjaka Izy, mandra-panaony ny fahavalony rehetra ho eo ambanin’ny tongony (Sal. 110.1). 26Ny fahafatesana no fahavalo farany horesena. 27Fa ,,ny zavatra rehetra efa nampanekeny ho eo ambanin’ny tongony’’ (Sal. 8.6). Fa na dia hataony hoe aza: ,,Ny zavatra rehetra no nampanekena’’, dia fantatra marina fa tsy mba isan’izany Izay nampanaiky ny zavatra rehetra Azy. 28Ary rehefa nampanekena Azy ny zavatra rehetra, dia ny tenan’ny Zanaka koa aza no hanaiky Izay nampanaiky ny zavatra rehetra Azy, mba tsy hisy fototra sy antony afa-tsy Andriamanitra ihany.#15.28 Gr. mba ho zavatra rehetra amin’izy rehetra Andriamanitra.

29Raha tsy izany, hanao ahoana izay atao batisa ny amin’#15.29 Na: nisolo. ny maty? Raha tsy hatsangana mihitsy ny maty, nahoana ireny no atao batisa ny aminy? 30Ary nahoana izahay no manao vy very ny ainay mandrakariva? 31Lazaiko marina,#15.31 Na: Mianiana aho. ry rahalahy, amin’ny fireharehako noho ny aminareo, izay ananako ao amin’i Kristy Jesosy Tompontsika, fa maty isan-andro aho. 32Raha araka ny fanaon’olona no niadiako tamin’ny bibi-dia tany Efesosy, inona no soa azoko amin’izany? Raha tsy hatsangana ny maty, dia ,,aoka isika hihinana#15.32 Na: inona no soa azoko, raha tsy atsangana ny maty? Aoka isika hihinana. sy hisotro, fa rahampitso dia ho faty’’ (Isa. 22.13). 33Aza mety hofitahina hianareo; ny fikambanana amin’ny ratsy manimba ny fitondrantena tsara. 34Mifohaza tsara,#15.34 Na: Mifohaza ho amin’ny fahamarinana. ary aza manota; fa ny sasany tsy manana ny fahalalana an’Andriamanitra; ny hampahamenatra anareo no ilazako izany.

35Fa hisy hanao hoe: Hatao ahoana ary no fanangana ny maty? Ary tena manao ahoana no hisehoany? 36Ry adala, izay afafinao tsy hovelomina, raha tsy maty aloha; 37ary izay afafinao, tsy dia ny tenany izay ho avy no afafinao, fa ny voa fotsiny ihany, na voam-bary,#15.37 vary tritika. na voa hafa; 38fa Andriamanitra manome azy tena araka izay sitraky ny fony, ary ny voany rehetra dia samy omeny ny tenany avy.

39Tsy mitovy ny nofo rehetra; fa hafa ny an’ny olona, ary hafa ny nofon’ny biby, ary hafa ny nofon’ny vorona, ary hafa ny an’ny hazandrano. 40Ary misy tenan’ny any an-danitra, ary misy tenan’ny etỳ an-tany; fa hafa ny voninahitry ny any an-danitra, ary hafa ny an’ny etỳ an-tany. 41Hafa ny voninahitry ny masoandro, ary hafa ny voninahitry ny volana, ary hafa ny voninahitry ny kintana; fa ny kintana anankiray dia hafa voninahitra noho ny kintana anankiray.

42Dia toy izany koa ny fitsanganan’ny maty: Afafy amin’ny fahalòvana izy, atsangana amin’ny tsi-fahalòvana; 43afafy amin’ny fahafaham-boninahitra Izy, atsangana amin’ny voninahitra; afafy amin’ny fahalemena izy, atsangana amin’ny hery; 44afafy tena araka ny fomban’aina izy, atsangana ho tena araka ny fombam-panahy. Raha misy tena araka ny fomban’aina, dia misy araka ny fombam-panahy koa. 45Ary araka izany koa no voasoratra hoe: ,,Adama voalohan-dahy natao manan-aina’’ (Gen. 2.7); Adama farany natao fanahy mahavelona. 46Anefa tsy izay amin’ny fanahy no voalohany, fa izay amin’ny manan-aina, dia vao izay amin’ny fanahy. 47Ny olona voalohany avy amin’ny tany, dia tany; ny olona faharoa dia avy any an-danitra. 48Izay amin’ny tany dia tahaka ilay amin’ny tany; ary izay any an-danitra dia tahaka Ilay any an-danitra. 49Ary toy ny nitondrantsika ny endriky ny amin’ny tany no hitondrantsika ny endrik’Ilay any an-danitra koa.

50Fa izao no lazaiko, ry rahalahy: Ny nofo aman-dra tsy mahazo mandova ny fanjakan’Andriamanitra, ary ny fahalòvana tsy mandova ny tsi-fahalòvana. 51Indro, zava-miafina no ambarako aminareo: tsy hodi-mandry avokoa isika rehetra, 52fa vetivety, toy ny indray mipì-maso, rehefa maneno ny trompetra farany, dia hovana isika rehetra; fa hotsofina ny trompetra, ary ny maty hatsangana tsy ho lo intsony, ary isika hovana. 53Fa ity mety lo ity tsy maintsy hitafy ny tsi-fahalòvana, ary ity mety maty ity tsy maintsy hitafy ny tsi-fahafatesana.

54Fa rehefa mitafy ny tsi-fahalòvana ity mety lo ity, ary mitafy ny tsi-fahafatesana ity mety maty ity, dia ho tanteraka ny teny voasoratra hoe: ,,Ny fahafatesana noresena ka levona’’#15.54 Gr. voatelina ka resy. (Isa. 25.8). 55,,Ry fahafatesana ô, aiza ny fandresenao? Ry fahafatesana ô, aiza ny fanindronanao?’’ (Hos. 13.14.) 56Fa ny ota no fanindronan’ny fahafatesana; ary ny lalàna no herin’ny ota. 57Fa isaorana anie Andriamanitra, Izay manome antsika ny fandresena amin’ny alalan’i Jesosy Kristy Tompontsika.

58Koa amin’izany, ry rahalahy malalako, dia miorena tsara, aza miova, ary mahefà be mandrakariva amin’ny asan’ny Tompo, satria fantatrareo fa tsy foana tsy akory ny fikelezanareo aina ao amin’ny Tompo.

Currently Selected:

1Korintiana 15: MBP

Highlight

Copy