លូកា 20

អំណាចរបស់ព្រះ‌យេស៊ូ

(ម៉ាថាយ ២១.២៣-២៧ ម៉ាកុស ១១.២៧-៣៣)

1ថ្ងៃមួយ ព្រះ‌យេស៊ូកំពុងតែបង្រៀនប្រជា‌ជននៅក្នុងព្រះ‌វិហារ ព្រមទាំងផ្សព្វ‌ផ្សាយដំណឹង‌ល្អ* មានក្រុមនាយកបូជា‌ចារ្យ* និងពួកអាចារ្យ* នាំគ្នាមកជាមួយពួកព្រឹទ្ធា‌ចារ្យ 2ទូលសួរព្រះអង្គថា៖ «សុំលោកប្រាប់ឲ្យយើងដឹងផង លោកធ្វើការទាំងនេះ ដោយអាងលើអំណាចអ្វី? តើនរណាប្រគល់អំណាចឲ្យលោក?»។ 3ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលតបថា៖ «ខ្ញុំសុំសួរសំណួរមួយដល់អស់លោកដែរ សូមប្រាប់ខ្ញុំមើល៍ 4តើនរណាចាត់លោកយ៉ូហានឲ្យមកធ្វើពិធីជ្រមុជទឹក*? ព្រះ‌ជាម្ចាស់ ឬមនុស្ស?»។ 5គេពិគ្រោះគ្នាថា៖ «បើយើងឆ្លើយថា “ព្រះ‌ជាម្ចាស់ចាត់លោកយ៉ូហានឲ្យមក” គាត់មុខជាសួរយើងថា “ហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់គ្នាមិនជឿលោកយ៉ូហាន?”។ 6បើយើងឆ្លើយថា “មនុស្សចាត់លោកឲ្យមក” ប្រជា‌ជនទាំងមូលមុខជាយកដុំថ្មគប់សម្លាប់យើងមិនខាន ដ្បិតគេជឿជាក់ថា លោកយ៉ូហានពិតជាព្យាការី*មែន»។ 7ដូច្នេះ គេឆ្លើយទៅព្រះ‌យេស៊ូថា៖ «យើងមិនដឹងទេ មិនដឹងជាអ្នកណាចាត់លោកយ៉ូហានឲ្យមកធ្វើពិធីជ្រមុជទឹក*ឡើយ»។ 8ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលទៅគេថា៖ «រីឯខ្ញុំវិញ ខ្ញុំក៏មិនប្រាប់អស់លោកថា ខ្ញុំធ្វើការទាំងនេះដោយអាងលើអំណាចអ្វីដែរ»។

ប្រស្នាអំពីអ្នកថែ‌រក្សាចម្ការទំពាំង‌បាយជូរ

(ម៉ាថាយ ២១.៣៣-៤៦ ម៉ាកុស ១២.១-១២)

9 បន្ទាប់មក ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលទៅប្រជា‌ជនជាប្រស្នាដូចតទៅ៖ «មានបុរសម្នាក់បានដាំទំពាំង‌បាយជូរមួយចម្ការ ហើយប្រវាស់ឲ្យពួកកសិករមើលថែទាំ រួចចេញដំណើរពីស្រុកនោះអស់រយៈពេលយ៉ាងយូរ។ 10លុះដល់ទំពាំង‌បាយជូរទុំ គាត់ចាត់អ្នកបម្រើម្នាក់ឲ្យមកជួបពួកអ្នកថែចម្ការ ដើម្បីទទួលយកផលដែលជាចំណែករបស់គាត់ ប៉ុន្តែ ពួកកសិករបានវាយ‌ដំអ្នកបម្រើ ហើយបណ្ដេញឲ្យត្រឡប់ទៅវិញដៃទទេ។ 11ម្ចាស់ចម្ការក៏ចាត់អ្នកបម្រើម្នាក់ទៀតឲ្យមក ប៉ុន្តែ ពួកកសិករបានវាយ‌ដំអ្នកនេះដែរ ហើយជេរបណ្ដេញឲ្យត្រឡប់ទៅវិញដៃទទេ។ 12គាត់ក៏ចាត់អ្នកបម្រើម្នាក់ទៀតឲ្យមកជាលើកទីបី។ អ្នកថែចម្ការបានវាយ‌ដំអ្នកបម្រើនេះឲ្យរបួស ហើយបោះទៅខាងក្រៅចម្ការ។ 13ម្ចាស់ចម្ការគិតថា “តើខ្ញុំត្រូវធ្វើដូចម្ដេច? ខ្ញុំនឹងចាត់កូនប្រុសដ៏ជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំឲ្យទៅម្ដង គេមុខជាគោរពកោតខ្លាចកូនខ្ញុំពុំ‌ខាន”។ 14ប៉ុន្តែ ពេលពួកកសិករឃើញកូនប្រុសម្ចាស់ចម្ការមកដល់ គេពិគ្រោះគ្នាថា “អ្នកនេះជាអ្នកទទួលកេរ‌មត៌កពីម្ចាស់ចម្ការទៅថ្ងៃក្រោយ បើយើងសម្លាប់វាចោល ចម្ការនេះនឹងធ្លាក់មកជាសម្បត្តិរបស់យើង”។ 15គេក៏បោះកូនប្រុសម្ចាស់ចម្ការទៅខាងក្រៅ ហើយសម្លាប់ចោល។ តើម្ចាស់ចម្ការនឹងធ្វើយ៉ាងដូចម្ដេចដល់អ្នកទាំងនោះ? 16គឺគាត់មុខជាមកសម្លាប់អ្នកថែ‌រក្សាចម្ការទាំងនោះមិនខាន រួចប្រគល់ចម្ការទំពាំង‌បាយជូរទៅឲ្យអ្នកផ្សេងទៀត»។ កាលបានឮព្រះ‌បន្ទូលនេះ គេពោលថា៖ «ទេ! កុំឲ្យកើតមានដូច្នោះឡើយ»។ 17 ព្រះ‌យេស៊ូទតទៅគេ ហើយមានព្រះ‌បន្ទូលថា៖ «ក្នុងគម្ពីរមានចែងថា:

“ថ្មដែលពួកជាងសង់ផ្ទះបោះចោល

បានត្រឡប់មកជាថ្មគ្រឹះដ៏សំខាន់បំផុត”

តើពាក្យនេះមានន័យដូចម្ដេច? 18អ្នកណាដួលលើថ្មនេះ អ្នកនោះមុខជាត្រូវបាក់បែកខ្ទេច‌ខ្ទាំមិនខាន។ បើថ្មនេះសង្កត់លើអ្នកណា មុខជាកិនកម្ទេចអ្នកនោះឲ្យស្លាប់ជាប្រាកដដែរ»។

អំពីពន្ធដារ

(ម៉ាថាយ ២២.១៥-២២ ម៉ាកុស ១២.១៣-១៧)

19ពេលនោះ ពួកអាចារ្យ* និងពួកនាយកបូជា‌ចារ្យ* រកមធ្យោ‌បាយចាប់ព្រះ‌យេស៊ូ ដ្បិតគេយល់ថា ព្រះអង្គមានព្រះ‌បន្ទូលជាពាក្យប្រស្នា សំដៅទៅលើពួកគេ ប៉ុន្តែ ពួកគេខ្លាចប្រជា‌ជន។ 20ពួកគេនាំគ្នាឃ្លាំមើលព្រះ‌យេស៊ូ ហើយចាត់មនុស្សឲ្យទៅតាមដានយកការណ៍ពីព្រះអង្គ។ អ្នកទាំងនោះតាំងខ្លួនជាមនុស្សប្រកាន់ឫក‌ពាត្រឹមត្រូវ ចាំចាប់កំហុសព្រះ‌យេស៊ូ នៅពេលព្រះអង្គមានព្រះ‌បន្ទូល ដើម្បីចាប់បញ្ជូនព្រះអង្គទៅអាជ្ញា‌ធរ និងទៅក្នុងអំណាចរបស់លោកទេសា‌ភិបាល។ 21គេទូលសួរព្រះអង្គថា៖ «លោកគ្រូ! យើងខ្ញុំដឹងថា ពាក្យទាំងប៉ុន្មានដែលលោកគ្រូមានប្រសាសន៍ និងពាក្យដែលលោកគ្រូប្រៀន‌ប្រដៅសុទ្ធតែត្រឹមត្រូវទាំងអស់។ លោកគ្រូប្រៀន‌ប្រដៅសេចក្ដីពិតអំពីរបៀបរស់នៅ ដែលគាប់ព្រះ‌ហឫទ័យព្រះ‌ជាម្ចាស់ ដោយពុំរើសមុខនរណាឡើយ។ 22សូមលោកប្រាប់យើងខ្ញុំផង តើច្បាប់*របស់យើងអនុញ្ញាតឲ្យបង់ពន្ធដារថ្វាយព្រះចៅអធិរាជរ៉ូម៉ាំងឬទេ?»។

23ព្រះ‌យេស៊ូឈ្វេងយល់ពុត‌ត្បុតរបស់ពួកគេ ទើបព្រះអង្គមានព្រះ‌បន្ទូលថា៖ 24«ចូរបង្ហាញប្រាក់មួយកាក់ឲ្យខ្ញុំមើលមើល៍ តើលើកាក់នេះមានរូបនរណា ឈ្មោះនរណា?»។ គេឆ្លើយថា៖ «រូប និងឈ្មោះព្រះចៅអធិរាជ»។ 25ព្រះ‌យេស៊ូក៏មានព្រះ‌បន្ទូលទៅគេថា៖ «អ្វីៗដែលជារបស់ព្រះចៅអធិរាជ ចូរថ្វាយទៅព្រះចៅអធិរាជវិញទៅ ហើយអ្វីៗដែលជារបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ ចូរថ្វាយទៅព្រះ‌ជាម្ចាស់វិញដែរ»។

26អ្នកទាំងនេះពុំអាចចាប់កំហុសព្រះអង្គ នៅពេលដែលព្រះអង្គមានព្រះ‌បន្ទូល នៅមុខប្រជា‌ជនឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះ‌បន្ទូលឆ្លើយតបរបស់ព្រះអង្គធ្វើឲ្យគេងឿង‌ឆ្ងល់ ហើយគេក៏នៅស្ងៀម។

អំពីមនុស្សស្លាប់នឹងរស់ឡើងវិញ

(ម៉ាថាយ ២២.២៣-៣៣ ម៉ាកុស ១២.១៨-២៧)

27 មានអ្នកខាងគណៈ‌សាឌូ‌ស៊ី*ខ្លះចូលមកគាល់ព្រះអង្គ។ ពួកសាឌូ‌ស៊ីមិនជឿថា មនុស្សស្លាប់នឹងរស់ឡើងវិញទេ។ គេទូលសួរព្រះ‌យេស៊ូថា៖ 28 «លោកគ្រូ! លោកម៉ូសេ*បានចែងច្បាប់ទុកឲ្យយើងថា បើបុរសណាមានប្រពន្ធ ហើយស្លាប់ទៅ តែគ្មានកូនសោះ ត្រូវឲ្យប្អូនប្រុសរបស់បុរសនោះរៀបការនឹងបងថ្លៃ ដើម្បីបន្ដពូជឲ្យបងប្រុសរបស់ខ្លួន។ 29ឧបមាថា មានបងប្អូនប្រុសៗប្រាំ‌ពីរនាក់ បុរសបងបង្អស់បានរៀបការហើយស្លាប់ទៅ តែគ្មានកូនសោះ។ 30ប្អូនបន្ទាប់ រួចប្អូនទីបី ក៏រៀបការនឹងបងថ្លៃមេ‌ម៉ាយនោះ ហើយស្លាប់ទៅទាំងឥតមានកូន។ 31បន្ទាប់មក បងប្អូនទាំងប្រាំ‌ពីរនាក់បានរៀបការនឹងស្ត្រីនោះ ហើយគ្រប់គ្នាបានស្លាប់ទៅតែគ្មានកូនទេ។ 32នៅទីបំផុត ស្ត្រីក៏ស្លាប់ទៅដែរ។ 33លុះដល់ពេលមនុស្សស្លាប់នឹងរស់ឡើងវិញ តើនាងនោះបានទៅជាប្រពន្ធនរណា បើបងប្អូនទាំងប្រាំ‌ពីរនាក់សុទ្ធតែបានយកនាងធ្វើជាប្រពន្ធគ្រប់គ្នាដូច្នេះ?»។ 34ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលតបថា៖ «មនុស្សក្នុងលោកនេះតែងយកគ្នាជាប្ដីប្រពន្ធ 35ប៉ុន្តែ អស់អ្នកដែលព្រះ‌ជាម្ចាស់សព្វព្រះ‌ហឫទ័យប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ នៅលោកខាងមុខ គេមិនរៀបការប្ដីប្រពន្ធទៀតឡើយ។ 36អ្នកទាំងនោះលែងស្លាប់ទៀតហើយ គឺគេបានដូចទេវតា*។ គេជាបុត្ររបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ ដ្បិតគេមានជីវិតរស់ឡើងវិញ។ 37 លោកម៉ូសេបានចែងទុកយ៉ាងច្បាស់ថា មនុស្សស្លាប់នឹងរស់ឡើងវិញ នៅត្រង់អត្ថ‌បទស្ដីអំពីគុម្ពបន្លា គឺលោកហៅព្រះ‌អម្ចាស់ថា ជាព្រះរបស់លោកអប្រាហាំ ជាព្រះរបស់លោកអ៊ីសាក និងជាព្រះរបស់លោកយ៉ាកុប។ 38ព្រះ‌ជាម្ចាស់មិនមែនជាព្រះរបស់មនុស្សស្លាប់ទេ គឺជាព្រះរបស់មនុស្សដែលមានជីវិត។ ចំពោះព្រះអង្គ មនុស្សទាំងអស់សុទ្ធតែនៅរស់»។ 39ពួកអាចារ្យ*ខ្លះទូលព្រះអង្គថា៖ «លោកគ្រូ លោកមានប្រសាសន៍ត្រឹមត្រូវល្អណាស់»។ 40បន្ទាប់មក គេលែងហ៊ានចោទសួរសំណួរព្រះអង្គអំពីរឿងអ្វីទៀតឡើយ។

ព្រះ‌គ្រិស្តជាព្រះ‌អម្ចាស់លើស្ដេចដាវីឌ

(ម៉ាថាយ ២២.៤១-៤៦ ម៉ាកុស ១២.៣៥-៣៧)

41ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលទៅគេថា៖ «ហេតុដូចម្ដេចបានជាមនុស្ស‌ម្នាថា ព្រះ‌គ្រិស្ត*ជាព្រះ‌រាជ‌វង្សរបស់ព្រះ‌បាទដាវីឌដូច្នេះ? 42 ដ្បិតក្នុងគម្ពីរទំនុកតម្កើង ព្រះ‌បាទដាវីឌមានរាជ‌ឱង្ការថា:

“ព្រះ‌អម្ចាស់មានព្រះ‌បន្ទូលទៅកាន់ព្រះ‌អម្ចាស់

របស់ខ្ញុំថា សូមគង់នៅខាងស្ដាំយើង

43 ទម្រាំដល់យើងបង្ក្រាបខ្មាំងសត្រូវរបស់ព្រះអង្គ

មកដាក់ក្រោមព្រះ‌បាទាព្រះអង្គ”។

44បើព្រះ‌បាទដាវីឌហៅព្រះ‌គ្រិស្តថា ព្រះ‌អម្ចាស់ ដូច្នេះ តើឲ្យព្រះ‌គ្រិស្តត្រូវជាព្រះ‌រាជ‌វង្សរបស់ព្រះ‌បាទដាវីឌដូចម្ដេចកើត!»។

ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលឲ្យប្រយ័ត្ននឹងពុត‌ត្បុតរបស់ពួកអាចារ្យ

(ម៉ាថាយ ២៣.១-៣៦ ម៉ាកុស ១២.៣៨-៤០)

45នៅពេលប្រជា‌ជនទាំងមូលកំពុងស្ដាប់ព្រះអង្គ ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលទៅកាន់ពួកសិស្សថា៖ 46«ចូរប្រយ័ត្ននឹងពួកអាចារ្យ*ឲ្យមែនទែន ពួកនោះចូលចិត្តពាក់អាវវែង ដើរចុះដើរឡើង ហើយចូលចិត្តឲ្យគេឱនកាយគោរពនៅតាមផ្សារ ព្រមទាំងរើសកន្លែងអង្គុយនៅមុខគេក្នុងសាលាប្រជុំ* និងចូលចិត្តកន្លែងកិត្តិយសនៅពេលជប់‌លៀង។ 47អ្នកទាំងនោះតែងនាំគ្នាឆ‌បោកយកទ្រព្យ‌សម្បត្តិរបស់ស្ត្រីមេ‌ម៉ាយ ដោយធ្វើឫកជាសូត្រធម៌យ៉ាងយូរ។ ពួកគេមុខជាត្រូវទទួលទោសយ៉ាងធ្ងន់បំផុត»។

Currently Selected:

លូកា 20: គខប

Highlight

Copy