លូកា 5

ព្រះ‌យេស៊ូត្រាស់ហៅសិស្សបីរូប

(ម៉ាថាយ ៤.១៨-២២ ម៉ាកុស ១.១៦-២០)

1 ថ្ងៃមួយ ព្រះ‌យេស៊ូគង់នៅមាត់បឹងគេនេ‌សារ៉ែត មានបណ្ដា‌ជនជាច្រើនប្រជ្រៀតគ្នានៅជុំ‌វិញព្រះអង្គ ដើម្បីស្ដាប់ព្រះ‌បន្ទូលរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់។ 2ព្រះអង្គទតឃើញទូកពីរចតនៅមាត់ច្រាំង រីឯអ្នកនេសាទនាំគ្នាចុះទៅលាងអួនរបស់គេ។ 3ព្រះ‌យេស៊ូយាងចុះទៅក្នុងទូករបស់លោកស៊ីម៉ូន រួចព្រះអង្គសុំឲ្យគាត់ចេញទូកទៅឆ្ងាយពីច្រាំងបន្តិច។ ព្រះអង្គគង់បង្រៀនបណ្ដា‌ជនពីក្នុងទូកនោះ។

4លុះព្រះអង្គបង្រៀនគេចប់ហើយ ព្រះអង្គមានព្រះ‌បន្ទូលទៅកាន់លោកស៊ីម៉ូនថា៖ «ចូរបង្ហួសទូកទៅទឹកជ្រៅ រួចនាំគ្នាទម្លាក់អួនចុះ»។ 5 លោកស៊ីម៉ូនតបទៅព្រះ‌យេស៊ូវិញថា៖ «លោកគ្រូ! យើងខ្ញុំបានអូសអួនពេញមួយយប់ហើយ អត់បានត្រីសោះ ប៉ុន្តែ បើលោកគ្រូមានប្រសាសន៍ដូច្នេះ ខ្ញុំនឹងទម្លាក់អួនតាមពាក្យរបស់លោកគ្រូ»។ 6 គេក៏ទម្លាក់អួនទៅក្នុងទឹក ជាប់ត្រីយ៉ាងច្រើនស្ទើរតែធ្លាយអួន។ 7គេបក់ដៃហៅមិត្ត‌ភក្ដិដែលនៅក្នុងទូកមួយទៀតឲ្យមកជួយ។ ពួកនោះមកដល់ ជួយចាប់ត្រីដាក់ពេញទូកទាំងពីរ ស្ទើរតែនឹងលិច។ 8ពេលលោកស៊ីម៉ូន-‌ពេត្រុសឃើញដូច្នោះ គាត់ក្រាបទៀបព្រះ‌បាទាព្រះ‌យេស៊ូ ទូលព្រះអង្គថា៖ «ព្រះ‌អម្ចាស់អើយ សូមយាងឲ្យឆ្ងាយពីទូលបង្គំទៅ ព្រោះទូលបង្គំជាមនុស្សបាប»។ 9លោកស៊ីម៉ូននិយាយដូច្នេះ ព្រោះគាត់ និងអស់អ្នកដែលនៅជាមួយ ភ័យស្ញប់‌ស្ញែងជាខ្លាំង នៅពេលបានឃើញត្រីច្រើនយ៉ាងនេះ។ 10រីឯលោកយ៉ាកុប និងលោកយ៉ូហាន ជាកូនលោកសេបេ‌ដេ ដែលនេសាទរួមជាមួយលោកស៊ីម៉ូន ក៏មានចិត្តដូច្នោះដែរ។ ប៉ុន្តែ ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលទៅលោកស៊ីម៉ូនថា៖ «កុំខ្លាចអី! ពីពេលនេះទៅមុខ អ្នកនឹងនេសាទមនុស្សវិញ»។ 11ពេលទូកទៅដល់មាត់ច្រាំងវិញ គេបោះបង់របស់របរទាំងអស់ចោល រួចនាំគ្នាដើរតាមព្រះ‌យេស៊ូទៅ។

ព្រះ‌យេស៊ូប្រោសមនុស្សឃ្លង់ម្នាក់ឲ្យជា

(ម៉ាថាយ ៨.១-៤ ម៉ាកុស ១.៤០-៤៥)

12ព្រះ‌យេស៊ូគង់នៅក្នុងក្រុងមួយ មានមនុស្សឃ្លង់ម្នាក់ឃើញព្រះអង្គ គាត់ចូលមករក ហើយក្រាបថ្វាយ‌បង្គំ ឱនមុខដល់ដី ទូលព្រះអង្គថា៖ «លោកម្ចាស់ ប្រសិនបើលោកមិនយល់ទាស់ទេ សូមប្រោសខ្ញុំប្របាទឲ្យជាស្អាតបរិសុទ្ធ*ផង»។ 13ព្រះ‌យេស៊ូលូកព្រះ‌ហស្ដទៅពាល់គាត់ ទាំងមានព្រះ‌បន្ទូលថា៖ «ខ្ញុំយល់ព្រមហើយ ចូរឲ្យជាស្អាតបរិសុទ្ធចុះ»។ រំពេចនោះ មនុស្សឃ្លង់ក៏ជាស្អាតបរិសុទ្ធភ្លាម។

14 ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលហាមគាត់ថា៖ «កុំនិយាយប្រាប់នរណាឲ្យដឹងឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ ត្រូវទៅបង្ហាញខ្លួនដល់លោកបូជា‌ចារ្យ* ហើយថ្វាយតង្វាយដូចលោកម៉ូសេ*បានបង្គាប់ទុក ដើម្បីជាសក្ខីភាពបញ្ជាក់ថា អ្នកជាស្អាតបរិសុទ្ធមែន»។

15ព្រះ‌កិត្តិនាមរបស់ព្រះ‌យេស៊ូល្បីសុស‌សាយកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ។ មហា‌ជនជាច្រើនមកជុំគ្នាស្ដាប់ព្រះអង្គ ព្រមទាំងសូមព្រះអង្គប្រោសឲ្យខ្លួនជាពីជំងឺផ្សេងៗផង។ 16រីឯព្រះ‌យេស៊ូវិញ ព្រះអង្គយាងទៅទីស្ងាត់ ដើម្បីអធិស្ឋាន*។

ព្រះ‌យេស៊ូប្រោសមនុស្សខ្វិនម្នាក់ឲ្យជា

(ម៉ាថាយ ៩.១-៨ ម៉ាកុស ២.១-១២)

17ថ្ងៃមួយ ព្រះ‌យេស៊ូកំពុងតែបង្រៀនបណ្ដា‌ជន មានពួកខាងគណៈផារីស៊ី* និងពួកអា‌ចារ្យអង្គុយស្ដាប់ព្រះអង្គដែរ។ អ្នកទាំងនោះធ្វើដំណើរមកពីភូមិនានា ក្នុងស្រុកកាលី‌ឡេ ស្រុកយូដា និងពីក្រុងយេរូ‌សាឡឹម។ ព្រះ‌យេស៊ូប្រកបដោយឫទ្ធា‌នុភាពរបស់ព្រះ‌អម្ចាស់ ព្រះអង្គប្រោសអ្នកជំងឺឲ្យជា។ 18ពេលនោះ ស្រាប់តែមានគេសែងមនុស្សខ្វិនដៃខ្វិនជើងម្នាក់មកដល់ គេមានបំណងនាំអ្នកខ្វិននោះចូលទៅជិតព្រះ‌យេស៊ូ។ 19ប៉ុន្តែ ដោយមានមនុស្សច្រើនពេក គេពុំអាចចូលទៅជិតព្រះអង្គឡើយ។ ដូច្នេះ គេក៏សែងអ្នកជំងឺឡើងទៅលើដំបូលផ្ទះ បកក្បឿង សម្រូតគាត់ចុះមកកណ្ដាលចំណោមមនុស្ស នៅចំពីមុខព្រះ‌យេស៊ូ។ 20ពេលព្រះ‌យេស៊ូឈ្វេងយល់ជំនឿរបស់អ្នកទាំងនោះ ព្រះអង្គមានព្រះ‌បន្ទូលទៅកាន់អ្នកពិការថា៖ «អ្នកអើយ ខ្ញុំអត់‌ទោសឲ្យអ្នករួចពីបាបហើយ!»។ 21ពួកអាចារ្យ និងពួកខាងគណៈ‌ផារីស៊ីឮដូច្នោះ រិះគិតក្នុងចិត្តថា៖ «អ្នកនេះមានឋានៈអ្វីបានជាហ៊ានពោលពាក្យប្រមាថព្រះ‌ជាម្ចាស់ដូច្នេះ? ក្រៅពីព្រះ‌ជាម្ចាស់មួយព្រះអង្គ តើអ្នកណាអាចអត់‌ទោសឲ្យមនុស្សរួចពីបាបបាន?»។ 22ព្រះ‌យេស៊ូឈ្វេងយល់ចិត្តគំនិតអ្នកទាំងនោះ ទើបព្រះអង្គមានព្រះ‌បន្ទូលទៅគេថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់គ្នារិះគិតដូច្នេះ? 23បើខ្ញុំប្រាប់អ្នកពិការនេះថា “ខ្ញុំអត់‌ទោសឲ្យអ្នករួចពីបាបហើយ” ឬថា “ចូរក្រោកឡើងដើរទៅចុះ” តើឃ្លាមួយណាស្រួលនិយាយជាង? 24ប៉ុន្តែ ខ្ញុំចង់ឲ្យអ្នករាល់គ្នាដឹងថា បុត្រមនុស្ស*មានអំណាចនឹងអត់‌ទោសឲ្យមនុស្សនៅក្នុងលោកនេះរួចពីបាបបាន -ព្រះអង្គក៏ងាកទៅរកអ្នកខ្វិន ហើយមានព្រះ‌បន្ទូលថា- ចូរក្រោកឡើង យកគ្រែស្នែងរបស់អ្នកដើរទៅផ្ទះវិញទៅ»។ 25រំពេចនោះ អ្នកខ្វិនក្រោកឡើងនៅមុខមនុស្សទាំងអស់ រួចយកគ្រែស្នែងដែលគេសែងខ្លួនមក ដើរត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ទាំងលើកតម្កើងសិរី‌រុងរឿងរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ផង។ 26អស់អ្នកដែលនៅទីនោះស្លុតស្មារតីគ្រប់ៗគ្នា ហើយលើកតម្កើងសិរី‌រុងរឿងរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់។ គេភ័យខ្លាចជាខ្លាំង ក៏និយាយគ្នាថា៖ «ថ្ងៃនេះ យើងបានឃើញហេតុ‌ការណ៍ចម្លែកអស្ចារ្យមែន!»។

ព្រះ‌យេស៊ូត្រាស់ហៅលោកលេវី

(ម៉ាថាយ ៩.៩-១៣ ម៉ាកុស ២.១៣-១៧)

27បន្ទាប់មក ព្រះ‌យេស៊ូយាងចាកចេញពីទីនោះ ព្រះអង្គទតឃើញអ្នកទារពន្ធ*ម្នាក់ឈ្មោះ លេវី អង្គុយនៅកន្លែងយកពន្ធ ព្រះអង្គមានព្រះ‌បន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «សុំអញ្ជើញមកតាមខ្ញុំ»។ 28លោកលេវីក្រោកឡើង ទុកកិច្ចការទាំងអស់ចោល ហើយដើរតាមព្រះ‌យេស៊ូទៅ។ 29លោកលេវីបានរៀបចំពិធីជប់‌លៀងមួយយ៉ាងធំថ្វាយព្រះអង្គ នៅផ្ទះរបស់លោក។ មានអ្នកទារពន្ធ* ព្រមទាំងមនុស្សឯទៀតៗជាច្រើនចូលរួមជាមួយដែរ។ 30 ពួកខាងគណៈ‌ផារីស៊ី* និងពួកអាចារ្យ*ពីគណៈ‌ផារីស៊ី ទាស់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំង គេនិយាយទៅកាន់ក្រុមសិស្ស*របស់ព្រះអង្គថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់គ្នាបរិភោគជាមួយអ្នកទារពន្ធ និងមនុស្សបាបដូច្នេះ?»។ 31ព្រះ‌យេស៊ូតបទៅគេថា៖ «មនុស្សមានសុខ‌ភាពល្អមិនត្រូវការគ្រូពេទ្យឡើយ មានតែអ្នកជំងឺប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវការ។ 32ខ្ញុំមិនមែនមករកមនុស្សសុចរិតទេ គឺមករកមនុស្សបាប ដើម្បីឲ្យគេកែប្រែចិត្តគំនិត»។

អំពីការតមអាហារ

(ម៉ាថាយ ៩.១៤-១៧ ម៉ាកុស ២.១៨-២២)

33មានគេទូលសួរព្រះ‌យេស៊ូថា៖ «ពួកសិស្សរបស់លោកយ៉ូហាន និងពួកសិស្សខាងគណៈ‌ផារីស៊ី* តែងតែតមអាហារ និងសូត្រធម៌ជាញឹក‌ញាប់ ចុះហេតុដូចម្ដេចបានជាសិស្សរបស់លោកបែរជានាំគ្នាបរិភោគដូច្នេះ?»។ 34ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលតបទៅគេវិញថា៖ «ក្នុងពិធីមង្គលការ ពេលកូនកំលោះនៅជាមួយ តើភ្ញៀវអាចតមអាហារកើតឬ? ទេ! គេមិនអាចតមបានឡើយ។ 35ថ្ងៃក្រោយ ពេលគេចាប់ស្វាមីយកទៅ ទើបភ្ញៀវទាំងនោះតមអាហារ»។

36ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលជាពាក្យប្រស្នាថា៖ «ពុំដែលមាននរណាហែកសម្លៀក‌បំពាក់ថ្មី យកទៅប៉ះសម្លៀក‌បំពាក់ចាស់នោះឡើយ ធ្វើដូច្នេះ សម្លៀក‌បំពាក់ថ្មីនឹងត្រូវរហែក ហើយក្រណាត់ចាស់ និងក្រណាត់ថ្មី ក៏មិនសមគ្នាដែរ។ 37ពុំដែលមាននរណាច្រកស្រាទំពាំង‌បាយជូរថ្មីទៅក្នុងថង់ស្បែកចាស់ឡើយ បើធ្វើដូច្នេះ ស្រាថ្មីនឹងធ្វើឲ្យថង់ស្បែកចាស់នោះធ្លុះ បណ្ដាលឲ្យស្រាហូរចេញ ហើយថង់ស្បែកក៏ត្រូវខូចខាតមិនខាន 38ត្រូវច្រកស្រាថ្មីទៅក្នុងថង់ស្បែកថ្មី។ 39កាលបើបានពិសាស្រាទំពាំង‌បាយជូរចាស់ហើយ មិនដែលមាននរណាចង់ពិសាស្រាថ្មីទេ ព្រោះគេថា “ស្រាចាស់ឆ្ងាញ់ជាងស្រាថ្មី”»។

Currently Selected:

លូកា 5: គខប

Highlight

Copy