Ohabolana 29
29
Diniho ny atao
1Ny olona tandrifin’ny hanarina, ka mihamafy hatoka,
dia ho torotoro tampoka tsy hisy fanafody hahasitrana.
2Raha mihamaro ny marina, faly ny vahoaka,
fa raha ny ratsy fanahy no mitondra fanjakana, misento ny vahoaka.
3Izay tia ny fahendrena, mahafaly ny rainy,
fa izay fatra-piaraka amim-behivavy janga, mandany ny hareny.
4Ny mpanjaka mampiorina mafy ny taniny amin’ny fahamarinana,
fa izay tia kolikoly kosa, mandrava azy.
5Ny olona mandoka ny namany,
mamela-pandrika ny tongony.
6Fandrika no amin’ny heloky ny olon-dratsy fanahy;
fa hoby aman-kafaliana kosa no an’ny marina.
7Ny marina, mahalala ny adin’ny mahantra:
fa ny ratsy fanahy kosa tsy mahatakatra ny fahaizana.
8Ny mpamazivazy mampirehitra afo handoro ny tanàna,
ny hendry kosa, mampitony ny hatezerana.
9Raha ny hendry no miady#29,9 Raha ny hendry no miady, sns. Io ohabolana io, dia saika mitovy amin’ilay fanaon’ny Malagasy hoe: Ady amin’adala, ka ny manam-panahy no mandefitra. amin’adala,
na tezitra izy na mihomehy, tsy hisy fihavanana.
10Halan’ny olona mpandatsa-dra ny tsy misy tsiny;
fa miahy ny ain’izy io kosa, ny mahitsy fo.
11Ny adala manampatra ny hatezerany rehetra,
ny hendry kosa, manonona sy mahafehy azy.
12Raha mihaino teny lainga ny mpanapaka,
dia ratsy fanahy avokoa ny mpanompony.
13Mihaona ny mahantra sy ny mpampahory,
i Iaveh no manazava ny mason’izy roa tonta.
14Ny mpanjaka mitsara marina ny mahantra,
dia hahamafy orina ho mandrakizay, ny seza fiandrianany.
15Ny tsora-kazo amam-pamaizana mampahazo ny fahendrena,
fa ny zaza ampanaranina, manome henatra ny reniny.
16Raha mitombo ny ratsy fanahy, mitombo koa ny heloka,
fa ny marina kosa hahita ny fidabok’ireny.
17Faizo ny zanakao dia hanome fitsaharana anao izy,
sy hampahazo fifaliana ho an’ny fanahinao.
18Rehefa tsy misy fahitana intsony tsy misy mahafehy ny vahoaka.
Sambatra izay mitandrina ny lalàna.
19Tsy mba teny no ananarana ny mpanompo;
fa na azony aza izany dia tsy mba manaiky izy.
20Raha mahita olona haingam-bava ianao,
dia ny adala no misy hantenaina noho izy.
21Mpanompo nohantaina fahazaza;
mihambo ho zanaka no farany.
22Ny olona mora tezitra mamelona ady;
ny olo-masiaka, be hadisoana.
23Ny avonavon’ny olona, mamarina amin’ny fietrena;
fa ny manetry tena ao am-po mahazo voninahitra.
24Mankahala ny fanahiny, izay miara-mizara amin’ny mpangalatra,
fa mandre ny fanozonana izy, nefa tsy milaza#29,24 Fa mandre ny fanozonana izy nefa tsy milaza. Teo amin’ny Jody raha nisy halatra nataon’ny olona, dia nanao feo avo nanonona fanozonana ny tompon’ny zavatra nangalarina na ny mpitsara ao an-tanàna (jereo Lev 5,1; Mpits 17,2). Fanozonana mihatra amin’ny mpangalatra sy izay rehetra mahalala azy nefa tsy manambara azy. Izany fomba izany no tsiahivina amin’ny teny hoe: Mandre ny fanozonana. na inona na inona.
25Ny tahotra olombelona, misy fandrika anatiny;
fa ny matoky amin’i Iaveh, no tafatoetra tsy misy hatahorany.
26Maro no mila sitraka amin’ny mpanapaka;
fa i Iaveh ihany no iavian’ny fitsarana marina ny olona isam-batana.
27Ny olon-dratsy, fahavetavetana ho an’ny marina;
ny mahitsy lalana kosa, fahavetavetana ho an’ny ratsy fanahy.
Currently Selected:
Ohabolana 29: MBC
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Baiboly Katolika © La Société Biblique Malgache, 2003.
