Markus 7

Gott sien Jeboot un menschliche Aunwandunk

(Mat 15,1-9)

1Dan kjeemen de Farisäa un eenje von de Schreftjelieede, dee von Jerusalem jekomen wieren, un saumelden sikj om am. 2See sagen daut eenje von siene Jinja met orreine Henj daut Broot eeten, daut meend see hauden sikj nich de Henj jewoschen. 3De Farisäa, un äwahaupt de Juden, äten nich aundasch, aus sikj no äare Eltestasch äare Väaschreften de Henj to wauschen; #7,3 De Äwasata weeten nich kloa waut daut Wuat meent daut en de oole Lutherbibel aus Hauntvoll jeschräwen es. 4un wan see vom Moakjtplauz komen, äten see nich onen sikj ieescht to wauschen. #7,4 Eenje oole Schreften sajen deepen. Eenje oole Schreften sajen uk un see äten nuscht waut vom Moakjt kjemt, buta see daut jewoschen haben. Soo hoolen see sikj aun väl aundre Väaschreften, soone aus Kuffels, Kaunen un Jefässa von Koppa #7,4 Eenje oole Schreften sajen un Baden. wauschen. #Mat 23,25 5Dan fruagen de Farisäa un Schreftjelieede Jesus: Wuarom hoolen diene Jinja sikj nich aun onse Eltestasch äare Väaschreften, un äten daut Broot onen sikj de Henj to wauschen? 6Hee säd to an: Jie Heichla! De Profeet Jesaja haft von junt gaunz rajcht verut jesajcht, soo aus jeschräwen steit:

“Dit Volkj ieet mie met de Leppen, sajcht Gott;

oba em Hoat sent see wiet auf von mie. #Jes 29,13

7See deenen mie vejäfs, wiels see lieren

sest nuscht aus Menschen Väaschreften.”

8Jie haben Gott siene Jebooten veloten, om Väaschreften von Menschen to hoolen; soowaut aus Kuffels un Kaunen utwauschen, un noch välet mea biesied. 9Un wieda säd Jesus: Sea fein hab jie Gott siene Jebooten oppjehowen, om june Väaschreften to hoolen. 10Moses säd: “Du saust dienen Voda un diene Mutta ieren” un: “Wäa Voda ooda Mutta flieekjt saul dootjemoakt woaren.” #2Mo 20,12; 21,17 11Jie oba lieren: Eena kaun to Voda ooda Mutta sajen: De Help dee jie von mie hauden haben kunt, es Korban. Korban meent: Daut es Gott jejäft. 12Dan lot jie eenem nuscht fa sienen Voda ooda siene Mutta doonen, 13un soo moak jie Gott sien Wuat to nuscht derch de Väaschreften, dee jie oppjestalt haben. Un soo moak jie daut met väle Dinja.

Waut een Mensch veorreinicht

(Mat 15,10-20)

14Jesus roopt daut Volkj wada no sikj un säd: Horcht emol aula no mie un vestot dit! 15Doa es nuscht, waut eenen Mensch veorreinicht daut von buten en am nenn kjemt; een Mensch woat derch daut orrein, waut ut am rut kjemt. #Apost 10,14-15 16(Wäa Uaren haft toom hieren, däm lot hieren.) #7,16 Eenje oole Schreften loten disen Varsch ut. 17Aus hee de Menschen veleet un trigj em Hus jinkj, fruagen siene Jinja am, waut daut Jlikjnis bedied. 18Hee fruach an, auf see uk noch soo stomp wieren: Kjenn jie daut nich seenen, daut een Mensch nuscht veorreinjen kaun, daut von buten en am nenn kjemt? 19Daut jeit am nich em Hoat nenn, oba en de Moag, un dan ut däm Kjarpa rut. Doamet säd Jesus daut aulet Äten rein wia. 20Hee säd noch wieda: Waut ut eenem Mensch rut kjemt, moakt am orrein; 21wiels von bennen ut eenem Mensch sien Hoat komen schlajchte Jedanken, Huararie, Stälsucht, Mort, 22Ehebruch, Jiez, schlajcht sennen, Schuftarie, Lost, Aufgonst, Lastren, Stolt un aule Dommheit. 23Aul dit schlajchte kjemt von bennen un veorreinicht eenen Mensch.

Eene griechische Fru äa Gloowen

(Mat 15,21-28)

24Dan veleet Jesus doa un jinkj no de Omjäajent von Tierus. #7,24 Eenje oole Schreften sajen un Sidon. Hee jinkj doa en een Hus nenn un wull nich daut et irjentwäa weeten sull, oba hee kunn sikj nich vestäakjen. 25Eene Fru, dee een Dochtakje met eenen orreinen Jeist haud, haud von am jehieet, un kjeem un foll ver am han. 26Daut wia eene griechische Fru un staumd von Sierien Feenizien. Dee prachad am, dän Soton ut äare Dochta rut to driewen. 27Oba Jesus säd to ar: Lot de Kjinja sikj ieescht saut äten; daut es nich fein, de Kjinja daut Broot wajch to nämen un de Hunj väatoschmieten. 28See säd to am: Jo, Har; oba soogoa de Hunjkjes unja däm Desch, äten de Kjinja äare Kjreemels. 29Dan säd hee to ar: Wiels du dit sätst, go dienen Wajch; de Soton haft diene Dochta veloten. 30Un see jinkj trigj no Hus un funk äare Dochta em Bad, un de Soton haud ar veloten.

Jesus heelt een Doofstommen

(Mat 15,29-31)

31Un aus hee wada ut de Jäajent von Tierus un derch Sidon jinkj, kjeem hee nom galiläischen Mäa, medden en de Jäajent von Tieen Städa. #(31-37) Mat 15,29-31; Mrk 5,20 32Dan brochten see eenem no Jesus, dee doof wia un schwoa räden kunn, un prachaden am, siene Haunt opp am to lajen. 33Un hee neem am gaunz auleen fa sikj, läd am siene Finjasch en de Uaren un spieech un tukst am aun de Tung. 34Dan kjikjt hee nopp no däm Himmel, un deep bewäacht, säd hee: Hefata! daut meent: Moak die op! 35Am wieren de Uaren plazlich op, un waut am de Tung bunk wia wajch, un hee räd dietlich. 36Dan veboot Jesus an, daut irjentwäm to sajen. Oba je mea an daut veboden wort, je mea räden see doavon. #Mrk 1,43-45 37Un see wundaden sikj äwa aule Moten un säden: Hee haft aules goot jemoakt; hee moakt soogoa de doowe hieren un de Stomme räden.

Currently Selected:

Markus 7: PB

Highlight

Copy