Mpit 2
2
1Hoy aho tamin’ny foko: Andeha àry
hozahako toetra amin’ny hafaliana ianao, ka andramo ny fahafinaretana.
Kanjo indro, zava-poana ihany koa izany.
2Hoy aho mantsy ny fihomehezana: Hadalana!
ary mantsy ny fifaliana: Inona no vokatra avy aminy?
3Ny hanarana ny nofoko#2,3 Nofoko. Fomba fiteny hebrio izany, ka ny heviny dia hoe ny tenako, izany hoe, ny maha-izaho ahy, - teny fahita matetika amin’ny Baiboly Masina izany. amin’ny divay no nimasoako tao am-poko,
nefa amin’izay dia mbola hotarihin’ny foko
amim-pahendrena ihany aho;
ary hiraikitra amin’ny hadalana,
mandra-pahitako izay tsara ho an’ny zanak’olombelona,
hataony amin’ny andro iainany atỳ ambanin’ny lanitra.
4Nanao asa lehibe aho,
nanorina trano ho ahy;
namboly tanimboaloboka ho ahy aho,
5nanamboatra zaridaina aman-tsaha nambolena hazo mamoa,
dia namboly hazo fihinam-boa isan-karazany teo,
6nanao famorian-drano aho,
hanondrahana ny alakely anirian’ny hazo.
7Nividy ankizy lahy aman’ankizy vavy aho,
ary nanana ny zanany teraka tao an-trano#2,7 Zanaka teraka tao an-trano. Ny zanak’andevo izay teraka tao an-tranon’ny tompony no lazaina amin’izany. ihany;
nanana andian’ondry aman’omby koa aho,
mihoatra noho ireo rehetra izay talohako teto Jerosalema.
8Nanangona volafotsy amam-bolamena aho,
mbamin’ny harenan’ny mpanjaka sy ny faritany;
naka mpihira lahy ama-mpihira vavy aho,
ary nahazo ny fahafinaretan’ny zanak’olombelona,
vehivavy ankamaroany.
9Dia tafasandratra aho, ary tafahoatra
noho izay rehetra talohako teto Jerosalema,
ary na ny fahendreko aza, mbola nipetraka tato amiko ihany.
10Izay rehetra nirin’ny masoko,
tsy nisy noesoriko taminy;
izay mety ho fifaliana, tsy misy nolaviko tamin’ny foko;
fa nifaly tamin’ny asako rehetra ny foko,
ary izany no anjarako tamin’ny asako rehetra.
11Nony inona, nodinihiko izay asa rehetra nataon’ny tanako,
mbamin’ny fahasasarako nolaniko nanatanterahana izany;
ka indro zava-poana amam-panenjehan-drivotra foana izany;
fa tsy misy zava-tsoa azo, atỳ ambany masoandro.
12Dia nitodika hijery ny fahendrena aho,
hampitaha azy amin’ny hadalana amam-pahafokana;
satria zovy indray moa no mety hanaraka ny mpanjaka,
izy izay efa nomena izany fiamboniana izany hatr’izay ela izay?
13Ary hitako fa ny hatsaran’ny fahendrena noho ny hadalana,
dia toraky ny mazava noho ny maizina.
14Ny mason’ny hendry dia eo an-dohany,
fa ny adala kosa mandeha amin’ny maizina.
15Ary hitako kosa anefa fa iray ihany ny anjara hahazo azy roa tonta.
Ka hoy aho anakampo:
Iray amin’ny anjaran’ny adala ihany no anjara hihatra amiko;
ka soa inona àry ho ahy izao fahendreko rehetra izao?
Dia hoy aho anakampoko:
Zava-poana ihany koa izany.
16Fa ny fahatsiarovana ny hendry,
dia tsy mandrakizay, toy ny an’ny adala ihany koa;
hatramin’ny andro vao manaraka
dia samy hohadinoina ihany izy roa tonta.
Hanky ny hendry mba maty tahaka ny adala!
17Ka dia boboky ny fiainana aho,
satria ratsy eo imasoko ny zavatra atao atỳ ambany masoandro,
fa zava-poana amam-panenjehan-drivotra foana avokoa.
18Ary halako ny asako rehetra
izay nataoko atỳ ambany masoandro,
sy izay havelako ho an’ilay olona ho tonga manaraka ahy.
19Ary iza moa no mahalala, na ho hendry na ho adala izy?
Kanefa izy no ho tompon’ny asako rehetra,
izay nametrahako ny fahamarinako amam-pahendreko tatỳ ambany masoandro.
Zava-poana koa izany.
20Dia tonga namarina ny foko amin’ny fanarian-toky aho,
noho ny asa rehetra nataoko tatỳ ambany masoandro.
21Fa olona nanampatra, tamin’ny asany,
fahendrena amam-pahalalana sy fahakingana,
ka dia mamela ny vokatry ny asany
ho anjaran’ny olona tsy nisasatra tamin’izany akory:
izany indray koa dia zava-poana sy loza lehibe!
22Inona tokoa moa, no azon’ny olona amin’ny asany rehetra,
sy amin’ny ahiahim-pony rehetra,
izay nanasatra azy tatỳ ambany masoandro?
23Fa ny androny, fahoriana avokoa,
ny rahalahiny, fahasorisorenana fotsiny.
Ny alina avy no tsy itsaharan’ny fony:
Zava-poana ihany koa izany.
24Tsy misy soa ho an’ny olombelona,
mihoatra#2,24 Tsy misy soa ho an’ny olombelona mihoatra, sns. Ny hevitr’izany teny izany dia hoe: Tsy mety ny mifantoka loatra amin’ny hihitra na mamono tena loatra amin’ny fitsitsian-karena; fa mba tokony hifaly ara-drariny amin’ny vokatry ny asan’ny tena, araka izay fanomezan’ny Tompo; nefa kosa tsy tokony ho lanilanîna foana tsy misy antony na amin’ny fanenjehana ny lamaody vaovao. noho ny mihinana sy misotro,
ary ny mampanarana ny fanahiny amin’ny fiadanana,
eo amin’ny fanaovana ny asany.
Izany indray koa efa hitako fa avy amin’ny tanan’Andriamanitra.
25Zovy tokoa moa, raha tsy misy azy,
no ho afa-mihinana sy miarana amin’ny fiadanana?
26Fa ny olona izay tsara eo imasony
dia omeny ny fahendrena amam-pahaizana ary fifaliana.
Ny omeny ny mpanota kosa, dia ny mikarakara
ny famoriana amam-panavosàna zavatra
mba hisy omeny an’izay olona tsara eo imason’Andriamanitra.
Ary zava-poana ihany koa izany sady fanenjehan-drivotra.
Currently Selected:
Mpit 2: MBC
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Baiboly Katolika © La Société Biblique Malgache, 2003.
