Markus 3

Jesus heelt aum Sabat

(Mat 12,9-14; Luk 6,6-11)

1Een aundret mol, aus Jesus en de Judenschool nenn jinkj, wia doa een Maun, met eene vedrieejde Haunt. 2Wiels eenje no eene Uasoak sochten Jesus to beschuljen, pausten see opp auf hee dän aum Sabat heelen wudd. 3Jesus säd to dän Maun met de vedrieejde Haunt: Sto opp un komm häa! 4Dan fruach hee an: Waut derw wie däm Jesaz no aum Sabat doonen, goodet ooda schlajchtet? Daut Läwen raden ooda ombrinjen? Oba kjeena säd waut. 5Jesus kjikjt an aun, un oajad sikj doaräwa, daut see soo hoat un stieekoppich wieren. Hee säd to dän Maun: Strakj diene Haunt ut! Hee strakjt dee ut; un dee wia soo jesunt aus de aundre. 6Dan jinjen de Farisäa rut un beroden sikj met Herodes siene Aunhenja, woo see Jesus äwatsied brinjen kunnen.

Jesus un de väle Menschen aum Mäa

7Jesus jinkj met siene Jinja oppoat nom Mäa, un von Galiläa kjeemen am een grootet Schoof hinjaraun. #(7 un 8) Mat 4,25 8Aus see hieeden, waut hee aules deed, kjeemen väl Menschen no am von Judäa, Jerusalem, Idumäa, von hinja däm Jordan un von Tierus un Sidon. 9Wiels doa soon Schoof kjeemen, säd hee to siene Jinja, see sullen eene kjliene Lomm fa am reed haben, daut see am nich bedrenjen kunnen. 10Hee haud väle jeheelt, un de kranke drenjden sikj doaropp no am, daut see am aunschieren wullen. 11Un emma, wan de beese Jeista am sagen, follen dee ver am dol un schrieejen: Du best Gott sien Sän! #Luk 4,41 12Hee oba veboot an strenj to sajen wäa hee wia. #Mrk 1,43-44

Jesus wält 12 Jinja

(Mat 10,1-4; Luk 6,12-16)

13Un Jesus jinkj en de Boaj un roopt sikj, dee woone hee bie sikj haben wull, un dee kjeemen no am. 14Un von dee stald hee 12 aun siene Apostel to sennen, #3,14 Eenje oole Schreften sajen nich siene Apostel to sennen. daut dee bie am sennen sullen, un daut hee dee utschekjen kunn, to prädjen, 15un daut dee Macht haben sullen, kranke to heelen un beese Jeista uttodriewen. 16Un hee stald dee 12 aun: #3,16 Eenje oole Schreften sajen nich Un hee stald de 12 aun. Simon, dän hee Petrus nand, 17Jakobus, Zebedäus sienen Sän, un Johanes, sien Brooda, dee nand hee nohäa Boanerges, daut meend: Jewittakjieedels, #Luk 9,54 18Andreas, Filippus, Bartolomäus, Matäus, Tomas, Alfäus sienen Sän Jakobus, Tadäus, Simon von Kana, 19un Judas Iskariot, dee am nohäa veroden deed.

Steit Jesus met däm Soton em Bunt?

(Mat 12,22-32; Luk 11,14-23; 12,10)

20Un see kjeemen no Hus, un doa kjeem wada soo väl Volkj toop, daut see nich Jeläajenheit hauden toom äten. 21Un aus de sienje daut hieeden, jinjen dee han un wullen am metnämen; wiels de Menschen säden hee wia nich mea gaunz kloa em Kopp. #Mrk 6,4; Joh 7,5; 8,48

22Un aus de Schreftjelieede von Jerusalem kjeemen, säden dee: Hee haft dän Beelzebul, un drift de beese Jeista rut derch äaren bowaschten. #Mat 9,34 23Dan roopt hee an noda, un funk aun to an derch Jlikjnisen to räden: Woo kaun een Soton dän aundren utdriewen? 24Wan een Rikj sikj met sikj selfst oneenich woat, kaun daut nich bestonen. 25Un wan eene Husfamielje sikj spoolt, kaun soon Hus nich bestonen. 26Un wan Soton jäajen sikj selfst oppsteit un met sikj selfst nich eenich es, kaun dee nich bestonen un dan es daut ut met am! 27En eenem stoakjen Maun sien Hus kaun kjeena nenbräakjen un stälen, wan hee dän stoakjen Maun nich ieescht binjt, un dan sien Hus utplindat. 28Ekj saj junt de Woarheit: De Menschen woat aule Sinden un Lastrungen vejäft woaren; 29wäa oba jäajen dän Heiljen Jeist lastat, kaun niemols Vejäwunk kjrieen; dee haft sikj eene eewje Schult oppjelot. #Heb 6,4-6 30Dit säd hee wiels see hauden jesajcht daut hee eenen orreinen Jeist haud. #Joh 10,20

Jesus siene Mutta un Breeda

(Mat 13,1-9; Luk 8,4-8)

31Un siene Mutta un siene Breeda kjeemen bat ver de Däa, un leeten am roopen. 32Doa sauten väl Menschen om am un dee säden to am: Kjikj emol, diene Mutta un diene Breeda #3,32 Eenje oole Schreften sajen un Sestren. sent buten un sieekjen no die. 33Hee auntwuad an: Wäa sent miene Mutta un miene Breeda? 34Hee kjikjt om sikj no dee, dee rom am sauten, un säd: Kjikjt emol, dit sent miene Mutta un miene Breeda! 35Wäaemma daut deit, waut Gott velangt, es mien Brooda, miene Sesta un miene Mutta.

Currently Selected:

Markus 3: PB

Highlight

Copy