JOB 39
39
1Kan jy vir 'n leeu sy prooi vang?
Kan jy vir hom genoeg gee om te eet
2wanneer hy in sy skuilplek gereed lê,
op die loer lê agter 'n bos?
3Wie gee vir 'n kraai die kos wat hy nodig het
wanneer sy kleintjies om hulp roep na God,
rondskarrel vir iets om te eet?
4Ken jy die tyd wanneer die klipspringers lam?
Staan jy en kyk waar die wildsbokke kleintjies kry?
5Kan jy vir hulle die draagtyd bepaal,
weet jy presies wanneer hulle moet lam?
6Hulle trek inmekaar, die bokkies word gebore,
die geboortepyne is gou verby.
7Die lammers groei en word groot in die veld,
hulle gaan weg en kom nie na die ooie toe terug nie.
8“Wie gee aan die wildedonkie sy vryheid
en laat hom ongebonde vryloop?
9Ek het vir hom die oop veld gegee om in te bly,
die brakbossies om in te wei.
10Hy bekommer hom nie oor die gewoel in die stad nie,
hy hoef nie te luister na die geskreeu van 'n drywer nie.
11Hy deurkruis die berge vir weiding,
hy snuffel elke groen sprietjie uit.
12“Sal die buffel gewillig wees om vir jou te werk?
Sal hy deur die nag by jou krip bly staan?
13Kan jy hom inspan en ploegvore met hom trek?
Kan jy hom lei om die land agter jou te eg?
14Sal jy jou op hom verlaat vir sy reusekrag?
Sal jy dit aan hom oorlaat om vir jou 'n oes te lewer?
15Sal jy op hom vertrou om jou graan te oes
en op jou dorsvloer bymekaar te bring?
16“Die vlerke van die volstruis klap vrolik
net soos dié van die ooievaar en die valk,
17maar sy lê haar eiers op die grond
en broei hulle uit op die sand.
18Sy dink nie daaraan dat hulle stukkend getrap kan word nie,
dat wilde diere haar eiers kan breek nie.
19Sy maak haar kuikens hard groot, asof hulle nie haar eie is nie;
as haar moeite dan tevergeefs was, skrik dit haar nie af nie.
20God het nie vir haar wysheid gegee nie,
sy het geen verstand nie,
21maar wanneer sy met vlerke omhoog hardloop,
lag sy die perd en sy ruiter uit.
22“Gee jý vir die perd sy krag,
sit jý vir hom maanhare aan?
23Het jý gemaak dat hy kan spring soos 'n sprinkaan,
dat hy almal bang maak met sy trotse gesnork?
24Hy kap die grond met sy pote en trippel rond,
met krag skiet hy vorentoe, die geveg in.
25Bang wees bestaan vir hom nie, hy skrik nie,
hy deins nie terug vir oorlog nie.
26In die koker aan sy sy ratel die pyle,
die spies en die swaard blink in die son.
27Opgewonde en oorgehaal kap-kap hy die grond,
hy kan nie wag vir die blaas van die trompet nie.
28By die blaas van die trompet runnik hy,
hy weet die geveg kom,
hy ken die offisiere se bevele en hulle krygskrete.
29“Is dit deur jou insig dat 'n valk vlieg,
dat hy sy vlerke na die suide toe span?
30Is dit op jou bevel dat 'n aasvoël hoog opvlieg
en sy nes in die hoogte gaan bou?
31Hy woon op die rotse, hy bly daar,
op die spits en die kranse.
32Van daar af soek sy oë na kos,
van ver af sien hy dit.
33Sy kuikens vreet bloederige vleis,
en waar iets doodgaan, is hy.”
Die Here: Wil jy vir God teregwys?
34Die Here het verder vir Job gesê:
35“Wil jy 'n saak maak teen die Almagtige en Hom bestraf?
Wil jy vir God teregwys? Antwoord Hom dan!”
Job: Nou sal ek stilbly
36Job het toe vir die Here gesê:
37“Ek is nie opgewasse teen U nie.
Hoe sou ek U kon antwoord?
Ek sal liewer stilbly.
38Ek het gepraat, maar ek kon nie 'n antwoord vind nie,
ek het weer geprobeer, maar nou sal ek stilbly.”
Currently Selected:
JOB 39: AFR83
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Bybelgenootskap van Suid-Afrika 1983, 1992. Gebruik met toestemming. Alle regte voorbehou.
