លូកា 22

ការឃុប‌ឃិតចាប់ព្រះ‌យេស៊ូ

(ម៉ាថាយ ២៦.១-៥, ១៤-១៦ ម៉ាកុស ១៤.១-២, ១០-១១ យ៉ូហាន ១១.៤៥-៥៣)

1 ពិធីបុណ្យនំប៉័ងឥតមេ ដែលហៅថាបុណ្យចម្លង*នោះ កាន់តែជិតដល់ហើយ 2ពួកនាយកបូជា‌ចារ្យ និងពួកអាចារ្យ រិះរកមធ្យោ‌បាយធ្វើគុតព្រះ‌យេស៊ូ ដ្បិតគេខ្លាចប្រជា‌ជន។ 3ពេលនោះ មារ‌សាតាំងបានចូលយូដាស ហៅអ៊ីស្កា‌រីយ៉ុត ជាសិស្សម្នាក់ក្នុងក្រុមទាំងដប់‌ពីររូប។ 4យូដាសបានទៅពិគ្រោះជាមួយពួកនាយកបូជា‌ចារ្យ និងមេក្រុមរក្សាព្រះ‌វិហារ* អំពីឧបាយ‌កលដែលត្រូវបញ្ជូនព្រះអង្គទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ពួកគេ។ 5លោកទាំងនោះសប្បាយចិត្តណាស់ ហើយព្រមព្រៀងគ្នាសន្យាថានឹងឲ្យប្រាក់គាត់។ 6យូដាសយល់ព្រម ហើយរកឱកាសល្អ ដើម្បីនាំគេទៅចាប់ព្រះ‌យេស៊ូ មិនឲ្យបណ្ដា‌ជនដឹងឡើយ។

ព្រះ‌យេស៊ូឲ្យគេរៀបចំធ្វើបុណ្យចម្លង*

(មថ.២៦.១៧-២៥ មក.១៤.១២-២១ យហ.១៣.២១-៣០)

7លុះដល់ថ្ងៃបុណ្យនំប៉័ងឥតមេ*ជាថ្ងៃដែលគេត្រូវសម្លាប់កូនចៀមធ្វើយញ្ញ‌បូជា សម្រាប់បុណ្យចម្លង 8ព្រះ‌យេស៊ូបានចាត់លោកពេត្រុស និងលោកយ៉ូហានឲ្យទៅមុន ដោយមានព្រះ‌បន្ទូលថា៖ «ចូរទៅរៀបចំពិធីជប់‌លៀងសម្រាប់យើង នៅក្នុងពេលបុណ្យចម្លង*»។ 9អ្នកទាំងពីរទូលសួរព្រះអង្គថា៖ «តើព្រះ‌គ្រូចង់ឲ្យយើងខ្ញុំរៀបចំជប់‌លៀងនៅកន្លែងណា?»។ 10ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលតបថា៖ «ពេលចូលទៅដល់ក្នុងទីក្រុង អ្នកនឹងជួបបុរសម្នាក់លីក្អមទឹក។ ចូរដើរតាមគាត់រហូតដល់ផ្ទះដែលគាត់ចូល 11ហើយនិយាយនឹងម្ចាស់ផ្ទះថា “លោកគ្រូចាត់យើងឲ្យមកសួរអ្នកថា បន្ទប់ដែលលោកនឹងជប់‌លៀងជាមួយសិស្សក្នុងពេលបុណ្យចម្លងនៅឯណា?”។ 12ម្ចាស់ផ្ទះនឹងបង្ហាញបន្ទប់មួយយ៉ាងធំ នៅជាន់ខាងលើ ដែលរៀបចំជាស្រេច។ ចូររៀបចំម្ហូបអាហារសម្រាប់បុណ្យចម្លងនៅក្នុងបន្ទប់នោះចុះ»។ 13អ្នកទាំងពីរក៏ចេញទៅ ហើយបានឃើញដូចព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលប្រាប់មែន។ គេរៀបចំម្ហូបអាហារសម្រាប់បុណ្យចម្លង*។

ពិធីជប់‌លៀងរបស់ព្រះ‌អម្ចាស់

(មថ.២៦.២៦-៣០ មក.១៤២២-២៦ ១ករ.១១.២៣-២៥)

14លុះដល់ពេលកំណត់ហើយ ព្រះ‌យេស៊ូក៏រួមតុជាមួយក្រុមសាវ័ក* 15ព្រះអង្គមានព្រះ‌បន្ទូលថា៖ «មុនពេលខ្ញុំរងទុក្ខលំបាក ខ្ញុំចង់បរិភោគម្ហូបអាហារក្នុងឱកាសបុណ្យចម្លង*នេះ ជាមួយអ្នករាល់គ្នាណាស់!។ 16ខ្ញុំសុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា ខ្ញុំនឹងមិនបរិភោគម្ហូបអាហារបុណ្យចម្លងនេះទៀតទេ លុះត្រាតែពិធីបុណ្យនេះបានសម្រេចសព្វគ្រប់ នៅក្នុងព្រះ‌រាជ្យ*ព្រះ‌ជាម្ចាស់»។ 17ព្រះអង្គយកពែងមួយមកកាន់ ហើយអរព្រះ‌គុណព្រះ‌ជាម្ចាស់ រួចព្រះអង្គមានព្រះ‌បន្ទូលថា៖ «ចូរយកទៅចែកគ្នាពិសាចុះ។ 18ខ្ញុំសុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា ចាប់ពីពេលនេះតទៅ ខ្ញុំមិនទទួលទានស្រាទំពាំង‌បាយជូរទៀតឡើយ លុះត្រាតែព្រះ‌រាជ្យ*ព្រះ‌ជាម្ចាស់មកដល់»។ 19បន្ទាប់មក ព្រះអង្គយកនំប៉័ងមកកាន់ អរព្រះ‌គុណព្រះ‌ជាម្ចាស់ រួចព្រះអង្គកាច់ប្រទានឲ្យគេ ទាំងមានព្រះ‌បន្ទូលថា៖ «នេះជារូបកាយខ្ញុំដែលត្រូវបូជាសម្រាប់អ្នករាល់គ្នា ចូរធ្វើដូច្នេះ ដើម្បីនឹករឭកដល់ខ្ញុំ»។ 20 លុះជប់‌លៀងរួចហើយ ព្រះអង្គធ្វើតាមបែបដដែល ព្រះអង្គយកពែងមកកាន់ ទាំងមានព្រះ‌បន្ទូលថា៖ «នេះជាពែងនៃសម្ពន្ធ‌មេត្រី*ថ្មីចងឡើង ដោយ‌សារលោហិតខ្ញុំ ដែលត្រូវបង្ហូរសម្រាប់អ្នករាល់គ្នា។ 21 ប៉ុន្តែ តោងដឹងថា អ្នកដែលនឹងបញ្ជូនខ្ញុំ ក៏នៅរួមតុជាមួយខ្ញុំដែរ។ 22បុត្រមនុស្សត្រូវតែស្លាប់ តាមព្រះ‌ជាម្ចាស់បានកំណត់ទុកមក តែអ្នកដែលបញ្ជូនបុត្រមនុស្សមុខជាត្រូវវេទនាពុំ‌ខាន»។ 23ពេលនោះ ពួកសិស្ស*សួរគ្នាទៅវិញទៅមកចង់ដឹងថា ក្នុងចំណោមពួកគេ តើនរណាមានបំណងប្រព្រឹត្តដូច្នេះ។

អ្នកធំត្រូវបម្រើអ្នកតូច

24 ខណៈនោះ ពួកសាវ័ក*ជជែកទាស់‌ទែងគ្នាចង់ដឹងថា ក្នុងចំណោមពួកគេ នរណាមានឋានៈធំជាងគេ។ 25 ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលទៅគេថា៖ «ស្ដេចទាំង‌ឡាយតែងតែត្រួត‌ត្រាលើប្រជា‌រាស្ត្រ ហើយអ្នកកាន់អំណាចតែងឲ្យគេហៅខ្លួនថា អ្នកមានគុណ។ 26 រីឯអ្នករាល់គ្នាវិញ មិនត្រូវធ្វើដូច្នោះឡើយ។ ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា អ្នកដែលធំជាងគេ ត្រូវធ្វើតូចជាងគេ ហើយអ្នកដែលដឹកនាំគេ ត្រូវបម្រើគេវិញ។ 27 អ្នកដែលអង្គុយនៅតុ និងអ្នកបម្រើតុ តើអ្នកណាធំជាង? ធម្មតា អ្នកអង្គុយតុ ធំជាងអ្នកបម្រើតុ។ រីឯខ្ញុំ ខ្ញុំនៅក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា ខ្ញុំធ្វើជាអ្នកបម្រើទៅវិញ។ 28គ្រប់ពេលខ្ញុំជួបទុក្ខលំបាក អ្នករាល់គ្នាស៊ូ‌ទ្រាំនៅជាមួយខ្ញុំជានិច្ច។ 29ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំប្រគល់ព្រះ‌រាជ្យ*ឲ្យអ្នករាល់គ្នា ដូចព្រះ‌បិតាបានប្រគល់មកឲ្យខ្ញុំដែរ។ 30 ក្នុងព្រះ‌រាជ្យរបស់ខ្ញុំ អ្នករាល់គ្នានឹងបរិភោគរួមតុជាមួយខ្ញុំ ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងអង្គុយលើបល្ល័ង្ក ដើម្បីគ្រប់‌គ្រងលើកុល‌សម្ព័ន្ធ*ទាំងដប់‌ពីរនៃជន‌ជាតិអ៊ីស្រា‌អែល»។

ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលអំពីលោកពេត្រុសបដិសេធមិនស្គាល់ព្រះអង្គ

(មថ.២៦.៣១-៣៥ មក.១៤.២៧-៣១ យហ.១៣.៣៦-៣៨)

31«ស៊ីម៉ូន! ស៊ីម៉ូនអើយ! មារសាតាំង*បានទាម‌ទារសុំរែងអ្នករាល់គ្នា ដូចគេរែងអង្ករ។ 32ប៉ុន្តែ ខ្ញុំបានអង្វរព្រះ‌ជាម្ចាស់ សូមកុំឲ្យអ្នកបាត់ជំនឿឡើយ។ លុះដល់ពេលអ្នកប្រែចិត្តមកវិញ ចូរជួយបងប្អូនរបស់អ្នកឲ្យមានជំនឿមាំ‌មួនផង»។ 33លោកពេត្រុសទូលព្រះអង្គថា៖ «បពិត្រព្រះ‌អម្ចាស់! ទូលបង្គំត្រៀមខ្លួនជាស្រេច ទោះបីត្រូវជាប់ឃុំ‌ឃាំង ឬត្រូវស្លាប់ក៏ដោយ ទូលបង្គំសុខចិត្តទៅជាមួយព្រះអង្គរហូត»។ 34ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលតបទៅគាត់ថា៖ «ពេត្រុសអើយ! ខ្ញុំសុំប្រាប់អ្នកថា នៅយប់នេះ មុនមាន់រងាវ អ្នកនឹងបដិសេធបីដងថាមិនស្គាល់ខ្ញុំ»។

35 បន្ទាប់មក ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលសួរសិស្ស*ថា៖ «កាលដែលខ្ញុំចាត់អ្នករាល់គ្នាទៅ ដោយគ្មានថង់ប្រាក់ ថង់យាម ឬស្បែកជើង តើអ្នករាល់គ្នាមានខ្វះខាតអ្វីទេ?»។ គេទូលថា៖ «យើងខ្ញុំគ្មានខ្វះខាតអ្វីទេ»។ 36ព្រះអង្គមានព្រះ‌បន្ទូលទៀតថា៖ «ឥឡូវនេះ អ្នកណាមានថង់ប្រាក់ត្រូវយកទៅជាមួយ ហើយអ្នកណាមានថង់យាមក៏ត្រូវយកទៅជាមួយដែរ។ រីឯអ្នកដែលគ្មានដាវ ត្រូវលក់អាវធំរបស់ខ្លួនទិញដាវមួយទៅ។ 37 ខ្ញុំសុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា ក្នុងគម្ពីរមានចែងទុកអំពីខ្ញុំថា“គេបានរាប់លោកទុកដូចជាអ្នកមានទោសឧក្រិដ្ឋ”។ ហេតុ‌ការណ៍នោះត្រូវតែកើតមាន ស្របតាមគម្ពីរ»។ 38ពួកសិស្សទូលព្រះអង្គថា៖ «បពិត្រព្រះ‌អម្ចាស់! យើងមានដាវពីរ»។ ព្រះអង្គមានព្រះ‌បន្ទូលឆ្លើយតបវិញថា៖ «ប៉ុណ្ណឹងគ្រប់គ្រាន់ហើយ»។

ព្រះ‌យេស៊ូអធិស្ឋាននៅលើភ្នំដើមអូលីវ

(ម៉ាថាយ ២៦.៣៦-៤៦ ម៉ាកុស ១៤.៣២-៤២)

39ព្រះ‌យេស៊ូយាងចេញពីផ្ទះនោះឆ្ពោះទៅភ្នំដើមអូលីវ តាមទម្លាប់របស់ព្រះអង្គ សិស្ស*ក៏នាំគ្នាតាមព្រះអង្គទៅដែរ។ 40កាលយាងទៅដល់ហើយ ព្រះអង្គមានព្រះ‌បន្ទូលទៅគេថា៖ «ចូរអធិស្ឋាន* កុំឲ្យចាញ់ការល្បួងឡើយ»។ 41បន្ទាប់មក ព្រះអង្គយាងទៅឆ្ងាយពីពួកសិស្ស ចម្ងាយប្រហែលគេចោលដុំថ្មមួយទំហឹងដៃ។ ព្រះអង្គលុតជង្គង់ចុះទូល‌អង្វរថា៖ 42«ឱព្រះ‌បិតាអើយ! ប្រសិនបើព្រះអង្គសព្វព្រះ‌ហឫទ័យ សូមដកយកពែងនៃទុក្ខលំបាកនេះ ចេញឲ្យឆ្ងាយពីទូលបង្គំទៅ។ ប៉ុន្តែ សូមកុំឲ្យសម្រេចតាមចិត្តទូលបង្គំឡើយ គឺឲ្យសម្រេចតាមព្រះ‌ហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គវិញ»។ 43ពេលនោះ មានទេវតា*មួយរូបចុះពីស្ថានបរម‌សុខ*មកឲ្យព្រះអង្គឃើញ ដើម្បីលើកទឹកចិត្តព្រះអង្គ។ 44ព្រះ‌យេស៊ូព្រួយអន្ទះ‌អន្ទែងពន់ប្រមាណ ព្រះអង្គទូល‌អង្វរកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ តំណក់ញើសរបស់ព្រះអង្គដូចជាតំណក់ឈាម ស្រក់ចុះដល់ដី។ 45កាលព្រះអង្គទូល‌អង្វររួចហើយ ព្រះអង្គក្រោកឡើង ត្រឡប់ទៅរកពួកសិស្ស ឃើញគេកំពុងដេកលក់ ដោយព្រួយចិត្ត។ 46ព្រះអង្គមានព្រះ‌បន្ទូលទៅគេថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់គ្នាដេកលក់ដូច្នេះ? ចូរក្រោកឡើង អធិស្ឋាន* កុំឲ្យចាញ់ការល្បួង»។

គេចាប់ព្រះ‌យេស៊ូ

(មថ.២៦.៤៧-៥៦ មក.១៤.៤៣-៥០ យហ.១៨.៣-១១)

47នៅពេលព្រះអង្គកំពុងតែមានព្រះ‌បន្ទូលនៅឡើយ ស្រាប់តែបណ្ដា‌ជនមកដល់ នាំមុខដោយឈ្មោះយូដាស ជាសិស្ស*មួយរូប ក្នុងក្រុមទាំងដប់‌ពីរ។ គាត់ចូលមកជិតព្រះ‌យេស៊ូ ហើយថើបព្រះអង្គ។ 48ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «យូដាសអើយ! អ្នកធ្វើជាថើប ដើម្បីបញ្ជូនបុត្រមនុស្ស*ឬអី?»។ 49ពួកអ្នកនៅជាមួយព្រះ‌យេស៊ូឃើញហេតុ‌ការណ៍ដែលហៀបនឹងកើតឡើង ក៏ទូលសួរព្រះអង្គថា៖ «ព្រះ‌អម្ចាស់! តើឲ្យយើងខ្ញុំហូតដាវកាប់គេឬ?»។ 50សិស្សម្នាក់បានកាប់អ្នកបម្រើរបស់លោកមហាបូជា‌ចារ្យ*មួយដាវ ដាច់ស្លឹកត្រចៀកស្ដាំ។ 51ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលថា៖ «ប៉ុណ្ណឹងបានហើយ!»។ ព្រះអង្គក៏ពាល់ត្រចៀកបុរសនោះ ហើយប្រោសគាត់ឲ្យជាដូចដើមវិញ។ 52បន្ទាប់មក ព្រះអង្គមានព្រះ‌បន្ទូលទៅពួកនាយកបូជា‌ចារ្យ* មេក្រុមរក្សាព្រះ‌វិហារ និងពួកព្រឹទ្ធា‌ចារ្យ*ដែលមកចាប់ព្រះអង្គនោះថា៖ «ខ្ញុំជាចោរព្រៃឬ បានជាអស់លោកកាន់ដាវកាន់ដំបងមកចាប់ខ្ញុំដូច្នេះ? 53 ខ្ញុំនៅក្នុងព្រះ‌វិហារ*ជាមួយអស់លោកជារៀងរាល់ថ្ងៃ តែអស់លោកពុំបានចាប់ខ្ញុំទេ។ ឥឡូវនេះជាពេលរបស់អស់លោកហើយ គឺជាពេលដែលម្ចាស់នៃសេចក្ដីងងឹតបញ្ចេញអំណាច»។

លោកពេត្រុសបដិសេធមិនស្គាល់ព្រះ‌យេស៊ូ

(មថ.២៦.៥៧-៥៨, ៦៩-៧៥ មក.១៤.៥៣-៥៤, ៦៦-៧២ យហ.១៨.១២-១៨, ២៥-២៧)

54ពួកគេចាប់ព្រះ‌យេស៊ូ បណ្ដើរនាំចូលទៅក្នុងដំណាក់របស់លោកមហាបូជា‌ចារ្យ*។ លោកពេត្រុសដើរតាមព្រះអង្គពីចម្ងាយ។ 55គេបានដុតភ្លើងនៅកណ្ដាលទី‌លាន ហើយអង្គុយជុំ‌វិញ លោកពេត្រុសក៏អង្គុយនៅក្នុងចំណោមពួកគេដែរ។ 56ស្ត្រីបម្រើម្នាក់ឃើញគាត់អង្គុយនៅមុខពន្លឺភ្លើង សម្លឹងមើលគាត់ ហើយពោលថា៖ «ម្នាក់នេះជាបក្សពួករបស់យេស៊ូ!»។ 57លោកពេត្រុសប្រកែកថា៖ «ទេ នាងអើយ! ខ្ញុំមិនដែលស្គាល់គាត់ទេ»។ 58មួយស្របក់ក្រោយមក មានម្នាក់ទៀតឃើញគាត់ ក៏ពោលថា៖ «អ្នកឯងជាបក្សពួកគាត់ដែរ»។ លោកពេត្រុសឆ្លើយទៅអ្នកនោះថា៖ «ទេ! មិនមែនខ្ញុំទេ!»។ 59ប្រហែលមួយម៉ោងក្រោយមក មានម្នាក់ទៀតនិយាយបែបប្រាកដប្រជាថា៖ «អ្នកនេះពិតជាបក្សពួករបស់យេស៊ូមែន ព្រោះគាត់ជាអ្នកស្រុកកាលី‌ឡេដូចគ្នា»។ 60លោកពេត្រុសឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំមិនដឹងថាអ្នកចង់និយាយអំពីរឿងអ្វីសោះ»។ គាត់កំពុងតែនិយាយនៅឡើយ ស្រាប់តែមាន់រងាវឡើង។ 61ព្រះ‌អម្ចាស់បែរព្រះ‌ភ័ក្ត្រទតមកលោកពេត្រុស។ លោកពេត្រុសក៏នឹកឃើញព្រះ‌បន្ទូលរបស់ព្រះអង្គថា៖ «យប់នេះ មុនមាន់រងាវ អ្នកនឹងបដិសេធបីដងថាមិនស្គាល់ខ្ញុំ»។ 62លោកពេត្រុសចាកចេញពីទីនោះ ហើយយំសោកយ៉ាងខ្លោច‌ផ្សា។

គេវាយ‌ដំជេរប្រមាថព្រះ‌យេស៊ូ

(ម៉ាថាយ ២៦.៦៧-៦៨ ម៉ាកុស ១៤.៦៥)

63ពួកអ្នកយាមព្រះ‌យេស៊ូចំអកដាក់ព្រះអង្គ ហើយវាយតប់ព្រះអង្គផង។ 64គេយកក្រណាត់គ្របព្រះ‌ភ័ក្ត្រព្រះអង្គ ហើយសួរថា៖ «ទាយមើល៍ អ្នកណាវាយឯង?»។ 65រួចគេជេរប្រមាថព្រះអង្គជាច្រើនថែមទៀតផង។

ព្រះ‌យេស៊ូនៅមុខក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់

(មថ.២៦.៥៩-៦៦ មក.១៤.៥៥-៦៤ យហ.១៨.១៩-២៤)

66លុះព្រឹកឡើង ពួកព្រឹទ្ធា‌ចារ្យ*របស់ប្រជា‌ជន ពួកនាយកបូជា‌ចារ្យ* និងពួកអាចារ្យ*ជួប‌ជុំគ្នា បង្គាប់ឲ្យគេនាំព្រះ‌យេស៊ូចូលមកឈរនៅខាងមុខក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់*របស់គេ។ 67ពួកគេសួរព្រះអង្គថា៖ «ប្រាប់យើងមកមើល៍ តើអ្នកជាព្រះ‌គ្រិស្ត*ឬ?»។ ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលឆ្លើយថា៖ «បើខ្ញុំប្រាប់អស់លោក ក៏អស់លោកពុំជឿខ្ញុំ 68ហើយបើខ្ញុំសួរអស់លោកវិញ ក៏អស់លោកមិនឆ្លើយនឹងខ្ញុំដែរ។ 69ប៉ុន្តែ អំណើះតទៅ បុត្រមនុស្សនឹងអង្គុយនៅខាងស្ដាំព្រះ‌ជាម្ចាស់ដ៏មានឫទ្ធា‌នុភាព »។ 70ពេលនោះ គេសួរព្រមគ្នាឡើងថា៖ «បើដូច្នេះ អ្នកជាព្រះ‌បុត្រារបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ឬ?»។ ព្រះអង្គមានព្រះ‌បន្ទូលតបថា៖ «អស់លោកមានប្រសាសន៍ត្រូវមែន គឺខ្ញុំនេះហើយ»។ 71គេក៏និយាយឡើងថា៖ «យើងមិនបាច់រកសាក្សីឯណាទៀតទេ ដ្បិតយើងបានឮពាក្យរបស់អ្នកនេះផ្ទាល់តែម្ដង!»។

Currently Selected:

លូកា 22: គខប

Highlight

Copy